Die ene mail ergens in 2022 van Olav Boereboom -een Utrechtenaar die in Nijmegen woont, een gerenommeerd gitarist- initieerde toen iets in me om een recensie te schrijven over zijn debuutalbum, ‘Unfilled Desire’. Deze week meldde de frontman van OLAV & THE BLUES CRUISE zich opnieuw met op achterkant van een postkaart met een olieverf van Jerven Ober, de opmerking “onze 2de cd is net uit, ik stuur hem naar jullie”. ‘FULLTIME LOVER’ is de titel, autobiografisch of niet, hier doen we opnieuw iets mee! Olav, ondertussen bekend in de Nijmeegse muziekscene, speelde vele jaren in verschillende bekende en minder bekende (blues) bands, zoals The Red Rooster Club en als begeleider van vele bekende Nederlandse en buitenlandse blues en pop grootheden. Hij deelde o.a. het podium met Kaz Lux, Tineke Schoemakers, Anna Popovic, Bertus Borgers, Bert Heering, Little Willy Littlefield, Rosa King, Oscar Benton, Terry Mann, Clemens v.d. Ven, Harry Muskee en vele anderen. Daarnaast was Olav als studiomuzikant betrokken bij vele cd’s van andere bekende en bevriende muzikanten…

Vanja Krbavcic aka VANJA SKY (°) is een blues/rock zangeres, songwriter en gitariste uit Kroatië, die we kennen we van de Ruf Records Blues Caravan 2018. Ze zal zeker niet de laatste zijn in de rij van door Thomas Ruff ontdekte vrouwelijke blues talenten als Samantha Fish, Erja Lyytinen, Ana Popovic en Joanne Shaw Taylor. Vanja werd tijdens een live optreden bij haar in de buurt door de muziek microbe bevangen en wou absoluut zelf gitariste worden. Enkele jaren later speelde ze in Zagreb al in een band en in 2017 stond ze in de studio om te werken aan haar debuut album ‘Bad Penny’, een album dat in 2018 uitgebracht werd. Dat Vanja zingen kan, dat laat ze op ieder album duidelijk horen en dat haar gitaarspel beïnvloed is door SRV en Albert King, verbergt ze gelukkig niet. Na haar laatste studio album, ‘Reborn’ (2023), dat ze opnam met nieuwkomer Günter Haas (gitaar), Artjom Feldtser (bas), Sebastian Harder (drums) én enkele gerenommeerde gasten als Rick Lee en Gerry McAvoy, is er recent een dubbel live album van haar verschenen. Het werd met drummer Johannes Hoffmann (Jack Bruce, Louisiana Red, Johnny Logan…), gitarist Guenter Haas (Schiller, Scotty Moore, Cindy Lauper…) en bassist Artjom Feldster (Danny Bryant, High South…) in 2024 in Theaterstübchen in Kassel opgenomen. Naast originele songs, brengt Vanja ook 5 populaire covers van o.a. Alvin Lee (Ten Years After), Rory Gallagher en de broertjes Gibb. De 16 songs op de tracklists komen uit de 3 studio albums die Vanja tot op heden uitbracht.

Wij “beleefden” de Oostenrijkse muzikant (uit Wenen) RAPHAEL WRESSNIG (°1979) voor het eerst tijdens Moulin Blues in 2008 en later op het (Ge)Varenwinkel Festival, waar hij in 2012 deel uitmaakte van de Varenstore All Star Band (Enrico Crivellaro, Alex Schultz, Sax Gordon, Finis Tasby…). Wressing is al jaren een uniek en niet aflatend Hammond B-3 fenomeen. In Wressnig’s muziek cataloog staan er ondertussen al dozijnen studio albums en meerdere live albums, inclusief enkele hoogtepunten zoals ‘Soul Gumbo’ (2015) en ‘Chicken Burrito’ (2018). ‘Soul Gumbo’ (2015) nam hij in New Orleans op met o.a. bassist George Porter Jr. (The Meters), drummer Stanton Moore (Galactic), veteraan en R&B legende Walter “Wolfman” Washington (°1943†2022) én Grammy Winnaar John Cleary. Wat in zijn catalogus opvalt zijn de “samenwerkingen” met verschillende gerenommeerde artiesten als o.a. Alex Schultz en Igor Prada. Ogenschijnlijk lijken ze gewoon te jammen vanuit het plezier, waarbij ze vooral zowat alle nuances aftasten tussen blues, funk en soul. In 2008 nam Raphael Wressnig ‘(Don't Be) Afraid to Groove’ op met Alex Schultz. Dit was hun éérste studio opname die ze samen deden. Later volgde nog ‘Soul Gift’ (2012) en het reeds genoemde ‘Chicken Burrito’ (2018). De opnames van ‘Chicken Burrito’ was eind 2017 een krachttoer in groove met oude muziek buddy Alex Schultz op gitaar en de legendarische (de toen 82-jarige) funkdrummer James Gadson (Bill Withers, BB King, Albert King, Freddie King, Marvin Gaye, Ray Charles, Aretha Franklin, Quincy Jones, Paul McCartney…). ‘COMMITTED’ is de titel van het nieuwe album van RAPHAEL WRESSING.

Een band naam die door meerdere bands gebruikt wordt is al lang geen toevalligheid meer. MOJO HANDS is de naam van een band in Miami (Florida), maar ook van een Deense clubband, die recent hun derde album, ‘GO! GO! GO!’ uitbrachten. Over hen en hun album gaat het hier verder. Met “hen” bedoel ik frontman Zenia Madsen (zang), gitarist Bo Møller, toetsenist Rasmus Grønborg, bassist Lars Thomsen, drummer Erik Lodberg en de blazers H.C. Erbs (trompet) & Christoffer Find (sax). MOJO HANDS, opgericht in de jaren ’90, door oprichters Henrik Hansen & Michael Nadolny, had oorspronkelijk een rauwe, rustieke benadering van de R&B. Door de jaren heen onderging de band verschillende veranderingen, zowel muzikaal als qua line up. Vanaf 2025 speelt MOJO HANDS met dezelfde bezetting, zoals genoemd. Hun huidige sound is een levendige mix van Amerikaanse R&B uit de jaren ‘40 en ‘50, gekruid met soul en een flinke dosis r’n’r. Na zes jaar -ook in Denemarken was er Covid!- is ‘GO! GO! GO!’ de opvolger van ‘High Blood Pressure’. De 10 cover songs op de tracklist werden opgenomen in de Lundgaard studio’s in Vejen, een Deense stad in de gemeente Vejle op het schiereiland Jutland aan het Vejlefjord.
.

Ashley E. Norton uit Zuid Californië is de frontvrouw van de uitsluitend uit vrouwen bestaande Americana-groep ‘Dolly’s Revenge’. Ze is een Amerikaanse zangeres en songschrijfster die haar muzikale carrière begon in Arizona als frontvrouw bij de folkrockformatie ‘Delcoa’. In 2010 verhuisde ze naar Nashville, Tennessee waar ze zich op een solocarrière als countryzangeres wou gaan toeleggen. Ze leerde er Johnny Garcia kennen, de leadgitarist in de begeleidingsband van zowel Garth Brooks als Trisha Yearwood onder wiens leiding ze vorig jaar het op deze pagina’s bejubelde album “Call Of The Void” opnam. Sinds 2014 woont Ashley E. Norton in Ramona, Californië en maakt ze ook deel uit van het indie folkduo ‘Whitherward’, samen met zanger en levenspartner Edward A. Williams. Nu komt ze op de proppen met een vier liedjes bevattende EP die “The Red Guitar” als titel kreeg. Voor de albumtiteltrack die ze hier in een akoestische uitvoering presenteert liet Ashley E. Norton zich inspireren door Paula Stykel Wiessner die tijdens de Tweede Wereldoorlog op vijfjarige leeftijd in het door Nazi’s bezette ‘Paleis Ter Loo’ in Apeldoorn, Nederland woonde. Dat koninklijke paleis werd tijdens de oorlog in een hospitaal voor Nazi-soldaten omgezet en deze maand is het net 80 jaar geleden dat Nederland van Nazi Duitsland werd bevrijd.

Ed Haaker is een muzikant die in Zuid-Californië werd geboren en er ook opgroeide. Hij was al een twintiger toen hij leerde gitaar spelen, songs schrijven en zingen en zich aan live-optredens begon te begeven. In 2019 bracht hij zijn debuutplaat “South Sea Sojourn” op de markt met daarop verhalen over zijn 9 maanden durende reis in de ‘South Seas’ (zuidelijke Grote Oceaan) die hij op 23-jarige leeftijd achter de rug had en waarbij hij zich verplaatste met een trailer, een boot en een vliegtuig. Onder de naam ‘Ed Haaker Project’ brengt hij nu een tweede album uit dat “Born To Rock” als titel heeft en aangeeft welk muziekgenre hem het nauwst aan het hart ligt. Op deze door Keith Lynch en Allan Thomas geproducete plaat brengt hij met zijn band tien zelf gecomponeerde rocksongs. Het zangwerk op die nummers laat hij echter over aan de gitaristen Keith Lynch en Jim ‘Kimo’ West die samen met bassist Jimmy Johnson, drummers MB Gordy, Ronnie Ciago en Keith Carlock en keyboardsspeler Michael Ruff voor de instrumentatie zorgen.

“You Plus One” is een EP die het resultaat vormt van een samenwerking tussen twee Scandinavische muzikanten. Enerzijds is er indie folkzanger, songschrijver en producer Patrick Rydman uit Göteborg, Zweden die een muzikale partner vond in popartiest Mark Davis uit Skanderborg, Denemarken. Samen hebben ze zes liedjes gecomponeerd voor deze EP die begin juni 2025 op de markt zal worden gebracht. Zoals u bij de twee liedjes “Sailing Time” en “You Plus One” op de onderstaande lyrics video’s kunt horen hebben beide muzikanten hun inspiratie gezocht bij o.a. ‘Crowded House’ of ‘The Beatles’ en dan vooral George Harrison. Patrick Rydman speelt bij de plaatopname op gitaren, keyboards, drums en basgitaar terwijl Mark David het naast zijn vocale bijdrage houdt bij het tokkelen op zijn akoestische gitaar bij de melodieuze liedjes op deze EP.

BLUE STRIP is de Finse blues/ock formatie rond de nu 60-jarige frontman / multi-instrumentalist, MICKE BJORKLOF. Mick Bjorklof & “Blue Strip” zijn al méér dan 20 jaren een begrip in Scandinavië en worden er als de ambassadeurs van de blues beschouwd. De band treedt vaak op in Europa en werkte op het podium al samen met o.a. BB King, The Fabulous Thunderbirds, Little Feat, Bill Wyman’s Rhythm Kings, Salamon Burke en Robert Plant. Micke Bjorklof vormde in 1991, samen met bassist Seppo Nuolikoski, Blue Strip. In hun beginjaren treden ze op als akoestische blues pub rock / cover band. Later gaan ze elektrisch spelen en hun eigen roots en blues nummers schrijven. Op enkele kleine wijzingen na, is de line-up de laatste 20 jaren onveranderd gebleven. Lefty Leppänen wordt beschouwd als één van top slide gitaristen in Europa. Op vibrafoon (malletkat) is de percussionist Timo Roiko-Jokela een uitzonderlijk virtuoos en drummer Teemu Vuorela valt op door zijn dynamische stijl. Micke Bjorklof & Blue Strip wonnen in Finland met ‘Three Times Seven Is…’ (2002) de award van “Best Blues Album of the Year”. In 2007 brachten ze ‘Whole ‘Nutha Thang’ uit. Dit album werd in Londen opgenomen met Neil Brockbank (Nick Lowe, Tanita Tikaram, Alison Moyet, Bryan Ferry…) als producer. Hun vijfde studio album, ‘After the Flood’ (2013) namen ze op in de beroemde Piety Street Recording studio in New Orleans (LA) met als producer Mark Bingham (Dr. John, John Mooney, Neville Family, Tab Benoit, John Scoffield, Elvis Costello, Allen Toussaint…). Het resultaat is een mix van groovy blues rock en funky New Orléans soul en R&B. 

MA POLAINE GREAT DECLINE is sinds 2011 een Brits duo, gevestigd in Somerset, met een geheel eigen fascinerend geluid. MPGD zijn Beth Packer (zang, bas, harmonica) & Clinton Hough (gitaar). Beiden groeiden op met jazz, blues en soul. Ze gebruiken die invloeden om nummers te schrijven die tegelijkertijd donker en licht zijn. Hierbij wordt Beth’s etherische karakteristieke zang (die aan Kate Bush doet denken) en suggestieve teksten, gecombineerd met Clintons ingetogen gitaarspel. Hun erg geprezen 2020-album, ‘City of Love’ leverde hen de prijs "Beste band/duo" op van het Fatea Magazine. Clinton sloot zich in 2010 aan bij de soul en blues band Beth & the Black Cat Bones (van Beth). Daarna werd het snel duidelijk dat de nieuwe nummers niet in de Black Cat Bones-set paste, dus moest het voor een nieuw project. Dit zette het duo aan tot het schrijven van nummer na nummer, wat leidde tot de release van de ep ‘Ma Polaine's Great Decline’ in november 2011. Tot op heden hebben ze 5 studio albums, 5 ep’s en een live album op hun naam staan. Ma Polaines Great Decline ontwikkelde een pop-folk-blues-Americana-stijl die vertrouwd klinkt, maar toch voldoende losgeslagen is om je op het verkeerde been te zetten. Hun vierde studio album, ‘MOLECULES’ (2024) is een album waarin veel liefde werd ingestoken. Op drie dagen namen Beth (zang), Clinton (gitaar), Nick Pini (bas) & Jimmy Norden (drums) de 10 nummers “live” op in de Bert Jansch studio in Frome. De nummers op ‘MOLECULES’ zijn als een paraplu voor de vele emoties die het hele album belicht. Menselijke connecties, onze behoefte daaraan, kameraadschap en de kwetsbaarheid ervan, het onrecht in de wereld, de erkenning van onze tekortkomingen, passie, liefde en hoop...  

Tot 2001 was de Amerikaanse muzikant Mike Farris de frontman van de formatie ‘Screamin’ Cheetah Wheelies’ uit Nashville, Tennessee. Daarna sloot hij zich een tijdlang aan als frontman bij ‘Double Trouble’, de begeleidingsgroep van Stevie Ray Vaughan. “Goodnight Sun” was in 2002 zijn eerste soloplaat waarna nog zes andere soloplaten volgden waaronder twee live-albums. Zijn songs situeren zich in diverse muziekstijlen waaronder soul, blues, rock en gospel. Dit jaar trok Mike Farris naar de befaamde ‘FAME Studios’ in Muscle Shoals, Alabama waar hij met een uitgebreide serie collega-muzikanten een uitstekende nieuwe plaat heeft opgenomen. In dat lijstje van medewerkers vinden we de namen terug van Clayton Ivey op toetsen, Will McFarlane, Kelvin Holly, Wes Sheffield en Philippe Bronchtein op gitaren, Jimbo Hart op basgitaar en Justin Holder op drums en percussie. Dat zijn sinds jaar en dag allemaal vertrouwde studiomuzikanten in de ‘FAME studios’ van Muscle Shoals. Waar we blazers aan het werk horen werd dat ingespeeld door Brad Guin op saxofoon en Drew White op trompet. Het ‘backing vocals’-werk werd verzorgd door Wendy Moten, Cindy Walker, Lashanda Evans, Kevin Clayborn en Angela Hacker. We krijgen elf zelfgeschreven nummers aangeboden op het album “The Sound Of Muscle Shoals” dat Mike Farris ook zelf heeft geproducet. Die nieuwe plaat is de opvolger van het zeven jaar geleden uitgekomen album “Silver & Stone”.

De roots van de Amerikaanse singer-songwriter Ryan Holweger liggen in Minneapolis, Minnesota maar sinds enkele jaren woont hij in het New Yorkse Syracuse. Zijn debuut in de muziekwereld maakte hij in 2018 met het album “Gunmetal Sky” dat op zeer positieve reacties in de vakpers kon rekenen. Het motiveerde hem om naarstig te gaan werken aan nieuwe nummers die hij nu bijna zeven jaar later op een vervolgplaat heeft opgenomen. Dat album heeft als titel “The Golden Paper Flower” en bevat negen nummers waarvan Ryan Holweger er zelf acht heeft gecomponeerd. Enkel de song “Dehydration” is een lied dat geschreven werd door Ryan Lansing, een goede vriend uit Madison, Wisconsin. Deze plaat werd met producer Casey Ahrens-Cavallo opgenomen in de ‘Capture.Studio’ in Syracuse, New York waar Ryan Holweger de instrumentale hulp kreeg van Frank Alexander op piano, Seth Owen Becker op elektrische gitaar en banjo, Aaron Bobis op akoestische gitaar, Blake Propst op basgitaar en contrabas en Mike Fishman op drums. Ook Ryan’s echtgenote Katie Anderson draagt haar steentje bij als backing vocaliste bij de countryrocker “The County Route” en de ballad “Bird”. Zangeres Reagan Helen zingt met haar kristalheldere stemmetje met Ryan Holweger mee in het zeer mooie duet “Settle In Easy” 

Een splinternieuwe naam in de muziekstijlen folk-, country- en Americana is ‘The Paris Rogues’, een Amerikaans muziekproject dat werd opgezet rond singer-songwriter Michael C. Parris uit Millboro, North Carolina en Peter Rogan uit Reading, Pennsylvania. Dat is een multi-instrumentalist op snaarinstrumenten die gekend is voor zijn muzikale bijdragen aan de blues-, funk-, jazz-, R&B- en soulmuziek. Peter Rogan heeft zijn laatste soloalbum “Broken Down Love” in februari 2022 uitgebracht en enkele maanden nadien in juli bracht Michael C. Parris zijn soloplaat “Honeybee” op de markt. Als ‘The Paris Rogues’ - een woordspeling met de twee familienamen van de bandleden - brengen ze nu hun eerste plaat “Live And Learn” onder die groepsnaam uit. We kunnen hier alvast meegeven dat dit een zeer mooi album is geworden met tien liedjes die qua stijl vlotjes variëren tussen folk en country en zelfs met een vleugje ritmische reggae in het nummer “Another Day In Paradise”. Voor de opname van deze plaat kreeg het duo heel wat instrumentale hulp van muzikale grootheden uit Nashville, Tennessee zoals Will Kimbrough die leadgitaar speelt op de openings- en titeltrack “Live and Learn”. Ook de legendarische toetsenist Phil Madeira draagt op vijf nummers zijn steentje bij op piano, orgel, accordeon en lap steel. Verder speelt Ron Stabinsky op piano en synthesizer op twee nummers en speelt Cliff Starkey op orgel, piano en synthesizer bij vier songs. Josh Kanusky trommelt bij alle nummers op drums met uitzondering van de song “Hard Livin’ waarvoor David Torchia achter het drumstel plaatsnam en de basgitaar op drie tracks wordt bespeeld door Steve Varner.