Onder het motto “Mag ’t wat méér rocken?” stond de vierkoppige Britse blues/rock band CATFISH op 23 maart, in de Living Room van Rootstime in Halen op het podium. We kennen ondertussen deze authentieke Britse Catfish -want er zijn er méér!- van de vijf UK Blues Awards die ze wonnen, van hun laatste akoestische EP ‘Bound for Better Days’ (2022), van hun live en drie  studio albums én van de livestreams tijdens de Corona lockdown. Velen “ontdekten” hun uitstekende live reputatie wellicht voor het eerst tijdens “Swing - Blues for the People 2018”, waar wij van Rootstime het viertal interviewden .

De band werd in 2015 in het Zuiden van Engeland opgericht rond de opkomende jonge zanger/gitarist MATT(hew) Long, de zoon van PAUL Long, de keyboardspeler van Catfish. Paul won in 2016 de Britse Blues Award “Keyboard Player of the Year”, Matt werd toen 3de in de categorie “Young Artist of the Year” en Catfish, “Band of the Year”. De ritmesectie bestond aanvankelijk uit drummer Kevin Gates & bassist Dusty Bones. Ondertussen won de band nog meer UK BA’s en nam Catfish in 2018 deel aan de UK Blues Challenge, die gewonnen werd door het Kyla Brox Quartet. Zij won in Ponta Delgada (Azoren) de EBC 2019 en een plaats voor de grote IBC-finale in Memphis. Merk op dat Matt ook een hardrockband heeft genaamd Matt Long & the Revenant Ones.

Hun debuutalbum 'So Many Roads' (2015) werd in januari 2015 nummer één op de IBBA Charts (van de onafhankelijke Britse radio-omroepen) en leverde hen in februari de “Album of the Month” nominatie op. In januari 2016 verscheen de EP 'When BB Sings the Blues'. Hun tweede studio album 'Broken Man' (2017) werd door de IBBA uitgeroepen als “Album of the Year” en werd genomineerd voor een UK Blues Award. Wat we van de opvolger ‘Burning Bridges’ (2019) vonden, kon je hier al lezen. In 2020 verscheen het eerste live album van Catfish, ‘Exile – Live in Lockdown’ (toen uitgezonden door Maastricht Blues Rock Passion) en in het voorbije jaar werd de al genoemde akoestische EP, ‘Bound for Better Days’ uitgebracht.

“CATFISH: to catch IF you can…”

Met de nodige inventiviteit, voldoende stekkerdozen, een afgeslankt drumstel en wat goede wil, vonden zowel de vier van Catfish (Matt & Paul, met als ritmesectie: Adam Pyke: zessnarige bas & Kev Hickman: drums) én de talrijk opgekomen fans, hun plekje in de Living Room in Halen. Het was de éérste keer dat er een 4-koppige elektrische blues/rock band geprogrammeerd stond, wat duidelijk niet alleen bij de chef voor een beetje gezonde spanning zorgde. Gezien de omstandigheden waren we meer dan benieuwd naar wat we vanavond (een intiemer concert misschien?) konden verwachten. De eerste set begon rond acht uur als Matt stevig opent met “Hit the Ground Running”, het openingsnummer van hun tweede studio album, ‘Broken Man’. Het album dat verder met het poppy “Better Days” en de aanstekelige titelsong (die ze tijdens ieder live optreden brengen) in de loop van de avond nog meer aan de beurt kwam. Paul liet zich vanachter de piano vocaal en qua songwriter van zijn gevoelige kant horen op het prachtige veelzeggende “When B.B. Sings the Blues”, een reden waarom  je zeker hun nieuwe EP ‘Bound for Better Days’ moet kopen! “Change My Ways” en “London” waren in de eerste set de nieuwe nummers en Tom Waits-kenners hebben m.i. zeker van de Catfish-versie van “Chocolate Jesus” (een sarcastisch en briljant nummer, dat de draak steekt met Jezus) genoten. Met het relaxte “So Many Roads” uit hun debuut album kwam er een eind aan de set.

Met de Elton John/Bernie Taupin hit uit 1976, “Sorry Seams to Be the Hardest Word” opende Catfish de tweede set. Het nummer, met een knappe baspartij van Adam Pyke, is het tweede uit hun nieuwe EP, waarvan ze de overblijvende nummers ook nog speelden. “Ball Peen Hammer” is nog een nummer dat nog niet opgenomen werd. Het is een nummer dat de halve Belg Chris Whitley schreef. De “echte” Joe Bonamassa-fans zullen het kennen als openingsnummer van ‘Sloe Gin’ (2007). En ja, Chris Whitley (1960-2005) is de vader van zangeres/gitariste Trixie Whitley. Hij woonde zes jaar in Gent en nam verschillende albums op en speelde met o.a. Kuruki, 2 Belgen, Nacht Und Nebel, Alan Fawn en A Noh Rodeo. Whitley overleed in 2005 op 45-jarige leeftijd aan longkanker. Na hun versie van Robert Petway’s “Catfish Blues” bracht Catfish nog “Don’t Turn Around”, wat ook een nieuw nummer was, “Too Far to Fall” en het al eerder genoemde “Broken Man”. Een extra nummer kwam er na een gemeend applaus vrij snel. Het werd Don Nix’ “Going Down”, dat zowat door iedereen enthousiast meegezongen werd. Samengevat: een méér dan geslaagde avond, die velen zeker zal bijblijven!

“Catfish's performance in Rootstime’s Living Room was special in itself given location and circumstances, but musically one that many will undoubtedly remember for a long time…”

Eric Schuurmans 

Discography CATFISH (UK): Bound for Better Days (EP,5#) [2022] | Exile – Live in Lockdown (cd/dvd) [2020] | Archangel (single) [2020] | 3-Burning Bridges [2019] | 2-Broken Man [2017] | When BB Sings the Blues (EP,5#) [2016] | 1-So Many Roads [2015] |

More BED&BLUES LIVING ROOM free CONCERTS:

Donderdag 27 april ‘23 : SHAKEDOWN TIM & BIG DAVE
Mei ’23 :/ TBA
Donderdag 15 juni ‘23: BIG D & CAPTAIN KEYS