Tot nu toe kon je de naam van de Londense muzikant James Hoare enkel tegenkomen als bandlid van de indie rockgroepen ‘Veronica Falls’, ‘The Proper Ornaments’ en ‘Ultimate Painting’. Daar komt nu verandering in want hij begint aan een solocarrière nadat hij het drukke Londen verliet voor een verhuis naar rustigere oorden in het westen van Engeland. Nog steeds niet onder zijn paspoortnaam maar onder de ‘nom de plume’ of het pseudoniem ‘Penny Arcade’ lanceert James Hoare nu zijn eerste soloplaat “Backwater Collage”.

Hij opereert in de elf nummers op dit nog geen half uur durende album nog wel steeds in het indie rockgenre, zij het veel melancholischer, intiemer en qua sound meer lo-fi dan bij zijn vroegere werk bij de drie bovenvermelde bands. Dat kunnen we al meteen vaststellen bij het horen van de openingstrack “Jona” en het daaropvolgende nummer “Don’t Cry No Tears” die u allebei op de bijgaande video’s kunt beluisteren.

In enkele nummers wordt hij vocaal bijgestaan door de Londense zangeres Natalia Bruno die in 2020 voor het eerst onder de naam ‘Drift.’ met soloplaten naar buiten trad via haar album “Symbiosis” en daarvoor ook nog had meegezongen op een plaat van de Belgische synthpopformatie ‘Luminance’. “Backwater Collage” lijkt ons een album te zijn dat je bij avondschemering languit in de zetel liggend kan beluisteren want luid of hard wordt het in geen enkele song. Een glaasje wijn bij de tracks “Dear John”, “When The Feeling Is Gone”, “Black Cloud”, “Mr. Softie”, “Dennis” of afsluiter “One More” lijkt ons een ideale begeleider voor het genieten van deze zoetgevooisde melodieën van ‘Penny Arcade’.

(valsam)