GOEZOT FESTIVAL @ OUD-TURNHOUT, 08/06/19

GOEZOT FESTIVAL @ OUD-TURNHOUT, 08-09/06/19 – ROOTS IN’T HOFKE

GOEZOT IN’T HOFKE was dit jaar op 07-08-09 juni toe aan haar 16de editie. In’t Hofke van Chantraine, in de Kerkstraat in Oud-Turnhout was het allemaal opnieuw te doen. Niet grootschalig, maar gezellig en wat relaxter, met een hoofdpodium en de Riverside Stage, waar op zondag op BLUES IN’T HOFKE, “onze” harmonica man Steven Troch en de Deen Big Creek Slim er de honneurs waar namen. Dit jaar stonden op de roots en blues dagen 12 buitenlandse bands (waarvan 8 Amerikaanse, 1 Canadese, 1 Australische, 1 Italiaanse & 1 Zweedse!) geprogrammeerd. Fischer-Z, de Engelse rockband uit de tijd van de new wave, eind jaren ’70, zorgden opnieuw (!) voor een uitverkochte vrijdagavond, die ook al bij de brouwer voor de nodige scherpte zorgde. Nu al een extra dankwoord voor de mensen op de camping op de voetbalterreinen aan de Beemdstraat, die voor een overheerlijk ontbijt zorgden en, iedereen met een vriendelijk woord ontving: geweldig!

ROOTS IN’T HOFKE, de rootsdag, is opnieuw een dag waar (de graag opvallende aanwezigen vooral een rockabilly/roots minnend publiek is. De mannen vielen op door hun vetkuiven, tatoeages, omgeslagen jeans, dobbelstenen en cowboy boots. De vrouwen door hun getailleerde kleedjes, swing rokjes, be bop haarbanden, tatoeages, make up, naaldhakken en vintage handtassen.

Colton Turner (zang, gitaar) en zijn broer Zane (1ste gitarist) groeiden op in Carlsbad, CA en verblijven momenteel in Austin, TX. Met deze jonge rockabilly band ging het om 14:30u van start. Opvallend was Colton’s erg mooie (hoge) stem, die goed past in het genre. Ze brachten (samen met Alberto Telo op drums en Yari Bolanos op contrabas) vooral eigen werk, maar ook enkele rake covers. Ik noteerde: het zeemzoete “Always”, “1000 Kisses” en Rufus Thomas’ “Walking the Dog”, “Rock the House” en als “encore” de hit van de Trogs “With a Girl Like You”. En tijdens “(Listen to) The Falling Rain” werd het even schuilen voor de regen, die kort op het Hofke viel. Inderdaad een band “te goed” om zo vroeg te openen, maar als je ’s avonds nog in Amsterdam moet spelen, is op tijd vertrekken de boodschap! Om 16:00u namen The Lankastars het over. Deze nog vrij “nieuwe” Zweedse band uit Stockholm bestaat uit Tobias Einstad (zang, gitaar), Janne Linden (gitaar), Johan Svensson (drum) en Torbjörn Eliassen (bas). Tobias en Johan sloten vorig jaar roots in4t hofke samen met Daniel Kordelius op zaterdag af met The Domestic Bumblebees, toen hét Zweedse rockabilly exportproduct. We waren er toen bij en het was inderdaad legendarisch voor In’t Hofke! Nu vandaag zonder Daniel (die even huisvader is) maar als Lankasters, die indruk maakten met hun hoog R’n’R gehalte. Ik noteerde: “Cry Like a Man”, “Missionary Man” en als afsluiter “Payback Time”.

The Legendary Shack Shakers

Het werd niet 17u30, maar door fileproblemen 18u15 voordat we konden luisteren naar een eerste opmerkelijke naam, Jesse Dayton. Deze charismatische Amerikaanse zanger/gitarist maakt al 10 albums lang rockende outlaw country met de spirit van zijn helden Johnny Cash, Willie Nelson en Waylon Jennings. Dayton speelde gitaar op albums van alle 3 genoemde grootheden. Op zijn nieuwe plaat ‘The Outsider’ [2018] laat Dayton weer eens horen hoe veelzijdig hij is: honky tonk, rock‘n’roll, country, gospel en blues, alles komt in moordtempo voorbij. Live was het uitkijken wat deze Texaan ons brengen zou! Hij ontgoochelde de aanwezigen absoluut niet met nummers als “Killer on the Lam” en “Tall Walkin’ Texas Trash”. Na de “encore” “3 Pecker Goat” (uit zijn laatste album ‘The Revealer’ [2016]) was de ontgoocheling groot als er niemand aan de merchandising beschikbaar was. De reputatie van The Legendary Shack Shakers kenden we en, dat JD Wilkens kan jodelen weten we nu ook. Gitarist Jeff Beck omschreef ze als “Yardbirds meets Sex Pistols” en, dit is de nagel op de kop en vandaag was het ook van hetzelfde laken. Deze groep kenmerkt zich door (ik citeer de organisatie) “hun mix van Southern Gothic rockabilly en smerige blues punk” én (ik vul aan) gypsy, bluegrass à la Stray Cats, waarbij alles moet kunnen en grenzen verlegd worden. De waanzinnig charismatische frontman JD Wilkes is soms hysterisch en onvoorspelbaar. Ik noteerde tijdens alle mogelijke toestanden op (niet waar Evy, de Gentse die in Brx woont) én voor het podium, enkele nummers: “Shake Your Hips” & “Blood on the Blue Grass”, en als Zugabe “Clodhopper” - 3 nummers uit ‘Cockadoodledon’t’ [2003], een album dat je nu wel aan de merchandising kon kopen.

Dale Watson

Een voor ons “oude” bekende is Dale Watson. In 2016 interviewden we hem in Heerlen. Deze “surrogaat” Elvis / Johnny Cash is nog altijd top. Dale Watson is één van de laatste “bewaarders van de authentieke countrymuziek”. Ik citeer ook nu weer iemand, t.t.z. de legendarische Willie Nelson: “I’m one of Dale’s biggest fans". Naast Willie Nelson mag Watson zich één van de beste countryzangers en songschrijvers van Texas noemen. De organisatie verwittigde ons: “verwacht vanaf 21u00 geen melige country-vertoning, maar “the real deal”, waarbij het ook al eens stevig kan rocken”. Dale bracht recent het album ‘Call Me Lucky’ [2019] uit. Hij trakteerde ons met parels als “Inside View” en “Call Me Lucky”. Verder ontbrak Johnny Cash niet met “Ring of Fire”. De afsluiter werd “I Lie When I Drink”. Dale Watson warmde de wei in’t Hofke op, waardoor de nacht beter te harden werd. Watson, nog altijd aan de top! Pat Capocci mocht rond 22u30 de roots dag afsluiten. Deze Australiër uit de regio New South Wales is uitgegroeid tot één van de meest gerespecteerde artiesten in de rockabilly scene. Hij heeft het dan ook allemaal: de looks (tattoos), de songs, de sound en de stem. Daarbovenop is hij ook nog één van de betere gitaristen. Pat’s stijl is een unieke mix van (ik citeer de laatste keer) “western swing, jazz, country en blues”. Detail: dit is een exclusief optreden voor Europa. Hij zal worden begeleid door de Zweden Tobias Einestad op contrabas en Johan Svennson op drums (ja, die van The Lankasters). Moe maar tevreden waren we blij dat we deze unieke afsluiter (en nummers als "Pantherburn Stomp", "Delinquent Beat", "Coming In Hot" en "Linda Lou") niet misten!

Met (voor mij) letterlijk één “uitschuiver” (The Legendary Shack Shakers!) én over de ganse lijn een goede programmatie (Dale Watson!), werd dit een uitstekende ROOTS IN’T HOFKE dag. De eerste pluim hebben Swa, Mark én die van Goezot in’t Hofke al verdiend, morgen is er de BLUES IN’T HOFKE. Ook met meerdere namen om naar uit te kijken. Eerst naar de camping wandelen en hopen dat onze tent niet helemaal weggewaaid is, of zou de kantine nog open zijn?...

Eric Schuurmans

foto © Manon Houtackers

meer foto © Manon Houtackers