Anna Calvi (°24/9/1980, Twickenham - UK) is niet bepaald een productieve meid want ze bracht sinds haar naamloze debuut in 2011 slechts twee full albums uit, het in 2013 verschenen “One Breath” en vorig jaar was er eindelijk “Hunter”. Haar laatste album heeft het vooral over de genderneutraliteit, sexuele vrijheid en al wat daarmee samenhangt. Al haar albums kregen goede kritieken en werden genomineerd voor o.a. de Brit Awards en de Mercury Prize. Ze tourde al in het voorprogramma van Nick Cave's Grinderman en ontving lof van legende Brian Eno. Het is vooral met haar stem en gitaarspel dat ze indruk maakt. Het is verrassend dat ze al terug in België is voor een nieuw concert want ze speelde pas in oktober van vorig jaar in de Botanique.

Anna Calvi (zang en gitaar) wordt begeleid door Alex Thomas op drums / elektronica en Mally Harpaz op toetsen / occasioneel bas, die elk aan een kant vrij achteraan op het podium hun ding doen. Anna opent rustig met het titelnummer van haar laatste plaat “Hunter” waarin haar zang heel zwoel en smachtend klinkt. Ze vervolgt met het gevoelige “Swimming Pool” maar vanaf “Indies Or Paradise” mag de gitaargodin van de ketting en haalt ze een eerste keer verschroeiend uit met een inventieve slidesolo. Er wordt een beetje gas teruggenomen met “As A Man” om vervolgens terug crescendo te gaan met het lang uitgesponnen “Wish” waarin Anna alle registers opentrekt : haar zang varieert van zacht, zuchtend tot bijna naar opera neigende stemuithalen, splijtende slidegitaarsolo's met theatrale expressie. Indrukwekkend. Met “Away” breidt ze voorlopig een einde aan de eerste greep uit de nieuwe plaat.

Dan is het tijd om terug te gaan in de tijd en brengt ze drie nummers uit haar debuut : het met een westernsound opgevrolijkte “Rider To The Sea”, het fantastische “Suzanne & I” en het live veel krachtiger dan op plaat klinkende “I'll Be Your Man”. Ze keert terug naar haar laatste worp met “Don't Beat The Girl Out Of My Boy” dat onbetwistbaar een hoogtepunt is in de set. Haar stemuithalen zorgen voor kippenvel bij de toeschouwers maar evengoed is het een bij momenten vrolijk popnummer. Met het langoureuze “Alpha” sluit ze de reguliere set af. Na een korte onderbreking zijn ze echter al snel terug voor twee bisnummers. “Desire” uit haar debuut is en blijft een onverwoestbaar nummer en voor de lang uitgesponnen cover van het repetitieve “Ghost Rider” van Suicide uit de EP “Strange Weather” (2014) haalt ze nog eens alles uit de kast met ongemeen felle gitaaruithalen en rauwe, mannelijke zang. Het epische nummer eindigt in een apocalyptische climax.

Anna Calvi heeft haar tijd genomen om haar carrière uit te bouwen maar ze lijkt met “Hunter” definitief komaf te maken met het etiket van “eeuwige belofte”. Ze is op een punt dat ze heel goed weet wat ze wil en ze kan dit met verve naar een podium vertalen. In haar nummers neemt ze uitgesproken standpunten in maar ze voelt zich niet geroepen om daar op het podium over te preken. Uiteraard ligt de nadruk vanavond op “Hunter” met acht songs, het titelloze debuut komt met vier nummers ook goed aan bod. Het is verrassend dat ze haar tweede plaat “One Breath” volledig negeert. Anna Calvi heeft in ieder geval op deze koude winteravond voor 1u15 warmte gezorgd.

Setlist :
Hunter / Swimming Pool / Indies Or Paradise / As A Man / Wish / Away / Rider To The Sea / Suzanne & I / I'll Be Your Man / Don't Beat The Girl Out Of My Boy / Alpha // Desire / Ghost Rider

Lou van Bergen

Foto's JiVe