Dit jaar vond SORTIE BLUES opnieuw plaats op 69 km van hier. T.t.z. in de achtertuin van het sport- en ontmoetingscentrum WAROT, op de Helse Heuvels in WINKSELE (Herent). Voor de 6de editie stonden er opnieuw zeven nationale en internationale artiesten/bands op de affiche geprogrammeerd op twee buitenpodia. Vier op de CAFE ALLEE STAGE met o.a. RICHARD THOMPSON en ROBILLARD & ROLAND en drie in de zon op de IDEAL ACOUSTIC STAGE*, met o.a. OLIVIER & ADAM en KIT & CABOOLE.

Singer-songwriter, multi-instrumentalist, oude, niet-geconventioneerde en soms / vaak licht gestoorde blootvoetse hippie / muzikant, LUK DE GRAAFF* opende dit jaar het festival solo aan de rand van de kuil op de Ideal Acoustic Stage. De Graaff is een muzikant met een staat van dienst, die reikt van Arno tot Frankie Miller, van Big Bill tot The Boxcars en van Admiral Freebee tot Les Talons Gitans. In mei 2019 bracht hij ‘mono’ uit, het eerste album onder eigen naam. Eerder werkte hij mee aan albums van o.a. BJ Scott, Arno, Admiral Freebee, Novastar, K’s Choice, Big Bill en… Zijn debuut album, ‘mono’ (2019) was een solo album met eigen nummers, opgenomen op zijn vertrouwde Tascam 4-sporen cassettedeck. De Graaff is een artiest die durft aan introspectie durft te doen, die durft echt te kijken naar wie hij is en waar hij staat. In zijn songs hoor je invloeden van John Hiatt, van Neil Young, van Leonard Cohen, Van Morrison en vooral van Lee Hazlewood, enfin, van de erkende grote songwriters. De Graaff deed niet alleen nummers uit zijn genoemde album (“The Waiting”, “Ragged Old Soul” en “Searching”), maar ook zijn eigen internet song die hij aan niemand kwijt geraakte en als “encore” ook eentje van Ray Davies/The Kinks -de loodgieters aldus de Graaff- “Wonder Boy” (1968).

Zanger/gitarist Armand Hombroeckx (°1950) aka BIG BILL was in de seventies in en rond de “kroege van d’Aa Met” in Leuven erg populair. “Krakkebaas” is nu al een levende legende en is, sinds “Ene Mee Hesp”, wereldberoemd in Vlaanderen. Begin 1966 speelde hij, samen met z’n broer/bassist Bert, in Bert & Skifflegroup en een paar jaar later vervoegde hij Het Luk Tegenbos Smartensemble, waarvan Wilfried "Freakadel" Devijver de bassist was. Rond 1973 vormden de broers Hombroeckx een eigen band met de naam (eerst diep inademen): Big Bill Krakkebaas en de Sock ‘N Soul (Ram Jam Funky but Live) Band. De groep kende wisselende samenstellingen en trad vooral op in vooral… cafés. O.a. gitarist/producer Jean-Marie Aerts (T.C. Matic) en gitarist, zanger, componist, songwriter, arrangeur en tv-persoonlijkheid Jean Blaute maakten er deel van uit. Big Bill vertoefde zo’n drie jaar in de States. Na zijn terugkeer nam BB in 1995 zijn éérste live album op, genoemd naar zijn stamcafé, het legendarische Café Allee op de Oude Markt 41 in Leuven. Big Bill is sinds de éérste editie een “must” op Sortie Blues. Dit jaar bestond zijn band naast Big Bill (zang, gitaar) uit: Luk de Graaff (gitaar), Jean Vandooren (bas, zang), Ton Derison (drums) & gasten (wie ?) die, zoals een zwarte vogel in de verte, enkele hit-nummers zongen. Uiteraard sloot Big Bill af met “Ene mee Hesp (Ene mee Kees)”. Bedankt Bill & Co.! Bij leven en welzijn, CU next year…

OLIVER & ADAM* zijn de rasechte Mississippi blues artiest, OLIVER KOSTRINSKY (gitaar, zang) die een duo vormt met de Poolse harpist/drummer, ADAM SIKORA (The Juke Joint Smokers). Zij stonden op het kleine podium vóór de kuil om er met gitaar, drums en harmonica hun ding te doen, om te demonstreren hoe authentieke Hill Country blues gespeeld moet worden. Zij die er vrijdagavond al bij waren tijdens de pré-Sortie, konden al kennis maken met de Delta blues van Kostrinsky, die toen met IAN SIEGAL de planken deelde. Mij bleef o.a. “Catfish Blues” en Jr Kimborough’s “All Night Long” bij… KIT & CABOODLE* is de band (meestal een viertal) rond Steven ANDSOWON aka “Kit”, de frontman van CADOOBLE (Engels voor "alles" of "de heleboel"). Als string band brengen ze “old time country punk” met kruiden uit de Appalachen, een middelgebergte in het oosten van Noord-Amerika. Na jaren rondzwerven en overleven als straatmuzikant in o.a. de USA en Canada, strandde Steven weer in ons land. Eindelijk geworteld in een Waals bos met 2 jonge kinderen, brengt hij zijn “hillbilly anarcho country vibe” nu op Europese podia. K&C combineren een ouderwetse stringband sound met een anarchistische ziel. Geïnspireerd door de geleefde ervaring van activisme en landloperij zingen ze over nachten op de rails, de geesten van bergen, de goden van ongerepte bossen, de pijn van het altijd weggaan en de hoogtepunten en dieptepunten van de menselijke ziel. In 2023 verscheen er van hun ‘Hold On’, een 7-track “rehearsal demo” en in maart van dit jaar een live album, ‘Via Dolorosa’. Op de acoustic stage slaagden Kid (zang, banjo, gitaar, harmonica), de Gentse Florien Vandecasteele (viool, bvs), Steven Depoorter (gitaar) & Frank Wuyts (contrabas, bvs) met verve in hun missie: je laten dansen, dansen met je pijn. Want het is beter om op een trein te springen dan eronder… Ze betoveren ons met songs als “Jackology” en “Mouth to Feed”. Men zegge het voort!

Als getalenteerde occasionele MC leidde Ian Siegal RICHARD THOMPSON vakkundig in. De Britse singer-songwriter en gitarist, de nu al legende, is bekend om zijn virtuoze gitaarspel en diepgaande teksten. Hij werd in de late sixties bekend als medeoprichter van de folkrockband Fairport Convention. In de seventies vormde hij samen met zijn toenmalige vrouw Linda Thompson een invloedrijk duo, waarna hij aan een succesvolle solocarrière begon. Zijn muziek combineert folk, rock en Keltische invloeden. Hij staat bekend om nummers als “1952 Vincent Black Lightning” en “Beeswing”. Hier bracht hij o.a. “Ghetsmane”, “Turning the Tides” en “Johnny’s Far Away”. Op “Hokey Pokey” werd hij bijgestaan door zijn eega Zara (Tompson) Philips, die voor de rest van het optreden de tweede stem verzorgde. Zijn unieke gitaarstijl en melancholische songwriting hebben hem tot een cultfiguur in de folk- en rockscene gemaakt. De overvolle wei voor de Café Allee Stage, inclusief meerdere gespotte folk fanaten, sprak boekdelen! Wij hebben geluisterd én vooral genoten!

ROBILLARD & ROLAND zijn ondertussen twee muzikale grootheden. De eerste, Michael John "DUKE" ROBILLARD (°1948) werkte éérst voor de (iconische) Guild Guitar Company, die al meer dan 60 jaar lang handgemaakte gitaren bouwt. Na in enkele bands gespeeld te hebben, richt Robillard in 1967, samen met pianist Al Copley, de Roomful of Blues op. Later maakt hij ook nog deel uit van de legendarische Fabulous Thunderbirds, waar harmonicaspeler Kim Wilson ook van deel uitmaakte en waar Robillard Jimmie Vaughan op gitaar verving. Later was Robillard de mede oprichter van een sextet, het New Guitar Summit en van Sunny & Her Joy Boys, met zanger Sunny Crownover. Robillard’s stijl als gitarist is naast blues ook jazz, swing en R&R. Qua stijl wordt hij vergeleken met zijn voorganger T-Bone Walker. In 2006 toerde Robillard nog in de States met Tom Waits, tijdens zijn ‘Orphans Tour’ en in 2013 als lead gitarist in de band van Bob Dylan. Robillard debuteerde solo in 1984 met Duke Robillard & the Pleasure Kings. Zijn album “Tales From The Tiki Lounge” (2009), was een tribute aan een andere iconische gitaarbouwer, singer-songwriter en gitarist Lester William Polsfuss (1915–2009) aka Les Paul. Voor die gelegenheid speelde hij o.a. op een Gold Top en andere Les Paul gitaren. Roland, die vorig jaar op Sortie Blues nog in de bloemetjes werd gezet naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag, is er er opnieuw bij en in goed gezelschap. De nu al legendarische, eigenwijze Vlaamse blueslegende, ROLAND VAN CAMPENHOUT (°1944) kende een moeilijke jeugd als hij zijn vader, een jazzmuzikant, voor zijn ogen ziet verdrinken toen hij amper vijf was. Op zijn 14de trok Roland naar A’pen, maar het zou tot zijn 20ste duren alvorens hij zich effectief op muziek en pas veel later op blues zou toeleggen. Roland leerde gitaar spelen, kwam zo terecht in The William & Roland Skiffle Group en werkte vanaf 1967 samen met het folk duo Miek & Roel. In 1968 richtte hij de eerste Roland & His Blues Workshop op. Roland brak door tijdens Jazz Bilzen, waar hij zijn reputatie als live-artiest bevestigde. Eind sixties besloot hij zich in Gent te vestigen. Zijn discografie gaat terug tot de jaren ‘60, een eerste single werd uitgebracht in 1967, dat is meer dan 60 jaar geleden! Door de jaren heen is Roland muzikaal altijd een “zoeker” geweest én gebleven, waarbij experimenteren -en ik verwijs nu al een beetje naar zijn nieuwe album- een vast deel van zijn muzikant zijn uitmaakte. In de seventies was hij lid van de band van Rory Gallagher met wie hij de wereld rondtoerde. In de eighties werkte hij samen met zijn vriend Jean Blaute, met wie hij ‘76 cm per Second’ (1985) met poppy hits als "Fish on the Hook" en "Cruising Down on Main Street" opnam. In de jaren ’90 werkte hij samen met Arno Hintjens in het succesvolle side project "Charles et les Lulus" (1990-1991). Arno zong in 1993 het nummer "Les Femmes" op Roland’s album ‘Little Sweet Taste’ (1994). In datzelfde jaar verzorgde Roland ook de soundtrack van Marc Didden’s film "Mannen Maken Plannen". Alle namen noemen met wie hij ondertussen samenwerkte is om volledig te zijn erg moeilijk. Ik noem hier o.a. Wannes Van de Velde, El Fish, Paul Michiels, Admiral Freebee, Eva de Roovere, Ultima Vez, Mauro Pawlowski… In februari 2015 werd Roland opgenomen in de “Radio 2 Eregalerij voor een Leven Vol Muziek”. De volledig Belgische band die hen begeleide bestond uit Igor Maseroli (sax), Patrick Cuyvers (Hammond/keys), Luc de Graaff (bas) & Toon Derison (drums). Dit was met o.a. "Swinging for Sortie”, “I’m Sticking with You Baby”, “St. James Infirmary” en “Sweet Jelly Roll” de éérste “echte” blues, zonder repeteren, want routinés als R&R weten (zoals Jeroen Brouwers) hoe dat moet!

De grote finale van deze 6de editie wordt gedaan door de crème de la crèmé” van onze zuiderburen, FRED & the HEALERS. Het is een Belgische bluesband, opgericht door de broers Frédéric & Jean-Marie Lani, die sinds 1994 actief is op de Europese blues en rock scene. Naast Fred zijn in Winksele de Healers: zijn broer/bassist Bertrand & drummer Nicolas Sand. Met hun eigen, rauwe en energieke sound brengen ze authentieke elektrische blues, diep geworteld in de traditie van de Chicago blues uit de jaren ‘50 en ‘60. Geen coverband, maar een band met een eigen stijl en identiteit, al brengen ze met veel respect en passie af en toe een eerbetoon aan hun grootste invloeden. De muziek van Fred and The Healers wordt gekleurd door legendes als Albert King, Freddie King, BB King, Otis Rush, Magic Sam en Howlin’ Wolf, maar ook door de Britse blues explosie van de jaren ‘60 en de blues/rock van de jaren ‘70. Invloeden van Jimi Hendrix, Rory Gallagher, Stevie Ray Vaughan en Led Zeppelin zijn duidelijk hoorbaar, terwijl moderne invloeden zoals The Black Keys en Los Lobos voor een frisse touch zorgen. Met vurige gitaarlicks, diepe grooves en een passie voor de blues blijft Fred and The Healers hun publiek meeslepen, of het nu in een intieme club is of op een groot festivalpodium. Op hun setlist: “How Blue Can We Get”, “Watcha Wanna Do”, “Messin’ with the Kid” én nog veel méér! Alles authentiek, krachtig en doorleefd. Dit is vakmanschap, dit is blues zoals het hoort! Bien bien joué les gars. Je m’ ai bien amusé!…

“SORTIE BLUES is zowat de seizoen afsluiter als het bij ons over open lucht blues & roots festivals gaat. In hun missie -VERRASSEN en xx- zijn ze ook dit jaar weer met verve geslaagd! Dit jaar uiteraard met de Britse cultfiguur, RICHARD THOMPSON en met het occasionele opmerkelijke duo DUKE ROBILLARD & ROLAND, maar ook met OLIVER & ADAM, KIT & CABOODLE en FRED & THE HEALERS, die nog op heel wat bijval konden rekenen… Yes Tim & Co., you did it again op het grootste kleinste blues & roots festival van Vlaanderen! CU…”

Eric Schuurmans