In Glabbeek, op zo’n 62 meter boven de zeespiegel, in de pittoreske gemeente met ruim 5.000 inwoners in hartje Vlaams-Brabant, kreeg het vergane Meensel Blues vanaf 2016 door enkele blues freaks een gezond kloppend ruilhart ingeplant. Dat het nog steeds -weliswaar onder een andere naam- is blijven kloppen is een feit, want al sinds 2016 gaat in maart jaarlijks het éérste (indoor) blues festival in België (voortaan in zaal Glazuur) de HAGELAND BLUES & ROOTS NIGHT door. Voor editie #9 werd er gekozen voor 4 Belgische en als afsluiter 1 Nederlandse band, die samen voor meerdere blues stijlen staan en waarbij vooral verscheidenheid en gezelligheid de trefwoorden van de dag moeten zijn.

“Vijf bands uit de Lage Landen vulden de 8ste editie van de HAGELAND BLUES & ROOTS NIGHT…”

(17u30-18u) Freelance journalist (Humo), radiopresentator (Radio Scorpio), promotor, publicist en oprichter van het onafhankelijke blues label Bluesapalooza, Limburger, RUBEN BERTRANDS (hij is van origine afkomstig uit Beringen) is als rasmuzikant -hij was ooit de oprichter/bezieler van Leuven Blues/Live- een bezig en gedreven baasje. Met BLUES MESSENGER, de band die hij leidt, nam Ruben al vier albums opnam (op 22/11/23 verscheen ‘The Other Side of the Coin’). Als LOS CHUPITOS trekt hij (zang, mondharmonica) en (meestal) zijn Spaanse buddy/gitarist Alejandro Jerez, zowat als straatmuzikanten, van podium naar podium. Dit blues en country duo opende in het voorbije jaar -onder het motto "when fingerpickin' country meets down 'n’ dirty blues…”- op de nieuwe locatie in Veltem-Beisem en onder een verzengde zon, Sortie Blues ’23. Wat hun naam (“chupitos” = schoten) beduidt, moet je niet aan schietende bandidos gaan vragen, maar voor de betekenis moet je gaan zoeken naar een (horeca) schotje of de sterke drank, die er bij sommigen tijdens feestjes soms (té) vlot in gaat. Dat er in Barcelona een Espit Chupitos bar bestaat, is al jaren een feit. Hier in Hageland stond Ruben er met een wat gewijzigde line-up. Als gitarist vergezelde ene Valentin hem en als extra harpist was er Bert Werbroucx. Dat de heren hun klassiekers kenden bleek meteen uit hun geslaagde updates van nummer als o.a. Robert Johnson’s blues standard “Sweet Home Chicago”, Muddy Waters’ “Hoochie Coochie Man” en Elmore James’ 1961-hit “Shake Your Moneymaker”. Het trio viel ook in de smaak van Hoodooman, want Toon Derison (de drummer van The Fast Foot Kings) vervoegde hen met zijn lepels in de aanslag tijdens hun derde set. Als opener/side act van deze 9de editie, moest dat zeker niet “méér” zijn!

(18u-19u) ‘Hoodoo Man Blues’ (1965) van blues harpist en zanger Junior Wells (1934-1998) -tijdens de sixties werkte hij vooral samen met Buddy Guy- is een innovatieve Chicago Blues “klassieker” en het is des te opmerkelijker, als je beseft dat dit album Wells’ studio debuut was en een bestseller voor Delmark Records werd. Onze “eigen” HOODOOMAN, de blues band die hier vandaag  gepland staat, is een 4-koppige funky blues band met geoefende lokale blues rotten: t.t.z.: Wilfried “Double U Pete” Peters (zang, harp), Alain “AC” Counye (gitaar), Noël Vandenbroeck (drums, zang) & Jo Vanuffelen (bas). Hun start werd door Corona weliswaar bemoeilijkt, maar nu staan ze er met vooral een cocktail van dansbare en genietbare krachtige en swingende Blues, Funk en Soul, vaak met een lekkere groove die menigeen een onvergetelijke avond bezorgt. Je zal, als je er in mei ‘23 niet bij was op de seizoen afsluiter van de “Sunday Evening Blues” optredens die door be-Mine Blues georganiseerd worden in het MUZEcafé in Heusden-Zolder, vrij snel ontdekken hoe ver de vier nu staan en wie muzikaal hun grote voorbeelden zijn! Hoodooman’s set was netjes onderverdeeld in een eerste deel met vooral slide gitaar (ik noem hier o.a. “No One Can Forgive Me”), pittige blues/rock nummers waarin vooral een gedreven Alain alle aandacht naar zich toe trok (ik noem hier “Night Train” en “Fistfull Dirt” met in de finale alle remmen los) en uiteraard enkele rustige nummers. Als Hoodooman voor sommigen naar “méér” smaakte, check dan regelmatig op de website van ROOTSTIME de FREE Living Room CONCERTS en zorg dat je erbij bent…

(19u45-20u45) Nadat hij SRV hoorde greep STEF PAGLIA toen hij 12 was voor het eerst naar een gitaar. Alles veranderde wezenlijk toen in 2014 zijn vader stierf en hij in het “echte” leven gegooid werd. Stef wou muzikant worden en volgde daarom een opleiding aan PXL-Music in Hasselt, waar hij in 2018 afstudeerde. Stef Paglia’s éérste belangrijke project was/is gitarist zijn van de BluesBones, de band rond zanger/frontman Nico De Cock (Big D Bookings), Edwin Risbourg (Hammond), Jens Roelandt (drums) en Geert Boeckx (bas). Daarnaast maakt Stef als gitarist ook deel uit v/d toer band van Kaz Hawkins, winnares van de EBC 2017. In 2017 richtte hij met bassist Geert Schurmans (The Scabs, Cosmo's Foger-T) en de Canadese drummer Joel Purkess (Mason Rack band, Sean Webster) het STEF PAGLIA TRIO op. In 2018 trokken ze naar de Superfly Studio’s (Nottinghamshire, UK) om met de Engelse producer Wayne Proctor (King King, Ben Poole...) hun eerste album met bijna uitsluitend eigen materiaal (songwriting: Stef & vriendin Iris Teunissen) op te nemen. In 2022 doken Stef met Schurmans & Sven Bloemen (vanaf eind 2019, vaste drummer) opnieuw de studio in om de 5-track ep ‘Light & Darkness’, met enkel originele songs, op te nemen. In oktober ’23 trok Tom EYLENBOSCH (Guy Verlinde - The Artisans of Solace, Missy Sippy All Stars, Blues Messenger…) als “extra” muzikant/toetsenist van de Stef Paglia Band (durf ik stellen) in de pers de aandacht. In deze 4-mans bezetting -“that is cranking up the volume and taking things to a whole new level”- staat hij hier voor in Glabbeek voor velen voor de éérste keer. Wij keken hier naar uit en dat was terecht, want wat Stef met band bracht was inderdaad een trapje hoger op zijn muzikale ladder! Hun set was, met nummers als o.a. “Stand Up”, “Warmth Instead of Cold” en de bloedmooie update van Neil Young’s “Old Man” de wat “standaard” set die méér dan oké was, met wat voor een gitaarspel van Stef -m.i. de beste blues/rock gitarist van België!- en met wat voor tussenkomsten van Tom… Stef Paglia heeft met toetsenist Tom Eylenbosch duidelijk de “missing link” gevonden! 

(21u30-22u30) BIG DAVE RENIERS, bij kenners bekend van de A’pense  Crossroads Connection, behoort al jaren bij de nationale top van de blues harpisten. Dave blies op zijn 13de al op een mondharmonica, jammerplank, mondorgel of -noem het whatever- en is dat daarna blijven doen (The Dizzy Dave Band, The Electric Kings, The Elmore D. Band, 44Rave, Big Dave & Mean Disposition…). Daarnaast speelde hij ook met o.a. The Keith Dunn Band. Dave werkte in 1997 (met drummer Willie Maze) voor het eerst samen met de Waalse professor Daniel Droixhe, die onder zijn alias Elmore D nog steeds blues muzikant is. Big Dave maakte (met Mark “T” Thys, “Luke” Alexander, “RC” Stock & de genoemde Willie Maze) ook deel uit van -wat door velen (nog altijd) wordt beschouwd als de beste Belgische bluesband van de laatste 20 jaar- The Electric Kings. Verder was er ook de samenwerking met zanger, dj en multi-instrumentalist Aldo Struyf (Millionaire, Mark Lanegan Band). Vrij recent konden we in het MUZEcafé kennis maken met het BIG DAVE TRIO: t.t.z. Dave (harmonica, zang), gitarist Bart Mulders & drummer Frederik van den Berghe. Samen brachten ze ook nu weer in de vertrouwde grootse Big Dave-stijl, met nummers als Sonny Boy Williamson’s “Help Me (I can’t do it by myself)”, “Sittin’ On Top of the World” (Walter Vinson & Lonnie Chatmon) en de  door Little Walter’s bewerkte blues song (van pianist Buddy Johnson) “Just Your Fool”,Chicago-styled-blues uit de fifties en sixties. Dat daarbij Bart ook niet onaardig kan zingen liet hij horen op R.L. Burnside’s “Poor Black Mattie”. Samengevat: niet alleen voor de liefhebbers van de blues harp, maar ook voor ALLE integere blues liefhebbers!

(vanaf 23u15) De LEIF DE LEEUW BAND is de rock/blues band rond het Nederlandse gitaarfenomeen Leif de Leeuw. Rolmodellen? Veel, maar vooral Johnny Winter. In 2009 won hij op zijn 15de voor het éérst (en in 2013 opnieuw) de prestigieuze Sena Young Talent Guitar Award. Leif studeerde gitaar aan de popafdeling van het Codarts Conservatorium in R’dam, won in 2014 met zijn band de Dutch Blues Challenge en werd in 2015 tijdens het uitreiken van de EBA’s, genomineerd als “Best Band”. Na hun ‘EP Deluxe’ (2014) was ‘Leelah’ (2016) -genoemd naar de Amerikaanse transseksueel Leelah Alcorn, die op 17-jarige leeftijd in 2014 zelfmoord pleegde- hun debuut studio album. ‘Live in Concert’ was hun éérste live album dat ze in 2018 op het poppodium Bibelot, gevestigd in het Energiehuis in Dordrecht, opnamen. In februari 2020 verscheen bij Continental Record Services voorlopig hun 3de studio album ‘Where we’re Heading’. Het is het werk van  Leif en zijn 6-koppige band. Het is live altijd even wennen aan de twee drumstellen (Tim Koning/Joram Bellemans), maar zeker niet aan de twee gitaren (de Leeuw/Sem Jansen), bas (Boris Oud) en Hammond (Jeroen Ermans), die de sound bepalen. Hun signature sound is Southern en zal niet alleen liefhebbers v/d invloedrijke Southern rock en blues band uit Macon (Georgia) -in eerste instantie rond de broers Duane en Gregg Allman- The Allman Brothers, maar ook die v/d Tedeschi Trucks Band, Little Feat, Warren Haynes, Gov't Mule en Derek & the Dominos, absoluut plezieren. In de grote finale van deze 9de editie zat er nog behoorlijk wat snedige rock-pit. Wat er van hen verwacht werd, kwam er met vooral songs uit hun nieuwe album ‘Mighty Fine’ met nummers als de opener “Rosalie”, “Lone Star”, “Gumbo Man” en ook hier een knappe Neil Young-update, “Souther Man” ook heel gedegen en vlot uit. Samengevat: wat een prachtig einde en inderdaad, de Leif de Leeuw Band is “Hard to Hold”! Op naar editie #10…

ROOTSTIME OPINION: “De 9de editie van de HAGELAND BLUES&ROOTS NIGHT kan zeker als geslaagd in het blues jaarboek van Glabbeek genotuleerd worden. Vóór LOS CHUPITOS-XL moesten we éérst een shotje drinken, om mee te kunnen feesten. HOODOOMAN was al de volgende Shake-it-on-baby-party en STEF PAGLIA, is met 4 nog “stronger & better”! Het BIG DAVE TRIO bevestigde met Chicago-styled-blues opnieuw zijn grote blues klasse en LEIF DE LEEUW BAND tenslotte, blijft een gedegen “Hard-to-Hold” band die er hier met 2 drums en 2 gitaren, ook een mooi opwindend en aanstekelig Southern end aan wist te breien. BLUES van BIJ ONS? JA, blijven STEUNEN!...”

Eric Schuurmans

NEGENDE editie HAGELAND BLUES & ROOTS NIGHT: GLABBEEK, zaterdag 22 MAART 2025