BEN POOLE (UK) EN GUY SMEETS (NL)
dinsdag 11 maart 2025 @ BED 'n BLUES - HALEN
Vrije Gift voor de artiest
Uw plaats reserveren is dus noodzakelijk !
Mail :
concerts@rootstime.be

WIN TICKETS voor AB, DE ROMA, HET DEPOT, DE BOSUIL, HNITA...

BRIAN GRILLI – GREAT BIG SKY

BRIAN GRILLI voorstellen is wellicht nodig. Hij is geboren in Chicago en is al sinds 2013 met muziek, die elementen van verschillende Amerikaanse rootsmuziekstijlen, waaronder country, rootsrock, folk, bluegrass, R&B en blues bevat, bezig. Grilli schreef o.a. nummers voor de tv-serie "Sons of Anarchy" (over een motorclub met als uitvalsbasis Charming in Californië), de bekroonde onafhankelijke documentaire "Until It Hurts" (de reis van een SEAL die gewond raakt bij een vuurgevecht en de dag wil resetten) en heeft méér dan twee miljoen streams verzameld. Zijn succes wordt toegeschreven aan zijn productieve songwriting, agressieve maar melodieuze gitaarspel en unieke stem. Met zijn debuutalbum ‘Damn Good Day (2017) scoorde Grilli meteen. Zijn tweede album ‘Deep South Symphony’ (2018) kreeg veel radiozendtijd en heel wat media-aandacht. ‘Progression’ (2020) is een compilatie van demo's, B-kanten, niet-uitgebrachte en live-opnames die hij gedurende zijn hele carrière heeft geschreven. ‘GREAT BIG SKY’ is het derde studio album van BRIAN GRILLI. De promo singles, die genre-vernieuwend waren, waren behept van klassieke rock- en Americana-vibes. De nummers op de tracklist voelen aan alsof je op een warme zomeravond over de weg rijdt en naar je favoriete nummers op de radio luistert. Ze zijn opgenomen in de Nebari Studios in Athens, Georgia.

JUMPING MATT & HIS COMBO - FORWARD

Mondharmonicaspeler (Hohner-fanaat) MÁTYÁS PRYBOJSKI aka JUMPING MATT kennen we al een tijdje van zijn band, GRUNTING PIGS en vanaf 2018 van HIS COMBO, met wie hij al zes albums opnam. Deze vaak toerende Hongaarse zanger en songwriter stond de laatste jaren op gekende lokale festival podia als o.a. Blues Peer, Ge-Varenwinkel, Vache de Blues en Moulin Blues. Mátyás speelde daarnaast ook al samen met blues iconen als o.a. Charlie Musselwhite (US), Bob Margolin (US), Finis Tasby (US), Duke Robillard (US), Alex Schultz (US), Otis Grand (UK), Carlos Del Junco (CAN) en Paul Lamb (UK). Vanaf zijn veertiende speelt Mátyás al mondharmonica en luisterde hij naar Sonny Boy Williamson. In 1994 richtte hij zijn eerste band BLUES FOOLS op met in het kwartet Laszlo "Jack" Horvath (gitaar), Mark Koles (drums) & Andras Gyebrovski (bas). Ze traden tien jaar samen op en brachten vier albums uit. In januari 2004 nodigde Pribojszki enkele nieuwe door jazz beïnvloedde muzikanten uit om de MÁTYÁS PRYBOJSKI BAND te vormen. Als opvolger van het GRUNTING PIGS’ album, ‘Having a Party’ (2020) verscheen recent #6, ‘FORWARD’. Jumping Matt nam het op met HIS (vernieuwd) COMBO ft. Viktor Hamvas: keys, piano, Dániel Molnár: drums & Láslo Csizmadia: bas. Van de twaalf songs zijn er elf originals en één cover: het relaxte “You’re the Music in Me” van Viktor Hamvas. De albumtitel verwijst naar de veranderingen van de afgelopen periode en over vooruitgaan, niet terugkijken.

NICO WAYNE TOUSSAINT BAND – FROM CLARKSDALE WITH LOVE

NICO WAYNE TOUSSAINT (°1973), geboren in Toulon (-sur-Mer), een stad in het zuiden van Frankrijk in het Var-departement, is een virtuoos op mondharmonica. Daarover is iedereen het al jaren eens. Zijn veelzijdigheid demonstreert hij op harmonica’s in diverse toonaarden, relaxt, swampy of uptempo. Daarnaast is hij een goede zanger, die zich steeds met bevlogen muzikanten weet te omringen. Hij timmerde, met veel respect voor de Chicago-blues traditie, jaren aan de weg. De invloeden die hem beïnvloedden waren die van Billy Branch, James Cotton en uiteraard ook Sonny Boy Williamson. Nico debuterde in 1998 solo bij Dixiefrog met ‘My Kind of Blues’. Sindsdien heeft hij niet meer stilgezeten, noch qua platenproductie, noch qua toeren. Werken met Amerikaanse blues muzikanten is voor hem en zijn band altijd een leerschool geweest. De meeste songs schrijft Nico zelf, sommige samen met zijn bandleden. ‘C'est si Bon’, opgenomen in 1997 in Minneapolis met Amerikaanse muzikanten, werd uitbracht onder de naam Nico and Friends Blues Band. Op zijn 2017-album ‘Plays James Cotton’ brengt Nico, na een paar jaar pauze, hulde aan zijn grote voorbeeld. Hij ontmoette James Cotton (1935-2017) in de VS in 2003 en stond toen met hem op het podium. Dit levendig eerbetoon aan zijn mentor, ondersteund door zijn vaste band aangevuld met een kopertrio, is sterk en ontroerend! In 2022 trad NICO WAYNE TOUSSAINT trad nog op tijdens DuvelBlues om zijn album ‘Burning Light’ te promoten. Het was dan even wachten op ‘FROM CLARKSDALE WITH LOVE’ (2024). Op de tracklist van het album staan 12 originele nummers, opgenomen met een kwartet, kwintet, bigband en zelfs solo. Hij bedacht ze en schreef ze deels tijdens een herfstvakantie in Clarksdale, Mississippi. Het album, zijn ode aan de blues, is een hoogtepunt van het schooljaar 2023-2024, waarin Nico een sabbatical nam als docent Frans…

BAD TEMPER JOE – THE ACOUSTIC BLUES GUITAR REVUE

BAD TEMPER JOE is een unieke Duitse “oldskool” roots artiest en singer-songwriter. Hij speelt al gitaar vanaf zijn 15de en is beïnvloed door Bob Dylan, maar ook door B.B. King, Buddy Guy, Muddy en de andere blues “groten”. Zijn artiestennaam moet je niet letterlijk nemen en heeft niets met zijn humeur te maken, maar met het feit dat hij tijdens zijn optredens niet veel zegt en meestal ernstig kijkt. In 2014 debuteerde BTJ met ‘Sometimes a Sinner’, waaruit zijn liefde voor de slidegitaar blijkt. Tijdens het testen van een dobro, ontdekt hij de Weissenborn gitaar. Zijn tweede album ‘Man for the Road’ (2014) is volledig live opgenomen met een Weissenborn. Opmerkelijk is dan weer dat op Joe’s volgende album ‘Tough Ain’t Easy’ (2015) totaal géén slidegitaar te horen is. In 2016 volgt ‘Double Trouble’ én de ep ‘Double Trouble’, wat een tweeluik lijkt te zijn. Een jaar later brengt hij ‘Solitary Mind’ (2017) én zijn eerste album met band uit, ‘Bad Temper Joe and His Band’. ‘THE MADDEST of THEM ALL: CURATED COLLECTION’ (2024), zijn 6de studio album, is een bijzondere heruitgave van zijn 2019-album, een soort van samenvatting van de nummers, die tijdens liveoptredens vaak gespeeld worden. Bij TIMEZONE Records verscheen ook BAD TEMPER JOE’s nieuwe album, ‘THE ACOUSTIC BLUES GUITAR REVUE’ (2025). Het is zijn 11de studio album met 10 nummers op de tracklist, waarvan 9 tijdloze blues klassiekers.

HAMISH ANDERSON - ELECTRIC

In Ospel tijdens MOULIN BLUES 2018 interviewden we hem en schreven toen al, dat bij HAMISH ANDERSON “de ingrediënten om een grote te worden, in ruime mate aanwezig zijn…”. We konden het ter plekke zelf vaststellen: het is een sympathieke man, die live met zijn gitaar en stem indruk maakte. Hamish Anderson (°1991) is een blues/rock artiest (gitarist/singer-songwriter) uit Melbourne (AU) die in 2014, o.w.v. de oorsprong van de blues en rock muziek, naar Los Angeles verhuisde. Er is zeker een optreden dat hij nu al op zijn palmares mag schrijven: hij was op 11/10/2014 de laatste artiest die in de House of Blues in Chicago opende voor BB King (°1925†2015). Hamish debuteerde in 2016 (na enkele EP’s, meerdere singles en een live album) met ‘Trouble’. Zijn singel “Burn” (van de 2014-ep, ‘Restless’) werd in 2015, tijdens de uitreiking van de Independent Music Awards, gekozen als “Best Blues Song” en werd in de geschreven pers omscheven als de “Future of Blues Music”. Producer Jim Scott (Tom Petty, The Tedeschi Trucks Band, Wilco…) werkte bij zijn debuut met Hamish samen. Hij was ook de producer van zijn tweede album ‘Out Of My Head’ (2019). Op zijn nieuwe album, ‘ELECTRIC’ staan 12 originele nummers. De productietaken tijdens de opnames in East West, Los Angeles (CA), deelde Anderson met David Davis (The War On Drugs, Lauren Ruth Ward, Miguel)

THORBJØRN RISAGER & THE BLACK TORNADO – HOUSE OF STICKS

Vanaf zijn éérste verschijning in de muziek scene van København, kreeg THORBJØRN RISAGER (°1971) nog maar zelden de tijd om over zijn schouder terug te kijken. Deze veelgeprezen songwriter, zanger, gitarist en bandleider van THE BLACK TORNADO richtte vanaf de start zijn ogen op de horizon: naar de volgende stad, de volgende show, het volgende nummer, het volgende album. Risager’s relaxte en bescheiden podiumuitstraling wordt ondertussen al 20 jaar “aangevuld” door een groep vrienden, die niet alleen muzikaal maar ook visueel telkens een feest garanderen. Hun zeven nominaties en vier Deense Blues Awards kregen ze niet zomaar, die moet je verdienen… Thorbjørn Risager -hij noemt Ray Charles, Tom Waits en B.B. King als zijn rolmodellen- groeide op in het kleine stadje Jyllinge, op ongeveer 30 km van de Deense hoofdstad. Hij studeerde in Kopenhagen af aan het gerenommeerde Rytmisk Musikkonservatorium. Risager startte zijn muzikale reis in 2002 als Thorbjørn Risager BLUE7. De zevenkoppige band bestond toen verder uit: Andreas Biilmann, Emil Balsgaard, Kasper Wagner, Martin Seidelin, Søren Bøjgaard & Svein Erik Martinsen. Met hen nam hij ‘Live 2004’ op. Vanaf 2005 treedt Risager op onder zijn eigen naam. Na zijn solo debuut ‘From the Heart’ (2006) was ‘NAVIGATION BLUES’ zijn 9de release en zijn debuut bij Provogue / Mascot Label Group! Eind van deze maand bracht THORBJØRN RISAGER met zijn band THE BLACK TORNADO (met nog altijd vijf* van het éérste uur): Balsgaard*, Joachim Svensmark, Wagner*, Nybo*, Peter W Kehl, Bøjgaard* & Seidelin* al zijn 9de studio album, ‘HOUSE OF STICKS’ uit.

JIMMY CARPENTER – JUST GOT STARTED

Blues Music Award & Grammy-winnaar, saxofonist, singer-songwriter, arrangeur JIMMY CARPENTER wordt vaak omschreven als “de onbetwiste koning van de sax…”. Jimmy verbleef een dozijn jaren in New Orleans (2004-2016), maar woont nu in Las Vegas met zijn partner in crime en muzikale inspiratie Carrie Stowers, waar hij muzikaal leider is van een van de populairste blues festivals ter wereld, The Big Blues Bender. Jimmy Carpenter toerde in de jaren ’80 met The Alka- Phonics, in de jaren ’90 met de blues/rock band The Believers en nog later met o.a. Tinsley Ellis, Jimmy Thackery, Walter “Wolfgang” Washington en Eric Lindell. Bovenop zijn werk als bandleider/arrangeur van The Roadmasters, de band van New Orléans’ icoon Walter “Wolfman” Washington (°1943†2022) werkte Carpenter in 2014 in twee projecten ook samen met Mike Zito (The Wheel): ‘Gone to Texas’ en de (door Ruf Records uitgebrachte) live cd/dvd ‘Songs from The Road. In 2014 ontving Jimmy Carpenter van de Blues Foundation een nominatie als “Best Instrumentalist (Horn)” en in 2021 en ’22 werd hij als saxofonist genomineerd met een BMA. Carpenter was in 2022 bij ons te zien tijdens het toen natte Swing Wespelaar als “special guest” met wijlen Walter “Wolfgang” Washington. In 2008, na jarenlang als sideman of sessiemuzikant te hebben gewerkt, debuteerde Jimmy solo met ‘Toiling in Obscurity’. Eind 2024 verscheen bij Gulf Coast Records zijn zesde studio album, de opvolger van ‘The Louisiana Record’ (2022), ‘JUST GOT STARTED’. Jimmy nam het op in de legendarische Californische studio Greaseland met als producers de legendarische Noorse bluesgigant Kid Andersen en (mede eigenaar van Gulf Coast Records) Mike Zito! Op de tracklist staan een aantal opnieuw uitgevonden klassiekers naast Jimmy's nieuwe materiaal als o.a. "I Only Gamble with My Heart" en de albumtiteltrack "(Feels Like) I Just Got Started". Naast Kid Anderson op gitaar kon hij ook nog rekenen op Jerry Jemmott (bas), Derrick D'Mar Martin (drums), Jim Pugh (keys) en enkele gasten. ‘JUST GOT STARTED’ is geen uitgesproken blues album, maar heeft een aanstekelige seventies funk vibe is en valt vooral op door de groove

DAVID RONALDO & THE DICE - SIX STRING PREACHER

Wanneer gerenommeerde six string preachers als David Ronaldo, Dirk Lekenne en Charly Verbinnen zich laten gaan, doen ze dat het liefst live op een podium met hun roots-rock band David Ronaldo & The Dice. Maar ook in de studio kunnen ze hun hart ophalen en zijn ze met maar liefst vijf albums in evenveel jaren, een meer dan eervolle reputatie aan het opbouwen. Vandaag verwelkomen we hun vierde studioalbum "Six String Preacher”, als waardige opvolger voor het twee jaar eerder verschenen pareltje “Tunes for a Dime” en hun onmisbaar live album van verleden jaar “Burning (A)Live”. Productiviteit, creativiteit, talent en inspiratie te koop bij David Ronaldo en zijn Dices, die met “Six String Preacher” opnieuw een dijk van een album met elf top songs inblikten in de Fandango Studio van mede Dice aficionado, Dirk Lekenne. Hun missie is weer glashelder, keeping roots rock alive, met een vette knipoog naar southern rock, maar ook pure rock, classic rock en als genomineerden voor de Belgian Blues Challenge, dragen ze ook nog eens een steentje bij om de blues levendig te houden. In één woord, wat een zegen van een band en een album. 2024 was nochtans een bewogen jaar voor David Ronaldo & The Dice. Erelid en medestichter Marco Epis moest helaas om gezondheidsredenen verstek laten gaan voor de live optredens en bassist Tim Van Passel kon de vele shows niet meer combineren met zijn gezinsleven. Gelukkig werd er met drummer Hans Boeye en bassiste Ilse Van den Broeck een nieuwe gedreven ritmesectie gevonden. Ondertussen zijn ze al zeer gewaardeerde gezichten geworden op de live shows en de videoclips van de eerste twee singles.

JIMMY CORNETT & THE DEADMEN - ONE OF A KIND

THE DEADMAN is een Duitse band geleid door frontman, zanger-gitarist en songwriter JIMMY CORNETT. Jimmy groeide op in de eighties in het niemandsland van de Weserberglanden en werd al snel beïnvloed door legendes als Richie Havens, John Lee Hooker, Chuck Berry, Elvis en Johnny Cash. Hij trad eerst op in kleine clubs en bars en het liefst op straat. In het begin van de nineties, na zijn verhuis naar Hamburg, speelde hij in verschillende bands, maar vooral solo en maakte hij al snel naam. In 2007 debuteerde hij solo met ‘Rhythm of Hells – Songs of Angels History’, met de geschiedenis van de Hells Angels op muziek van muzieklegendes als Janis Joplin, de Rolling Stones, Jerry Garcia, Johnny Cash en Hank Williams. In 2010 verscheen het debuutalbum van The Deadmen, ‘Raise The Dust’ en een jaar later zijn solo-ep ‘California Session’ (2011), waarop ook de neef van actrice Julia Roberts te horen was. Kort daarna presenteerde Cornett de line-up van The Deadmen: Dennis Adamus (leadgitarist), Claudia Lippmann (drums) & Frank Jäger (contrabas). Het tweede album van Jimmy Cornett & The Deadmen, ‘The Ride’ verscheen in 2014. Eind 2024 verscheen, als opvolger van ‘Northern Lights’ (2020), zijn vijfde studio album, ‘ONE OF KIND

BABA SISSOKO – LIVE IN BASEL (MEDITERRANEAN BLUES)

BABA SISSOKO, geboren in 1963 in Bamako (Mali), komt uit een grote en oude dynastie van griots (bewaarders en vertellers van mondeling overgebrachte tradities) uit Mali. Hij is de onbetwiste meester van de tamani (de originele “pratende” trommel), die hij -dankzij de lessen van zijn grootvader Djeli Baba Sissoko- begon te bespelen sinds hij een kind was. Baba Sissoko speelt ook ngoni (4-snarige luit), kamalengoni (soort kalebas), gitaar, balafoon (een soort marimba), kalebas (percussie), sildrum en... hij zingt! Baba Sissoko is de laatste onbetwiste griot die nog leeft. Zijn stem roept de verloren sfeer op van de diepste en wildste kant van West-Afrika, een magisch land dat hij sinds zijn kindertijd grotendeels heeft doorkruist door te zingen en te spelen met zijn legendarische grootvader Djeli Baba Sissoko. Baba Sissoko neemt je mee naar de “echte” wortels van de blues die niet, zoals de meeste (vaak blanke) fans van de blues denken, in de Mississippi Delta maar in West-Afrika liggen. In die zin kan de Malinese muziek, die het DNA van de blues en de griots vormt, worden geïdentificeerd als de directe voorouders van de plattelands blues mannen. Na ‘Paris Bamako Jazz’ (2023), een intiem akoestische album met de Franse toetsenist Jean–Philippe Rykiel en zeven jaar na ‘Mediterranean Blues’ (2017), brengt Baba Sissoko het derde Mediterranean Blues-album uit, dat ook de naam kreeg van de band die hem begeleidt. De nog zeer actieve Malinese griot, of liever "Afro-Calabriër" zoals hij zichzelf graag definieert, zet hiermee de traditie van zijn geboorteland verder. Naast de leider horen we de klarinet van Alessandro De Marino, de mondharmonica van Domenico Canale en de elektrische gitaar van Angelo Napoli. Op de setlist stonden reeds bekende titels, zoals het nummer waaraan de naam van de groep is ontleend. “Ebi” en “Bibisa” hebben zowat altijd in zijn repertoire hebben gezeten, samen met een aantal nieuwe nummers. ‘LIVE IN BASEL’ werd opgenomen tijdens het Floss Festival op 19/08/23. Het was toen een waar feest, waar je het publiek kunt horen zingen. Het danst op de bedwelmende ritmes en geeft zich over aan de betovering van de nacht.

JOHN GREYHOUND MAXWELL – WAGON OF TALES

JOHN “GREYHOUND” MAXWELL is -ik moet toegeven voor mij een onbekende- volgens kenners “één van de beste authentieke bottleneck slide-gitaristen”. Hij bezit de warmte en behendigheid van iemand die al zijn hele leven van de blues houdt. Hij begon zijn opleiding als tiener nadat hij B.B. King in 1971 in Chicago had zien spelen. Op de historische Old Town School of Folk Music in Chicago kreeg hij les van een jonge Johnny Long, zelf een leerling van Homesick James. Toen Maxwell naar de universiteit in St. Louis vertrok, studeerde hij oorspronkelijk klassiek, haakte af en leidde uiteindelijk een blues trio. Hij trok op met blues legendes Tommy Bankhead en Henry Townsend, met wie hij later het podium deelde en een vriendschap sloot. Zijn stijl is gefocust, maar met de nodige luchtigheid, of hij nu speelt met een volledige band, als duo, of alleen met zijn zachte stem en zijn zilveren dobro. Hij speelde al bluegrass in Tulsa en punkrock in Hollywood, met uitstapjes naar jazz, folk en rock-'n-roll. Ongeacht het genre kwam hij altijd weer terug bij de blues. Maxwell’s debuutalbum ‘Blues for Evangeline’ (2014) stond tijdens de IBC 2016 in Memphis in de top vijf van de Best Self-Produced CD’s. De Washington Blues Society nomineerde in 2023 John “Greyhound” Maxwell voor “Best Solo Artiest”. Zijn tweede zelfgeproduceerde cd, ‘Even Good Dogs Get the Blues’ vertegenwoordigde de WBS op de IBC van 2018. In de afgelopen jaren opende Maxwell voor blues grootheden als Ruthie Foster, Sonny Landreth, Keb’Mo en Taj Mahal. Zijn meest recente album, ‘WAGON OF TALES’ is een live album met 15 songs op de tracklist.

MATT T MAHONY – GOOD MAN BLUES (LP)

In Klein Turkije in Gent (in het straatje tussen de Korenmarkt en de Stadshal, naast de Sint-Niklaaskerk) op nummer 16 is er sinds maart 2015 de Missy Sippy Blues & Roots Club. Het is de thuis voor de Gentse blues scene en een haven tot ver daar buiten. Zanger/gitarist/barman MATT T MAHONY (Mattias De Rijcke, °1984, Gent) en Toon Vlerick waren er de organisators van de éérste-zondag-van-de-maand, van de ondertussen legendarische, Sunday Sessions. Het is ook in de Missy Sippy dat Matt T mondharmonicaspeler, de soms wat (te) bescheiden Mechelaar en Hohner-ambassadeur, Steven Troch leerde kennen. Matt T werd vaste gitarist van de Steven Troch Band. Matt T is één van de volgende generatie gitaristen die niet bang is om out-of-the-box te spelen. In zijn composities horen we veel verschillende invloeden, gaande van oude traditionele jazz en blues tot van recentere muzikanten, die op verschillende niveaus grenzen overschrijden c.q. verleggen. Het was in de Missy Sippy dat Matt en harpist Olivier VANDER BAUWEDE (Easy Dodo) elkaar “troffen” en samen begonnen te spelen. Samen als een akoestisch duo, maar ook in een elektrische band met bassist Mattias Geernaert en drummer Jan Van Steenbrugge. Een ritmesectie, die Matt in de jazzscene leerde kennen en die ook te horen is op zijn éérste (live) album, ‘LIVE at MISSY SIPPY, Ghent June 2018’ dat in 2019 uitkwam. De verschillende achtergronden van deze muzikanten maakten die avond plaats voor een innovatieve reis van improvisatie en groove door het landschap van verschillende stijlen zoals blues, jazz, rock en nog veel meer. Met ‘GOOD MAN BLUES’ is MATT T MAHONY toe aan zijn éérste full length studio album.

TIP JAR – ROAD OF NO RETURN

Het Nederlandse country- en Americana-songs brengende duo ‘Tip Jar’ met singer-songwriters Bart de Win en zijn levenspartner Arianne Knegt uit het Noord-Brabantse Nuenen zijn inmiddels al aan de release van hun zevende studioalbum toe met de plaat “Road Of No Return” die begin januari 2025 op de markt is verschenen. Het is een plaat met twaalf eigen liedjes geworden waarvan er enkele met de hulp van co-componisten tot stand zijn gekomen. Zes nummers werden in de ‘Jumping Dog Studio’ van Rob Flynt in Austin, Texas opgenomen met enkele lokale instrumentalisten: Scrappy Judd Newcomb op elektrische gitaar, Bill Small op basgitaar en Pat Manske en John Chipman op drums. Ook op “Road Of No Return” is de Amerikaanse folk- en countrytroubadour Walt Wilkins uit Austin, Texas die op heel wat van hun vroegere platen meezong en op gitaar meespeelde van de partij. Hij doet een ‘spoken word’ op de albumtiteltrack, zingt harmony vocals op de twee songs “Standing On The Corner” en “Wish I Were A Cowboy” en hij speelt daarnaast ook nog op akoestische gitaar bij zes andere nummers. De overige zes tracks op deze plaat werden ingeblikt door albumproducer Eric van de Lest in diens ‘Daltoon Studio’ in Eindhoven, Nederland. De door Bart de Win gecomponeerde song “Standing On The Corner” die u op de bijgevoegde video in een live gebrachte versie kunt beluisteren behoort tot deze laatstvermelde categorie. De instrumentalisten die hiervoor hun beste beentje hebben voorgezet zijn snarenvirtuoos Harry Hendriks op banjo, ukelele en akoestische gitaar, Joost van Es op viool, Tonnie Ector op contrabas en producer Eric van de Lest die zelf achter het drumstel plaatsnam.

LOVESICK – REMEMBER MY NAME

‘Lovesick’ is de naam van een muzikaal liefdeskoppel uit de mooie Italiaanse universiteitsstad Bologna. Paolo Roberto Pianezza en Francesca Alinovi hebben hun hart aan elkaar verloren maar ook aan de Amerikaans getinte country-, Western Swing- en rockabillymuziek. Dat hebben ze ons in de voorbije jaren laten horen op hun vijf vorige albums met als laatste in het rijtje “A Country Music Adventure” waarop ze hun favoriete countryliedjes coverden. Als ‘Lovesick’ werd door het duo in 2015 een mooie muzikale carrière ingeluid waarin ze meerdere voorprogramma’s hebben verzorgd voor grote sterren zoals JD McPherson, Ben Harper en Zucchero. Paolo Roberto Pianezza zingt de lead vocals bij ‘Lovesick’ en hij speelt op de akoestische en elektrische gitaren en op lap steel, terwijl Francesca Alinovi al meezingend de staande contrabas hanteert. Voor de opname van hun zesde album “Remember My Name” hebben ze een derde muzikant als vast lid aan hun band toegevoegd met Alessandro Cosentino die op viool en drums meespeelt. Voor twee van de elf tracks hebbben ze ook gastmuzikanten in de studio uitgenodigd met Chloe Feoranzo die op klarinet speelt bij de rockabilly-song “Until I’m Done” en Ray Bergstrom die gipsy-gitaar speelt op de albumafsluitende Hawaïaans klinkende instrumentale track “Kauai”. De sound die ‘Lovesick’ in de nummers op deze nieuwe plaat heeft gecreëerd doet bij ons nostalgische herinneringen oproepen aan de sfeervolle jaren ’50- en ’60-muziek.

INTERVIEW - DAVID RONALDO & THE DICE

2024 was alweer een bijzonder productief jaar voor David Ronaldo & The Dice. Tussen de vele optredens door schreven ze 11 nieuwe songs en doken opnieuw de studio in om hun 5de album “Six String Preacher” in te blikken. De composities zijn stuk voor stuk het werk van David Ronaldo, Charly Verbinnen en Dirk Lekenne. De inspiratie voor de lyrics komt van verschillende kanten: een roadtrip doorheen de VS, jamsessies in Memphis (waaronder één met niemand minder dan Albert King Junior in de Blues Hall Juke Joint in de notoire Beale Street), heimwee naar vroeger, en ervaringen of zelfs one liners die er gewoon om smeekten om in een song verwerkt te worden. De title track “Six String Preacher” is – hoe kan het ook anders - een eerbetoon van de band aan hun gitaargoden. Met zijn meer dan 6 minuten valt dit nummer niet binnen de standaard, maar het is wél de tijd die er nodig is om hun helden alle eer aan te doen. De gitaar georiënteerde Southern roots-rock muziek met de herkenbare hese stem van David is al jaren hét handelsmerk van de band. De sfeer van hun muziek varieert van donker, onheilspellend bluesy tot funky en speels, waarbij de twin gitaren van het duo Verbinnen-Lekenne altijd centraal staan, de strakke ritmesectie van Hans Boeye en Ilse Van den Broeck als een locomotief voorbij raast en de vette, groovy sound van een Hammond alles aan elkaar lijmt. De release van “Six String Preacher” is voorzien op 24 januari 2025. Het album wordt die avond ook integraal voorgesteld in GC De Mena in Rotselaar. David Ronaldo, Charly Verbinnen en Dirk Lekenne voelen een leegte in de hedendaagse Southern Rock en daarom schrijven ze een moderne versie van muziek waar hun voorliefde persoonlijk naar uit gaat. En dat doen ze heel erg goed, reden genoeg om met dit trio nu juist 10 dagen voor hun release een hartelijk gesprek te hebben.

and... Tommy Castro & the Painkillers - Ian Siegal meets Johnny Mastro - The Seatsniffers - Eli “Paperboy” Reed - Tad Robinson - GA-20 - The Gerry Hundt Trio - Trickbag - Rob Heron & the Tea Pad Orchestra - Leif de Leeuw Band - Big Dave & the Dutchmen - The Lowdown Saints - Shawn Pittman - Les Greene & The Swayzees - The Freaky Buds - Jo Harman....

Shemekia Copeland
Jerron ‘Blind Boy’ Paxton
Josh Smith
Early James
BLUNK
Big Dave & The Dutchmen
... and many more

Triggerfinger opent Goezot in't Hofke 2025. Early bird weekendtickets te verkrijgen vanaf zondag 1 december 10u00.

And .. Heather Nova, Ana Popovic, Levellers, James Hunter, Early James, Lee Fields, Novastar, Equal Idiots, Solomon Hicks, Delta Generators, Nat Myers

Eerste namen!
- DAVID RONALDO & THE DICE
- MISSY SIPPY ALL STARS
- STEF PAGLIA
- KAI STRAUSS & THE ELECTRIC BLUES ALL STARS (D)

Vrijdag 4 juli:
Marlon Pichel
Robert Jon & The Wreck
Bywater Call
The Dibs
Smokestack Charlie

Zaterdag 05 juli:
Nikki Hill
Brian Templeton & Kid Ramos
Beaux Gris Gris & The Apocalypse
The Zac Schulze Gang
Aretha Franklin Experience
Dr. Buzz

INTERVIEW - GUY DAVIS

Guy Davis werd twee keer genomineerd voor de Grammy voor Best Traditional Blues. Hij is muzikant, acteur, auteur en songwriter. Guy Davis mixt roots, blues, folk, rap, spoken word en wereldmuziek om zijn verhalen te vertellen: om sociale onrechtvaardigheid aan te pakken en historische gebeurtenissen aan te raken. Zijn theaterachtergrond komt tot uiting in de lyrische vertelling van nummers als "God's Gonna Make Things Over" over het bloedbad in Tulsa Race in 1921, "Welcome to My World" en "Got Your Letter In My Pocket". Songs met een boodschap dus, soms pijnlijk, diep en echt, een aards contrast met moderne commerciële muziek, onderstreept door zachte tonen van zijn gitaar- of banjo-vingerpicking. Davis won de "Keeping The Blues Alive" Award en werd door The Blues Foundation vaak genomineerd voor Beste Akoestische Album van het Jaar, Beste Akoestische Artiest van het Jaar en Beste Instrumentalist. Toen hem werd gevraagd naar zijn ervaring als artiest, antwoordde Guy: "Er is geen verhaal zo lang dat ik het niet kan vertellen, noch een lied zo lieflijk dat ik het niet kan zingen." De New Yorker is de zoon van de bekende acteurs en activisten Ossie Davis en Ruby Dee. Hij groeide op middenin de zwarte burgerrechtenbeweging van de jaren 1960, zijn vader was MC op de plechtigheid waar Martin Luther King zijn legendarische speech bracht, en mocht Pete Seeger een goede vriend en mentor noemen. Inmiddels is het nieuwe album van Guy uitgebracht met als titel “The Legend of Sugarbelly“, zijn vijfde voor MC Records, met tien originele nummers, plus drie covers die hij heeft gearrangeerd van Sam Chatman, Blind Lemon Jefferson en Leadbelly, waarvan de meeste deel uitmaakten van zijn livesets in de afgelopen jaren. Originele en authentieke muziek rechtstreeks vanuit het hart. Dat voel je, dat beleef je en dat vergeet je nooit meer. En zo was ook zijn optreden hier in de Livingroom van Rootstime. Een paar uurtjes voor dit geweldige optreden hadden we met deze ambassadeur van de blues een hartelijk gesprek.

INTERVIEW - TIM EASTON

Tim Easton debuteerde spectaculair in 1998 met "Special 20" en meer dan tien albums later is er nu "Find Your Way". En dat is wederom een echte Tim Easton-plaat, balancerend op de grens van folk, blues en rock 'n roll. Tien nummers die in tekst allemaal kleine romans zijn. Zijn werk is dan ook tintelend en melodieus en doet ook wel denken aan het vroegere werk van John Hiatt bij wie hij ook veelvuldig in het voorprogramma zat. De stem van Tim Easton doet daar ook wel een beetje aan denken met de duidelijke rauwe rand en trouwens ook die van Randy Newman. Gelukkig keert de in Nashvile residerende troubadour regelmatig terug naar Europa en de clubpodia van de Lage Landen. Op de editie van Blues Peer 2019 vulde hij een wonderlijke akoestische solo set met authentieke folkblues. Muziek liefhebbers die hem kennen weten dan best ook dat deze singer-songwriter in zijn ééntje het publiek steeds weet te boeien. De inspiratie voor al die liedjes heeft hij zowel in zijn persoonlijke leven als in spontaan ontsproten fictieve verhalen gevonden. Het persoonlijke gedeelte bestaat vooral uit momenten uit zijn huwelijk, maar ook uit de pijnlijke scheiding die acht jaar geleden heeft plaatsgevonden. De respons van het aanwezige publiek in de Livingroom in Halen op de voor hen meestal onbekende folkballads en bluesliedjes die Tim Easton deze avond bracht was warm en oprecht en de artiest was zelf ook behoorlijk onder de indruk van het effect dat hij bij deze muziekliefhebbers kon teweegbrengen, dit alles ondanks een uitermate complexe en vermoeiende afreis van Nashville naar Halen die hij diezelfde dag achter de rug had. We kregen een zeer geslaagd optreden te zien en te horen van een artiest die het creëren van muziek als zijn levensopdracht beschouwt en daarbij vaak zeer originele composities heeft geschreven. Twee uurtjes voor dit geweldige optreden hadden we met Tim een hartelijk gesprek.

INTERVIEW - JEFFREY HALFORD

Voor ons is het al vele jaren een raadsel waarom Jeffrey Halford hier zo onbekend blijft: hij maakt de ene mooie plaat na de andere, is een geweldige songschrijver, een goeie gitarist en een prima zanger, met een stemgeluid ergens tussen Tom Petty en Elliott Murphy in. Dat lijkt mij een mooie verzameling kwaliteiten te zijn om door te breken en toch lijkt het voor deze architect van beroep niet te willen lukken. Al denken weer andere Americana liefhebbers hier in België en Nederland, waar Halford een Americana-icoon is, dat hij misschien wel het best bewaarde geheim is op zijn gebied in de rest van Europa. Veel fans noemen zijn muziek Americana, Jeffrey Halford and the Healers noemen het rock ‘n’ roll country soul “with a different shade of blue”. De in Californië woonachtige maar in Dallas geboren gitarist en singer-songwriter vertrok eind jaren '60 en '70, naar Los Angeles waarna hij zich volledig in de blues en rock ‘n’ roll scene in Oakland en San Francisco stortte. Jeffrey Halford deelden podiums met o.a. Etta James, Taj Mahal, Jimmy Cliff, Los Lobos, Guy Clark, John Hammond en Gregg Allman. Andere grote artiesten hebben zich de afgelopen jaren verzameld rondom Halford, waaronder Augie Meyers (Bob Dylan, Texas Tornadoes), The Gospel Hummingbirds (Oakland, Californië), Chuck Prophet (Green on Red) en Myron Dove (Santana), om er maar eens een paar te noemen. Dit geprezen trio, bestaat uit Jeffrey Halford (zang en gitaar), Mike Anderson (zang en basgitaar) en Adam Rossi (keyboard, drums en zang). Bekend om hun opwindende optredens op grote festivals als Ramblin' Roots en GeVarenwinkel, hebben Jeffrey Halford en The Healers een toegewijde aanhang in heel Europa opgebouwd. Nu na zeven jaar van uitgebreide tournees en met meer dan 120 concerten door heel Europa op hun naam, zijn Jeffrey Halford en The Healers terug voor een tour door Belgie, Nederland en Duitsland. De terugkeer van de band is een speciale kans voor fans om weer in contact te komen met een aantal nieuwe Halford-nummers en hun krachtige geluid en charismatische podiumuitstraling. Even voor hun geweldige optreden in onze LivingRoom in Halen hadden we met deze warme verteller en songsmid een hartelijk gesprek.

INTERVIEW - ROLAND 80!

Roland Van Campenhout kwam pas op zijn twintigste in aanraking met muziek. Midden jaren zestig begon hij met het spelen van skiffle en folk, om een ​​paar jaar later de blues te ontdekken. Als tijdelijk lid van de Rory Gallagher Band reisde hij de wereld rond en absorbeerde vanaf dat moment overal waar hij kwam allerlei muzikale invloeden. Hij speelde met diverse grootheden (waaronder Tim Hardin , Leo Kottke, TC Matics' Arno Hintjens) en bracht tot nu toe zo'n 30 stilistisch rijke albums uit. Sortie Blues pakt dit jaar uit met 7 artiesten uit verschillende landen, die het beste van zichzelf zullen geven op twee alternerende podia, waaronder een kleiner exemplaar voor meer intimistische optredens. Dit jaar vieren ze een bijzondere gelegenheid, namelijk de 80ste verjaardag van Roland. Om deze mijlpaal te markeren, zal Roland Van Campenhout niemand minder dan Raymond van het Groenewoud als speciale gast verwelkomen naast Ian Siegal, Tim Ielegems, Stoy Stoffelen, Steven De Bruyn en Wouter Berlaen. Samen maakten zij een muzikale reis maken door Roland's rijke carrière. Met zijn gitaar en stem neemt Roland je mee door zijn levenswerk, passies en verhalen. Al die decennia inspireerde hij er verschillende generaties muzikanten mee. Nu, op de respectabele leeftijd van 80 jaar, blijft hij schitteren. Het was een uniek en verdiend eerbetoon voor een icoon, een viering van zijn rijke erfenis en een moment om samen te komen en te genieten van muziek die de ziel raakt. Maar dat is niet het enige speciale aan deze vijfde editie van Sortie Blues, want naast de 80ste verjaardag van deze levende legende had de organisatie ook een bijzondere tentoonstelling, van de vijfdejaars van de kunstrichting Vrije Kunsten aan het Heilig Hartinstituut in Heverlee. De tentoonstelling met de portretten van Roland was dan ook de perfecte aanvulling op het festival, want het biedt de bezoekers een visuele en emotionele verdieping in het leven van een man die zoveel heeft bijgedragen aan de Belgische muziekscène. De portretten vangen de essentie en de ziel van Roland, en tonen hoe zijn muziek en persoonlijkheid verschillende generaties blijven inspireren. En dat Roland er weer veel zin in had om tijdens Sortie blues op te treden vertelde hij tijdens een kort gesprek dat we juist voor zijn optreden met hem deden in deze tentoonstellingsruimte

INTERVIEW - LUTHER DICKINSON

Luther Dickinson behoeft zeker geen introductie......Als 10-voudig Grammy Award-genomineerde producer en soloartiest, en niet te vergeten de medeoprichter van de North Mississippi Allstars samen met zijn broer Cody, heeft hij zijn talent voor het maken van muziek duidelijk geërfd van wijlen zijn vader Jim Dickinson (Aretha Franklin, The Rolling Stones, Bob Dylan), een legendarische producer en sessiespeler met een cv zo groot als geen ander in de hedendaagse muziekwereld. Als iemand dus een bepaald stadium in zijn carrière heeft bereikt, met een schat aan prestaties op zijn naam, is er geen reden om te aarzelen als het gaat om het maken van muziek die een bepaalde persoonlijke band heeft. Daarnaast zoekt en vindt Luther, al dan niet samen met broer Cody en generatiegenoten zijn weg in talloze zijprojecten. Zelf heeft hij 4 albums uitgebracht, "Rock 'N Roll Blues" (2014), "Blues and Ballads (A Folksinger's Songbook) Volumes I & II" (2016), "Solstice" (2019) en zijn meest recenste "Magic Music for Family Folk" (2023). Met dit laatste solo-album keert hij terug naar de muziek die hij als kind in de huiskamer hoorde, countryblues van Furry Lewis en Gus Cannon en andere muziekjes die hij tijdens informele huiskamersessies van vaders vriendenkring of van zijn musicerende ouders oppikte. Luther wil gewoon met deze plaat deze herinnering, doorgeven aan zijn kinderen. In 2007 hadden we reeds de eer om met Luther te spreken tijdens het Blues Peer festival en we waren heel verheugd om hem na al die jaren tijdens Sortie Blues voor de camera te halen. Met zijn eerste optreden op het akoestisch podium bracht hij samen met Jan Ievens (contrabas) een avontuurlijke benadering van de blues terug naar zijn roots en lieten we ons meevoeren naar de begindagen van de blues om wat later op het hoofdpodium samen met Ian Siegal ons van een fenomenaal concert met een verrassende setlist te laten genieten. Even voor dit geweldige optreden hadden we met Luther een hartelijk gesprek.

INTERVIEW - THE ZAC SCHULZE GANG

The Zac Schulze Gang opgericht in Gillingham UK in 2020, heeft een reputatie opgebouwd als één van de hardst werkende bands in Engeland. Ze scoorden hoog op het voorbije 'Rory Gallagher International Tribute Festival' dat plaats vond in zijn geboortestad Ballyshannon in het Ierse graafschap Donegal, wat dan weer veel over hun live kwaliteiten en muzieksmaak zegt! Frontman Zac Schulze (gitarist en zanger), zijn broer Ben Schulze (drummer) en Ant Greenwell (bas) creëren een zinderende mix van blues en rock. De bandleden hebben hun sporen verdiend in het Britse pub- en clubcircuit en zijn nu een vaste waarde op festivals in het Verenigd Koninkrijk en Europa. In 2023 werden ze genomineerd voor drie UK Blues Awards en uitgenodigd op Eric Clapton’s Crossroads Guitar festival en het reeds genoemde Rory Gallagher tribute festival, waardoor hun talent en hoge energie wereldwijd worden erkend.  De gang boys stonden voor enkele EP's’s al eerder in de studio, maar dit jaar verscheen hun eerste full length album "LIVE & LOUD", hoe explicieter kan een titel van een live album niet zijn! Door velen geprezen als het grote opkomend Britse exportproduct, is 2024 rijp om geplukt te worden door deze meervoudig bekroonde winnaar met veel boekingen (via Big D Bookings), waaronder het Hageland Bluesfest. in maart volgend jaar. Het is maar om te zeggen dat dit trio de volgende rijzende ster is in de wereldwijde bluesscène, reden genoeg om met Zac, Ben en Ant, voor hun eerste festival optreden in Belgie even met deze jonge bluesmannen een hartelijk gesprek te hebben.