Swing Wespelaar is, sinds de éérste editie in 1988 en 448 acts later, al aan zijn 36ste editie toe. Ook dit jaar staan drie dagen lang 16 nationale en internationale artiesten/bands uit 5 landen op het podium aan de kerk in Wespelaar. SWING WESPELAAR mag zich -en dit is ondertussen zowat een statement- nog steeds en terecht het (FREE) “BLUES for the PEOPLE” festival blijven noemen…

THE BLUESBONES (BE) behoren al enkele jaren bij de top van de bluesrockbands in België én de omliggende landen. Ze maakten naam door hun liveoptredens én na het halen van een tweede plaats tijdens de EBC 2017 finale in Horsens (DK). Hun top scores in Engelse én Amerikaanse Blues/Rock Charts bewijzen dit. Voor de nog resterende blues dummies, het veelzeggende cv van THE BLUESBONES “in a nutshell”: Opgericht: 2011 | Line-up: NICO (De Cock aka “Big D”): medeoprichter, zang - promotor, STEF (Paglia): medeoprichter, gitaar – Stef Paglia Band, Kaz Hawkins Band, EDWIN (Risbourg): Hammond, Rhodes, GEERT (Boeckx): bas & JENS (Roelandt): drums | Muziekstijl: van blues rock, intense blues ballades, swampy slide tot heavy rock | Discografie: 4 studio & 3 live albums. LIVE deden ze wat we van hen verwachtten. Ook al was het koud en druilerig, de fans waren op de afspraak en aan paraplu’s geen gebrek. Een bescheiden, soms teruggetrokken en luchtgitaar spelende frontman bleef met nummers als “Chain Gang”, ”I Cry” en de zowat obligatoire afsluiter “Find Me a Woman” vocaal met klasse charmeren en gaf, geleid door de strakke ritmesectie, aan de anderen de ruimte om ook hun kunnen op gitaar en Hammondorgel breed te etaleren. Bij sommigen rijst er momenteel de vraag: wanneer kunnen we nieuwe songs verwachten? “The Rain Keep on Falling Down”…

Het is bemoedigend om artiesten, die al eerder naam maakten en door een moeilijkere periode worstelden, opnieuw op een podium te zien staan. Één ervan is de sympathieke MONSTER MIKE WELCH (VS). Hij stond in Wespelaar op het podium met de goedlachse bassist/booker Erkan Özdemir, drummer Fabrice Bessouat & toetsenist Damien Cornelis (Hammondorgel). Zanger/gitarist Welch, geboren in Boston (MA), was al te horen op albums van Sugar Ray & the Bluetones, Duke Robillard, Nick Moss (zijn mentor!), Johnny Winter, Darrell Nulisch, Mannish Boys, Sugaray Rayford en Anthony & the Boston Blues All Stars. Dan Aykroyd, mede-eigenaar van de eerste House of Blues-club in Cambridge (MA), veranderde Mike’s bijnaam van "Little Mikey" in "Monster Mike". Mike bracht al acht albums uit, waaronder ‘These Blues Are Mine’ (1996), met Mike Ledbetter ‘Right Place Right Time’ (2017) en méér recent, het prachtige ‘Nothing but Time' (2023 – Gulf Coast Records). Mike stond in 1996 al op het podium in Ospel. Anno 2024 is hij nog méér de man die weet hoe aanstekelige bluesrock klinken moet. MMW imponeerde ondanks “stemproblemen” tijdens Swing LIVE met o.a. als opener “Walking to You Baby”, de titelsong uit zijn laatste album “Nothing But Time” en een ode aan zijn overleden vriend Ledbetter (°1985†2019) en het bijna zeven minuten rustige, maar erg meeslepende “Time to Move”. Al meteen een tweede bullseye! “Who’ll Stop the Rain”?

De derde band, de DELTA GENERATORS (VS) is (ook) een uit “Bean Town” Boston (MS) afkomstige rockband, die in 2008 door vier gelijkgezinden opgericht werd. De band bestaat (anno 2024) uit de imposante Brian TEMLETON (zang, harmonica), de broers Charlie (gitaar) & Rick O’Neal (bas) en Jeff Armstrong (drums). Jeff en Charlie spelen ook bij Anthony Geraci & the Boston Blues All-Stars. De DG debuteerden in 2008 met ‘Devil In the Rhythm’. ‘Hipshakers & Heartbreakers’ (2016) was al hun vierde studio album en ‘Live @ the Spire’ (2018) hun éérste live album. Het album werd live opgenomen in het Spire Center for Performing Arts in Plymouth (MA). Voor Rick O’Neal was ‘Hipshakers & Heartbreakers’ een heel bijzonder album, omdat hij voor de opnames een beroerte kreeg, waardoor hij voortaan links op zijn bas moet “spelen”. Brian Templeton (The Radio Kings) verving in 2016 Craig Rawding als frontman, zanger en harpist. Hij is met beide O’Neals en Armstrong te horen op ‘The Lost Years’ (2024), een album dat de som is van hun twee eerdere ep’s. Swing Wespelaar is het Belgisch LIVE debuut van de Delta Generators én, aangezien ze vorig jaar Moulin Blues plat speelden, vernam ik tijdens het interview dat we met hen deden, was dit ook nu de bedoeling. De setlist die werd samengesteld door Charlie, het brein van de band, was erg gevarieerd. Het enige nummer dat ik van hun optreden onthield -en dat had vooral méér met de slechte verlichting en onnodige rook op het podium te maken- was het hier toepasselijke, “Shame Shame Shame”. “Singin’ in the Rain”? Ja het kon de ganse avond “for free”!

ROOTSTIME QUOTE: “Op vrijdag, de openingsdag van Swing-2.0, koos men met THE BLUESBONES voor Belgische klasse én zekerheid. Van de twee Amerikaanse bands die daarna volgden, deed MONSTER MIKE WELCH me nog altijd aan Sugar Ray & The Bluetones, maar vooral aan de betreurde Mike Ledbetter denken. De DELTA GENERTATORS met frontman Brian Templeton deden over wat ze een jaar eerder tijdens MOULIN BLUES al deden: overtuigen!”

Eric Schuurmans