|
|||
De iconische superster ondertussen al 73, lanceerde haar carrière in de sixties als deel van Sonny & Cher. In een industrie gedomineerd door mannen wist zij zich op de voorgrond te plaatsen. Tot op vandaag wordt ze beschouwd als één van ’s werelds beste entertainers! De multi-getalenteerde Amerikaanse verkocht in haar carrière meer dan honderd miljoen platen en sleepte Grammy , Oscar en Emmy Awards in de wacht. Opnames, concerten, film, toneel, televisie en regie, Cher is werkelijk van alle markten thuis. In 2018 schitterde ze opnieuw op het grote scherm in de cinema-kaskraker ‘Mamma Mia! Here We Go Again’, die als inspiratiebron dienst deed voor haar jongste album ‘Dancing Queen’. In het voorprogramma krijgen we een zanger plus twee dansers in glitterpakjes, zonder begeleiding maar wel met wat visuals. Ze komen uit Wales en brengen weinig boeiende discodeuntjes. De Dj set die erop volgt kan over meer bijval rekenen, maar iedereen wacht op Cher, die zoals het een diva betaamt, het geduld een beetje op de proef stelt. Dat geduld wordt beloond met visuals op de tonen van 'Womans World' en als het doek letterlijk valt ontwaren we de blauwharige Cher tussen gladiatoren in een kleurrijke setting. Na 'Strong Enough ' doet ze er 10 min over om een grap te vertellen. En haar leeftijd. Een kabbelend verhaal dat eigenlijk nergens naartoe leidt. Na een kostuumwissel, er zullen er nog vele volgen, komt ze in Bollywood stijl op een olifant (gelukkig geen echte) het podium op voor 'Gayatri Mantra'. De gladiatoren van daarnet zijn nu Indische dansers. Ze gaat haar niet altijd even gelukkige verleden niet uit de weg met een paar songs waarmee ze haar carrière startte aan de zijde van Sonny. Een duet met een projectie is wat vreemd maar het werkt wel. Het burleske nummer in een prachtig decor doet haar schitteren en is voor mij een eerste hoogtepunt. De set opbouw en de visuals zijn indrukwekkend voor een grote productie. Acrobaten en kleurrijke kostuums vervolledigen het plaatje. Een nieuw kostuum en decor brengt ons in de wereld van ABBA, een gevolg van haar laatste plaat en film. Het publiek lust dat blijkbaar wel en brult mee terwijl ik probeer de echte haarkleur van Cher te achterhalen. Want blauw, zwart,rood, bruin, groen en blond passeerden de kleurige spots al. Met een nieuwe haardracht, kostuum en visuals die je naar het stadscentrum brengen, katapulteert Cher ons terug in de tijd met het mooie 'Walkin' in Memphis' in. De gitarist mag eens uitgebreid soleren temidden van hellevuur als intro van 'Bang Bang'; van het nummer zelf schiet verder niets meer over. Het concert deint dan verder naar het einde. Gestroomlijnd en routineus en aan een verplicht ritme. Je verwacht en krijgt hier tenslotte meer glitter en dans dan inleving en interactie. De afsluiter 'Believe' beantwoordt volledig aan deze verwachtingen. Wie kwam voor show en glitter en hits die een halve eeuw overstijgen had een geslaagde avond. Johan Vanonckelen Setlist:
|
|||
|