Bow Thayer is een in Boston, Massachusetts geboren Amerikaanse singer-songwriter, gitarist, banjospeler en multi-instrumentalist door zijn additionele expertise op o.a. mandoline, basgitaar, synthesizers, orgel en piano. Sinds meer dan twintig jaar is hij al actief in de muziek als groepslid van bands als ‘7 League Boots’, het trio ‘Elbow’ (niet de Britse band uit Manchester rond zanger Guy Garvey), ‘Jethro’ en ‘The Benders’ uit Boston. Daarnaast is hij nog eens ook de initiatiefnemer voor het ‘Tweed River Music Festival’ dat in augustus 2021 voor de vijfde keer plaatsvind in zijn huidige woonplaats Stockbridge in de Amerikaanse staat Vermont en waar hij een podium verschaft aan meer dan 25 groepen die muziek spelen in uiteenlopende genres. In 2008 richtte hij zijn eigen groep op onder de naam ‘Bow Thayer & Perfect Trainwreck’ waarmee datzelfde jaar een titelloze debuutplaat werd opgenomen in de beroemde ‘Levon Helm Studios’ in Woodstock, New York. In 2010 volgde een tweede album dat “Bottom Of The Sky” als titel kreeg en in 2013 werd “Eden” het derde album van deze muzikant en zijn band. Nog een jaartje later verscheen het eerste live-album “Eden: Live At The Chandler” waarop de groep één van hun laatste optredens op plaat liet registreren.

Lees meer

De doorleefde hese stem van de Amerikaanse folkzanger en songschrijver Thom Chacon is meteen ook zijn meest opvallende kenmerk. Zangeres Mary Gauthier is een fan van deze muzikant uit Durango, Colorado, vooral omwille van de beeldspraak die hij in zijn songteksten verwerkt. Het zijn verhalen over onbekende mensen van wie het leven en hun ervaringen voor ons toch heel familiair lijken te zijn. Op zijn nieuwe plaat “Marigolds And Ghosts” brengt Thom Chacon negen eigen composities die in totaal nauwelijks 27 minuten duren maar die ons in deze korte tijdspanne wel van zijn talent als singer-songwriter weten te overtuigen. In de video’s bij dit verhaal kunt u genieten van de albumtiteltrack en van een akoestische live-uitvoering van de song “Church Of The Great Outdoors”, één van de mooiste liedjes op deze plaat.

Lees meer

Een heerlijke mix van rootsy folk- en bluesmuziek is wat de amper 22-jarige Amerikaanse zangeres en songschrijfster Libby DeCamp uit Detroit, Michigan ons wil aanbieden in de tien songs die ze heeft opgenomen voor haar nieuwe album “Westward and Faster”. Dat is de langverwachte opvolger van haar debuutplaat “Cross Sections’, een zes nummers tellende EP die al in februari 2016 op de markt is verschenen. Voorafgaand aan de release van dit eerste volwaardige album werden er al drie songs uit de plaat op single uitgebracht met de nummers “Off The Wagon”, “Last Stand” en “On The Range”. Het eerste en derde liedje geven we u graag mee op de bijgaande video’s waarop Libby DeCamp deze songs in een heel knappe live-versie brengt. Eigenlijk is de ganse verzameling van deze tien volledig door haarzelf geschreven songs rijp om als singles uitgebracht te worden. Zo is o.a. de openingstrack “Asked For Water” en het daaropvolgende “Tell Me About Yourself” met aan ‘Calexico’ herinnerend bas- en drumwerk zo catchy dat we net voor de songs aan hun eindpunt zijn aanbeland al op de ‘replay’-knop van onze stereo hebben geduwd.

Lees meer

Een “brothers” band maakt het een recensist altijd gemakkelijk als je moet vertellen over wie het gaat. The Weber Brothers, dat zijn Sam en Ryan Weber, twee broers die al vrij jong, door hun bewondering voor veteraan en nu 86-jarige Ronald “Ronnie” Hawkins, in de muziek belandden. Rompin’ Ronnie” was één van de belangrijkste spelers in de rockscene van de jaren ‘60 in Toronto. Het was “Mr. Dynamo” zelf die hen vroeg voor zijn begeleidingsband The Hawks, als opvolgers van de mannen (Rick Danko, Robbie Robertson, Garth Hudson, Richard Manuel, Levon Helm) die zijn band verlieten om later de Canadees/Amerikaanse rock band -in de jaren zestig de begeleidingsband van Bob Dylan- The Band te vormen. The Weber Brothers maakten tijdens hun carrière vooral naam door hun energieke, vaak legendarische liveoptredens. In 2010 traden ze tijdens hun ‘Left Right Left Right’ cd release tour op in The Historic Red Dog in Peterborough in Canada. Sam (gitaar, zang) en Ryan (staande bas) deden de show toen met Tim Bracken (gitaar), Emmet “Corn Dog” Van Etten (drums) en Shai Cookie Peer (keys, orgel). Voor hun nieuwe (twaalfde) album ‘Choose Your Own Adventure’ klopten de broers voor hulp op de deur van hun jeugdvriend, drummer en producer Timothy Bracken

Lees meer

Een “brothers” band maakt het een recensist altijd gemakkelijk als je moet vertellen over wie het gaat. The Weber Brothers, dat zijn Sam en Ryan Weber, twee broers die al vrij jong, door hun bewondering voor veteraan en nu 86-jarige Ronald “Ronnie” Hawkins, in de muziek belandden. Rompin’ Ronnie” was één van de belangrijkste spelers in de rockscene van de jaren ‘60 in Toronto. Het was “Mr. Dynamo” zelf die hen vroeg voor zijn begeleidingsband The Hawks, als opvolgers van de mannen (Rick Danko, Robbie Robertson, Garth Hudson, Richard Manuel, Levon Helm) die zijn band verlieten om later de Canadees/Amerikaanse rock band -in de jaren zestig de begeleidingsband van Bob Dylan- The Band te vormen. The Weber Brothers maakten tijdens hun carrière vooral naam door hun energieke, vaak legendarische liveoptredens. In 2010 traden ze tijdens hun ‘Left Right Left Right’ cd release tour op in The Historic Red Dog in Peterborough in Canada. Sam (gitaar, zang) en Ryan (staande bas) deden de show toen met Tim Bracken (gitaar), Emmet “Corn Dog” Van Etten (drums) en Shai Cookie Peer (keys, orgel). Voor hun nieuwe (twaalfde) album ‘Choose Your Own Adventure’ klopten de broers voor hulp op de deur van hun jeugdvriend, drummer en producer Timothy Bracken

Lees meer

Naast het door toeristen gekende culinaire (Raclette mit Gschwellti, Rösti, Gruyère en Toblerone) kent Zwitserland ook voor muziekliefhebbers een “groter-dan-je-denkt” boeiende muziekscène, waarvan popmusici en rockbands een belangrijk deel uitmaken. Muzikanten/Bands als Dave Knud, de avant-garde pop band Tj Toðdler van Rockford Raymond Wagner (‘The Young Man Smile’, 2015) en de rock/blues formatie de Ellis Mano Band -waarover we het hier opnieuw willen over hebben- maken hier al jaren deel van uit. Zanger Chris Ellis is er de frontman, Edis Mano de gitarist, Nico Looser de drummer en Severin “Mr. Groove” Graf de bassist. Ellis werd in Zwitserland en Duitsland bekend via tv, Mano en Graf als top sessiemuzikanten en Looser van zijn werk met o.a. Tracy Chapman en Scarlet Rivera. Hun debuut ‘Here and Now’ met tien zelfgeschreven bluesy rocksongs, kwam hier in 2019 al aan bod. Aan het album werkten buiten het viertal ook verschillende gastmuzikanten, inclusief blazers en backing vocalisten, mee. ‘Ambedo’ is het tweede studio album van de EMB. De band onderstreept met hun nieuwe nummers een volwassenheid en zelfvertrouwen dat in de voorbije jaren en na moeilijke lockdown maanden is bereikt

Lees meer

De 53-jarige Amerikaanse folkmuzikant en singer-songwriter Jon Shain werd geboren in Haverhill, Massachusetts maar woont bijna zijn hele leven in Durham, North Carolina. Zijn muzikale loopbaan bestaat uit tien soloplaten, optredens met o.a. Jackson Browne, ‘Little Feat’ en John Hiatt en een leven als producer en muziekleraar. Als tiener begon hij op 14-jarige leeftijd muziek te spelen in de covers spelende rockgroep ‘The Partisans’ samen met medestudenten John Miller, Jim Barr en FJ Ventre. Met deze laatste heeft hij zich na meer dan dertig jaar herenigd voor het opnemen van een bluesalbum dat “Never Found A Way To Tame The Blues” als titel kreeg. Deze plaat volgt op hun in 2018 eveneens samen uitgebrachte album “Tomorrow Will Be Yesterday Soon”. Na enkele jaren muziek te hebben gemaakt in het folk-, bluegrass-, alt.country- en rockgenre hebben Jon Shain en FJ Ventre nu hun hart verpand aan de bluesmuziek. Op dit nieuwe album met door hem alleen en samen met FJ Ventre geschreven songs speelt Jon Shain op akoestische en elektrische gitaar, lap steel en mandoline, terwijl FJ Ventre op basgitaar en contrabas, keyboards en percussie speelt.

Lees meer

Soms kan countrymuziek nog zo klassiek en traditioneel klinken. De Amerikaanse zangeres Charlie Marie steekt al haar aan de seventies herinnerende countryliedjes echter in een mooi modern kleedje. Dat deed ze in 2019 al op haar debuutplaat, een naar haarzelf vernoemde EP. Maar nu komt ze in volle glorie op de proppen met een erg knappe full-cd als soloartieste. De titel van het twaalf nummers bevattende album is “Ramble On”, een plaat die werd opgenomen in het Mekka van de countrymuziek in Nashville, Tennessee met de instrumentale hulp van bassist Alec Newman, pianist Micah Hulscher, steelgitarist Eddie Lang, Brian McKinnon en Tyler James Kennedy - frontman van de bluesrockgroep ‘The Silks’ en producer van deze plaat - op elektrische en akoestische gitaren naast John McTigue III op drums en Josh Minyard op percussie.

Lees meer

Nadat in 2014 het album “Standing In The Breach” van de Amerikaanse pop- en rockzanger-songschrijver Jackson Browne op de markt kwam werd het heel lang erg stil rond deze muzieklegende uit Los Angeles. Nu zeven jaar later komt er op 23 juli 2021 eindelijk een nieuwe plaat van hem uit onder de titel “Downhill From Everywhere”, het vijftiende soloalbum uit zjjn 50-jarige carrière. Hij werd op 9 oktober 1948 geboren in de Duitse stad Heidelberg als zoon van een Amerikaanse militair die daar gestationeerd was. Zijn allereerste geschreven song is nu nog steeds een klassieker: “These Days” componeerde hij als 16-jarige voor de Duitse zangeres Christa Päffgen. Zij werd later bekend als Nico met wie Jackson Browne een korte romantische relatie heeft gehad en die later de geweldige stem werd bij Lou Reed’s groep ‘The Velvet Underground’. Toen hij was teruggekeerd naar Los Angeles in Californië werd hij gedurende korte tijd een lid van ‘The Nitty Gritty Band’ en van ‘The Eagles’ waarvoor hij meerdere songs heeft geschreven met als bekendste nummer “Take It Easy” uit 1972. Na meerdere albumklassiekers komt nu zijn nieuwe album “Downhill From Everywhere” als een zeer aangename verrassing. De plaat had eigenlijk al op zijn 72e verjaardag op 9 oktober 2020 moeten uitgebracht worden maar dat werd uitgesteld tot nu door de coronacrisis waarvan hij zelf ook het slachtoffer is geworden met een langdurig genezingsproces tot gevolg. Er werd vorig jaar wel een eerste single uit de plaat getrokken met het nummer “A Little Soon To Say” dat nu dus opgevolgd wordt door de single “My Cleveland Heart” waarmee we u hier via de video graag laten kennismaken in afwachting van het uitkomen van de nieuwe plaat die wij hier binnenkort ook vurig hopen bij u te mogen introduceren op deze pagina’s.

Lees meer

Oscar LaDell is een in Amerika geboren blueszanger, gitarist en mondharmonicaspeler. Hij groeide op in Pūrākaunui, Dunedin, een kleine nederzetting in Otago, op het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. Deze jonge bluesman (hij is 22 jaar) begon met het spelen van blues standards in nachtclubs rond Dunedin, met nummers van Muddy Waters, BB King en Guitar Slim. Door de jaren heen hebben funk, rock, soul en meer hun weg gevonden naar de muziek van Oscar. “Oscar LaDell vermengt soul, funk en blues tot een bedwelmende mix van hypnotiserende, langzaam brandende ballades en stuwende ritmes…” (Facebook-info). Ladell’s krachtige en expressieve gitaarspel en de soulvolle zang werken samen om een ​​geluid te creëren dat zowel doet denken aan de 50's, 60's en 70's, als aan het vintage geluid van klassieke Chess en Excello platenartiesten. In het voorbije jaar zat Ladell bijlange niet stil. Hij nam twee albums op en werkte voor een voor het eerst samen met Chris Armor, een gitarist en producer uit Pōneke.

Lees meer

Americana- en folkzangeres Lady Nade is een talentvolle jongedame uit de Engelse havenstad Bristol die ons komt verblijden met het derde album uit haar nog vrij korte muzikale carrière die in 2016 begon met de release van haar debuutplaat “Hard To Forget” en werd verdergezet met het tweede album “Safe Place” uit 2019. “Willing” is de titel van deze elf songs tellende nieuwe plaat en het is eveneens de titel van de albumopeningstrack en de eerste single uit het album die u hier op de eerste video kunt beluisteren. Alle liedjes op deze plaat schreef Lady Nade zelf of in een samenwerkingsverband met co-auteurs tijdens de veel te lange coronapandemieperiode. De songonderwerpen gaan over nieuwe en voorbije liefdes, loyauteit, vriendschap en eenzaamheid. Zij heeft erg veel soul zitten in haar loepzuivere stem hetgeen allerlei emoties in de sfeervolle nummers brengt. “Complicated” is zo’n beklijvende song en ook liefdesliedje “You’re My Number One” weet ons emotionele hartje te beroeren.

Lees meer

No Possession is de “revisted” versie van No Posession Blues, waarmee ze na 2018, twee albums en meerdere wisselingen in de bezetting, muzikaal een andere richting uitging. Het is een vierkoppige Zweedse blues/rock band met als frontman Micko "Ylmen" Ylinikka (gitaa, harmonica, zang), bassist Mattias "Steve" Vestlund, gitarist David Ylinikka & drummer Tomas Andersson. In 2011 won No Possession Blues het Scandinavische Blues Contest. Ze debuteerden in 2013 met ‘No Possesion Blues’, waarna in 2017 ‘Patchwork’ volgde. Niet alleen voor een andere naam, maar ook voor wat meer richting Classic Rock, werd er gekozen. Hun derde album (of moet het het debuut album van No Possession zijn?) kreeg de naam ‘Third Time’s Charm’. Op de tracklist staan twaalf door Micko Ylinnikka geschreven nummers die ze met gasten opnamen én, die doen denken aan een bluesy variant van bands zoals The Rolling Stones, The Small Faces en The Black Crowes..

Lees meer

Tiffany kon de eerste keer publiek zingen toen haar buurman Russell Batiste haar als backingzangeres vroeg in zijn band Russell Batiste & Friends. Na enkele jaren vormde ze haar eigen band, Beaucoup Crasseux tot ze trouwde en kinderen kreeg. Als de tijd terug rijp was herbegon ze met een eigen jazzband, Tiffany Pollack & Co. Op haar vijfentwintigste werd ze herenigd met haar biologische familie, een familie waarin iedereen heel muzikaal was. Haar moeder was jazzzangeres en bassist, haar oma zong in de opera en opa speelde klarinet. De oom die haar vond was de bekende Americana gitarist Charles Ward. De laatste jaren treedt Tiffany vooral op met de jazzband The Dapper Dandles en haar eigen band Tiffany Pollack & Co. Tiffany Pollack is er terug met een nieuw album ‘Bayou Liberty’, haar tweede release bij Nola Blue, dat ze opnam met haar eigen band Co en genoemd werd naar Liberty Road, waar ze opgroeide en alles zowat startte. In de line-up vinden we naast Pollack (zang, ukelele) ook Brandon terug op gitaar, bassist Stoo Odom en drummer Ian Petillo vormen de ritmesectie, Christopher Johnson is de saxofonist van dienst en harpist John Németh is hier de producer.

Lees meer

Voor een jonge muzikant als Adam Schultz zijn praktijk en mentorschap heel belangrijk. Adam groeide op in NYC, waar hij ook schoolliep. Wekelijks volgde hij gitaarlessen bij Juancho Herrera en Jeff Litman. Vanaf zijn veertiende was Clarence Spady zijn mentor en verder kon hij rekenen op Brendan Dolan en Chacho Schartz, zijn begeleiders. Enkele jaren trok Adam op met zijn neef Danny Schultz (Bouldor, Band du Jour, Melvin Seals’s JGB Band), met wie hij optrad in Brant Lake, NY. Op het laatste album van Clarence Spady (‘Surrender’ - 2021) is Adam te horen als een van zijn gitaristen. Adam Schultz’ debuut-cd ‘Soulful Distancing’ is een verzameling van elf nummers, waarvan vijf originele. Naast Spady zijn er nog Adam Cohen op bas (Ray Charles, Engelbert Humperdinck), Robert O'Connell op keyboards, Sharon O'Connell op drums, Tom Hamilton op sax (Dizzy Gillespie, The Temptations) en Scott Brown op piano die hielpen bij de opnamen. Ekat Pereyra voegt sprankelende zang toe aan het nummer "Have Some Faith" en Michael Angelo zingt Adams andere vier originelen. Jon Ventre speelt bas op twee nummers en Pat Marcinko voegt percussie toe.

Lees meer

Hoewel Afton Wolfe al meerdere decennia in de muziek actief is en actief was in bands als Red Velvet Couch, Dollar Book Floyd en The Relief Effort, waar u, net als ik, ook nooit van gehoord heeft, duurde het tot anderhalf jaar geleden voor hij onder eigen naam debuteerde met “Petronius’ Last Meal”. Ook die hebben we hier nooit gehoord, zodat deze “Kings for Sale” werkelijk het allereerste is, dat we van de man te horen kregen. Wolfe heeft er een bepaald hobbelig parcours op zitten: hij is gepokt en gemazeld in Mississippi, want geboren in McComb, opgegroeid in Meridian, Hattiesburg en Greenville. Dat zijn allemaal plaatsjes waar het DNA van de Mississippi zo al niet in de lucht hangt, dan toch minstens letterlijk in het drinkwater zit. Dat betekent, vertaald naar de muziek, dat hij de grenzen van de genres geregeld overschrijdt en dat een Tom Waits-achtige piano ballad als “Fault Lines” afgewisseld wordt met een Deltablues als “Dirty Girl” of een avant-garde country nummer als “Carpenter. Als je deze CD voor de zoveelste keer beluistert, kom je automatisch bij New Orleans uit: ook die stad staat muzikaal open voor ongeveer alles wat “muziek” genoemd mag worden en je kunt je, als je er ooit geweest bent, levendig de reële scenes voo de geest halen, die passen bij de negen songs van deze plaat.

Lees meer

Mr. Sipp “The Mississippi Blues Child” is het alter ego van zanger/gitarist Castro Coleman, want dat is zijn echte naam. Deze fascinerende artiest is, sinds zijn optredens op Moulin Blues 2015 én 2017, géén onbekende meer. Sipp is afkomstig uit McComb (Pike County), een klein stadje in de staat Mississippi, zo’n 130 kilometer ten Zuiden van de hoofdstad Jackson. Het stadje werd gesticht in 1872 en is vernoemd naar Henry Simpson McComb, directeur van een spoorwegmaatschappij. McComb blijkt een vruchtbare blues bodem te zijn, want ook artiesten als Bo Diddley, King Solomon Hill en Omar Kent Dykes komen hier vandaan. Sipp begon gitaar te spelen, toen hij zes was. Door hard werken is Sipp wat hij nu is. Een singer-songwriter, componist, multi-instrumentalist en vooral een geweldig muzikant en unieke performer. Mr. Sipp was in 2014 al winnaar van meerdere muziek awards, maar is ook “so excited” met twee nominaties tijdens de recente 47th Jackson Music Awards. Hij heeft ondertussen veel getourd, waaronder optredens op het Chicago Blues Festival, het Crescent City Blues & BBQ Festival en de Legendary Rhythm and Blues Cruise, evenals tournees door Europa, Brazilië en zelfs China.

Lees meer

Viking of Blues is een nieuw rock/blues project dat ontstond uit de samenwerking van zangeres Jessy Howe en gitarist/producer Javier Vargas (lees: Vargas Blues Band). Vargas is de zoon van uit Buenos Aires naar Spanje geïmmigreerde Argentijnen. Javier werd geboren in Madrid en richtte er als bluesgitarist en componist -na gespeeld te hebben met Miguel Ríos, Orquesta Mondragón en bands als RH+, Entrega Inmediata en Blues Express geleid te hebben- in 1991 de Vargas Blues Band op. In hetzelfde jaar werd ook hun éérste album ‘All Around Blues’ uitgegeven. Zijn grote voorbeelden als gitarist zijn SRV en Johnny Winter. Vanaf 1992 was Dro Atlantic (Warner Music Group, Spain) zijn platenmaatschappij. Javier Vargas’ stijl is vooral beïnvloed door Raimundo Amador, een Spaans zanger, gitarist en componist van flamencomuziek, die in zijn flamenco -kenmerkend zijn de soms Arabisch aandoende klanken en de uitbundige muzikale versieringen- ook Rock en vooral Blues mengt. Vargas’ andere grote inspiratiebron is de Latijnse rock van Santana. In juni 2020 kwam hun introductie-EP ‘Magic Waters’ uit en dit jaar in april (met Javier Vargas achter de knoppen) hun debuut album ‘Soul Food’. Op de tracklist staan 10 nummers, met krachtige melodieën, teksten en riffs. Ze worden gebracht met het vurige soulvolle gitaarspel van een bluesman.

Lees meer

Wee Willie Walker (1941-2019) was (samen met o.a. Roosevelt Jamison, die in 1964 samen met Milton Campbell de OV Wright soul standard "That's How Strong My Love Is" schreef) lid van de Redemption Harmonizers gospelgroep wanneer hij in 1960 van Memphis naar de Twin Cities Minneapolis, MN, verhuisde. Hier vond hij onderdak bij een andere gospelgroep, de Royal Jubileers. Als hij later Memphis bezocht en bij zijn vrienden Roosevelt Jamison of songwriter George Jackson verblijft, stond hij regelmatig in de opname studio’s, waar hij meerdere singles bij Goldwax en Checker Records opnam. Een nummer opnemen was toen een kwestie van iemand kennen en voor songwriting werd in de praktijk meestal cash betaald, maar bestonden er toen nog geen auteursrechten. Willie verdeelde de singles die hij opnam aan de lokale shops, maar de shops bestelden bij de labels, als ze extra koppies nodig hadden. Willie is er m.a.w. niet heel rijk van geworden… Via Timothy Eason en zijn zakenpartner Jimmy Crittenden belandde Willie in de muziek business. De eerste band waarmee Willie optrad was de Val-Dons, waar legende Willie Murphy ook deel van uit maakte. Wanneer Willie gevraagd werd om te gaan spelen in de band van Curtis Mayfield, lag hij nog onder contract bij Goldwax en was de afkoopprijs veel te hoog voor Mayfield. In Minnesota werd Walker via Willie Murphy (ex Val-Dons, weet je nog) de zanger van Willie & The Bees. Later werkte Walker ook nog samen met Salt, Pepper & Spice.

Lees meer