In 2009 verscheen King King op het toneel en ze werden toen al bestempeld als de ontdekking van het jaar. Sinds de release van hun debuut album 'Take My Hand' in januari 2011 is King King maar blijven groeien. Matters Magazine riep hen toen al uit tot de beste band van 2011 en de bekende Britse radio presentator Paul Jones was vol lof over het Schotse viertal en voorspelde hen een gouden toekomst. Hun echte grote internationale doorbraak kwam er nadat ze een weergaloos optreden afleverden in de zomer van 2011 op het gerenommeerde Blues Festival in Peer. Het enthousiasme waarmee de Schotten op het podium staan, samen met hun pompende meeslepende muziek zorgen er voor dat de band in geen tijd bekend geraakt in het grootste deel van Europa. Aan optredens heeft King King geen gebrek. Iedereen wil King King op zijn affiche. Twee jaar later verschijnt de opvolger van 'Take My Hand'. De druk is hoog en de vraag is of de band met hun tweede album hun succes kan bevestigen. 'Standing In The Shadows' lost de hoge verwachtingen moeiteloos in, en wonnen ze alle mogelijke prijzen op de Britse Blues Awards. 2015 is voor de band de drukste periode tot op heden, vers van de studio, is het langverwachte 'Reaching For The Light' hun krachtigste en meest persoonlijke album tot nu toe, medegeschreven door alle vier de leden, en opgenomen in flarden tussen de tours kanaliseert het album alles van hardrock tot gospel. Rootstime had een interessant gesprek met Alan Nimmo, de virtuoze charismatische frontman van deze band.

King King was vrij vlug bekend. Opgericht in 2010 en in 2011 waren jullie al op het Bluesfestival in Peer, waar jullie dat jaar één van de beste bands waren. Ook het debuut album 'Take My Hand' was een schot in de roos. Heb je een verklaring waarom het onmiddellijke succes, precies zo vanzelfsprekend bleek?

Mensen hebben de indruk dat King King dadelijk een succes was, maar ik kan je wel verklappen dat het voor ons een lang proces was eer we eigenlijk echt vertrokken waren. We werken zeer hard en zijn altijd eerlijk in ons werk en tijdens de optredens, en dat weet het publiek te waarderen. We proberen ook steeds voor ons zelf om de lat nog hoger te leggen. Al deze zaken samen zijn misschien wel de formule van het succes dat we nu kennen. En niet te vergeten, ik ben omringd door fantastische muzikanten en dat maakt alles zoveel leuker en gemakkelijker.

In het begin was King King eigenlijk een vast duo van Alan Nimmo en Lindsay Coulson. De drummer en de toetsenist waren regelmatig andere mensen. Sinds Wayne en Bob vast in de band zijn is King King nog een sterkere band geworden, nog meer één geheel. Hoe komt het dat die zoektocht naar Wayne en Bob zolang geduurd heeft? Jullie kenden deze jongens en hun kwaliteiten toch al langer?

Ik begrijp wat je bedoeld. Lindsay en ik hebben in het verleden met heel wat erg goede keyboard spelers en drummers gespeeld. Ik wil zeker niet negatiefs zeggen over deze muzikanten, want ze waren gewoon fantastisch. In het leven en ook in de muziek heb je mensen waarmee het gewoonweg erg goed klikt en dit is het geval met Bob, Wayne, Lindsay en mezelf. Om goed te werken moet er die match zijn. Niet dat ik mij wil vergelijken met die grote bands, maar kijk naar The Beatles, The Rolling Stones, Aerosmith, enz. Die jongens hadden ook een sterke band en een gedeelde visie op wat ze wilden bereiken. Er moet een soort chemie zijn tussen de bandleden om goed te kunnen  functioneren en laat ons ook eerlijk wezen, Bob Fridzema en Wayne Proctor zijn toppers in hun vak.

Verleden jaar waren jullie constant op een Belgisch podium te vinden, dat kunnen we dit jaar niet zeggen. Het is vandaag in Wespelaar jullie eerste concert in België dit jaar. Een bewuste keuze?

Niet echt bewust, maar het was heel erg druk dit jaar. Elke dag komen er van overal in de wereld aanbiedingen om op festivals of in clubs te spelen. Het is echt een geweldig jaar voor ons. We moeten zorgvuldig uitkiezen waar we gaan spelen omdat het ook te combineren en haalbaar moet zijn door de verplaatsingen die er aan te pas komen. Dit is wat men noemt een positief probleem. Dus ons hoor je niet klagen. Op 7 december komen
we terug in België. Dan zijn we te gast in The Spirit Of 66 in Verviers.

2014 Was een keigoed jaar voor jullie. Veel optredens en veel onderscheidingen. Op de Britse blues Awards wonnen jullie alles wat er maar te winnen was. Ik neem aan dat jullie heel tevreden waren. King King stands no longer in the shadow.

We waren allemaal heel tevreden met die Awards, maar vooral met de erkenning die we kregen als muzikant. Het is goed voor het profiel van de band en van de muzikanten afzonderlijk. Maar die Awards zijn niet het belangrijkste doel, omdat muziek voor mij geen competitie is en ook nooit zal zijn. Of we die Awards winnen of niet, het zal onze manier van werken nooit veranderen. We willen blijven werken met veel passie en met veel energie en enthousiasme blijven optreden. 

Op het einde van het jaar wordt het nog erg druk met 30 optredens tijdens de laatste drie maanden. In de UK, Duitsland, België en Nederland. Jullie zijn echt wel een live band nietwaar?

Ja, wij profileren ons ook als een goede live band. Het is ook een jongensdroom van mij om op een podium te staan en mensen te entertainen. Het podium is mijn tweede thuis. Vroeger was optreden het enige belangrijke voor me, maar nu ik wat ouder ben begin ik het werk in de studio ook meer te waarderen. Vroeger vond ik mij in de studio gevangen. Nu begrijp ik het werk in de studio veel beter en daardoor voel ik me er nu ook beter thuis. Met het ouder worden ben ik ook een betere songwriter geworden en geniet ik meer van de productie van de songs. Al de ideeën samenbrengen en dan werken naar het resultaat dat je verlangt geeft je een heel goed gevoel.

Wat mij buiten de goede muziek het meest opvalt, is het enthousiasme van de band tijdens het concert en hoe vlug jullie dat enthousiasme steeds weer overbrengen naar het publiek. Wat is jullie geheim?

Er is geen geheim. Ik vind het heel belangrijk om het publiek zo snel mogelijk te winnen voor ons. Zo geniet het publiek meer en kan de band meer ontspannen spelen. (video)

Maar jij bent één van de weinigen die dat elke keer zo vlug kan.

Dat zeg jij. Ik hou er inderdaad van, als ik vanaf de eerste song het publiek op mijn hand heb. Het is voor de band en de fans heel belangrijk om zo vlug mogelijk samen te genieten van een concert. Zonder een enthousiast publiek kan je nooit een goed concert geven. Als band is het erg leuk om te zien hoe de mensen genieten, reageren en meezingen. Dat het publiek naar teksten luistert en ze begrijpt vind ik ook heel belangrijk.

Jullie tweede album 'Standing In The Shadows' werd verkozen als beste album van 2014 op de Britse Blues Awards. Dat moet een heel goed gevoel geven, maar legt het tegelijkertijd geen extra druk wanneer songs begint te schrijven voor de opvolger van dat album? Want je zei zelf dat het nieuwe album nog beter moest zijn, want dat jullie anders zouden worden afgestraft.

Door het succes van  'Standing In The Shadows' lagen de verwachtingen voor het nieuwe album erg hoog en natuurlijk legt dat druk op de band. We moesten die druk zien om te zetten in positieve energie en creativiteit. Het nieuwe album moest nog zoveel beter zijn. Ik, de band, maar ook de fans en de pers zouden niet tevreden zijn met een album dat hetzelfde niveau zou hebben als 'Standing In The Shadows'. Persoonlijk hou ik wel van die druk en uitdaging en haalt die het beste in mezelf naar boven. Als ik naar 'Reaching For The Light' terug kijk, dan kan ik zeggen dat ik heel tevreden ben over de songs. De nummers zijn heel volwassen en sterk. We hebben ook veel aandacht gehad gestoken in de arrangementen en de productie. Lyndsay, Bob en Wayne leverden alle drie een perfecte bijdrage aan dit nieuwe album. Ik kan nooit genoeg zeggen hoe dankbaar ik ben om deze jongens in de band te hebben. Het zijn zodanig begaafde muzikanten dat ze met wat lucht gitaar, lucht drum of lucht toetsen perfect weten wat ik wens en ze laten dat dan meteen horen op hun instrument. We zijn heel tevreden met 'Reaching For The light'. We kregen veel positieve recensies in de pers en niet alleen van de blues pers, maar ook van classic rock journalisten. Ik ben een heel gelukkig man.

Jullie derde album 'Reaching For The Light' is nu vier maanden uit.  Zijn jullie tevreden met jullie derde album?

Ik ben heel tevreden met het album, maar als muzikant en als songschrijver zijn er steeds zaken die ik nu anders zou doen. Dikwijls zijn dat kleinigheden, daar iets weglaten en ergens anders iets toevoegen. Dat is de drang die je hebt naar verbetering, naar perfectie. Je leert uit je vroegere ervaringen en je neemt die lessen mee naar de volgende opdracht. Het schrijven van nummers en het producen in de studio is een interessant proces dat steeds evolueert en waar je al je ervaring ten volle moet benutten. Eigenlijk gaat het in het leven ook zo, je leert uit je fouten en die ervaring gebruik je later op een positieve manier.

De songs op de eerste twee albums werden geschreven door u en Lindsay. Wat mij nu meteen opviel was: 'All songs written by Nimmo/Coulson/Fridzema. Hoe groot is de inbreng van toetsenist Bob Fridzema?

De grote basis lijnen, de structuur  en de tekst van elke song komen van mij. Maar ik ben niet zo naïef, dat ik denk dat ik het allemaal het beste weet. We zijn met vier jongens in de band en hoe meer oren we hebben om te luisteren, hoe meer ideeën we krijgen om de song beter af te werken. Soms is het eindresultaat van het nummer zo veranderd, dat je nog nauwelijks het eigenlijke basis idee herkent. Ik weet hoe iets moet klinken en hoe het moet gespeeld worden, maar ik heb niet de muzikale kennis van Bob, Wayne of Lindsay. Door hun kennis en virtuositeit brengen zij veel bij aan de songs.

Maar uiteindelijk beslis jij?

Ja, uiteindelijk moet er iemand de knoop doorhakken en een beslissing nemen en dat doe ik. Het is niet dat ik de grote slechte man ben. King King is een democratie, mijn familie, mijn beste vrienden.

Wat is jouw favoriete song op 'Reaching For The Light'?

Voor mij is 'Rush Hour' heel speciaal, omdat ik de tekst van dat nummer schreef tijdens mijn jeugd. Ik heb er jarenlang niets mee gedaan, toch bleef de tekst in mijn gedachten. Toen we aan het nieuwe album begonnen liet ik het idee van dit nummer horen aan de jongens en we hebben er volgens mij één van de sterkste nummers op het album van gemaakt. Een andere speciale song voor mij is 'Lay With Me'. Deze song is zo sterk dat je hem kan spelen met een akoestische gitaar en piano. Je hebt de hele band niet nodig om het publiek te boeien. Er zit veel blues in dat nummer en iedereen weet ondertussen wel dat ik een blues gitarist ben.

Wat me ook meteen opviel toen ik de eerste keer het album beluisterde, was dat ik de indruk had dat jullie vanaf het eerste moment de luisteraar wilde imponeren. ‘Hurricane’ is een pletwals. Jullie start met 'Hurricane' is echt wel explosief. Voor mij trouwens één van de sterkste songs op het album.

Dat hebben we heel bewust gedaan. Op 'Standing In The Shadows' stonden veel trage, smeulende nummers. De sterkte lag vooral in de details van de songs, maar het ontbrak wat aan tempo op dat album. Daarom dat we bij 'Reaching For The Light' dadelijk wilde beginnen met een uptempo nummer, zodat we vanaf het eerste moment de aandacht van de luisteraar voor onze muziek probeerden te winnen.

De tekst van 'You Stopped The Rain' schreef je op het moment dat je broer keelkanker had. Iedereen weet dat jij en Stevie heel close zijn. Was deze tekst schrijven een remedie in het verwerken en aanvaarden dat deze erge ziekte je broer trof?

Inderdaad, maar dit was niet de eerste song die ik schreef over de ziekte van mijn broer. 'One More Time Around' op 'Standing In The Shadows' gaat ook over deze vreselijke ziekte die mijn broer trof. Al de teksten uit mijn nummers komen voort uit mijn persoonlijke leven en dingen rondom mij, die me bezighouden. Voor mij was het schrijven van 'One More Time Around' en You Stopped The Rain' een erg goede therapie en remedie om met mijn gevoelens om te gaan en mijn gedachten te uiten. Iedereen kent wel iemand in zijn of haar familie of vriendenkring die getroffen is door deze vreselijke ziekte en het is niet altijd gemakkelijk om daarmee om te gaan. Ik vond kracht door het schrijven van songs. Stevie heeft zich steeds sterk gedragen en in stilte gewerkt aan zijn genezing. Hij smeet het niet op de sociale media en zocht de aandacht niet op. Hij zocht kracht en warmte bij zijn familie en beste vrienden en zo hoort het ook, vind ik. Hij heeft in stilte gewerkt aan zijn genezing en is nu gelukkig volledig genezen en sterker en levenslustiger dan ooit. Als ik kanker moest krijgen zou ik het op dezelfde manier proberen aan te pakken als mijn broer. Recentelijk heeft mijn moeder nog dezelfde ziekte gehad, ondertussen is ze gelukkig ook genezen.

Sterke familie.

Dat moet zijn, ja. Hopelijk blijven we nu gespaard van deze ziekte.

Alan, kan jij King King blijven combineren met The Nimmo Brothers?

Het wordt heel moeilijk. We waren en zijn nog steeds heel populair in Nederland, België en Duitsland, maar zowel Stevie en ikzelf hebben het momenteel heel druk met onze eigen projecten. Het was soms ook verwarrend voor het publiek. Je had King King, The Nimmo Brothers, Stevie Nimmo Trio en soms speelden de muzikanten van de ene band nog eens mee met de andere band. The Nimmo Brothers bestaan twintig jaar en daarom hebben we besloten om in september een tour te doen in de UK en daarna een korte rustpauze in te voeren. Stevie brengt met zijn Stevie Nimmo Trio in september een nieuw album uit en wil dat album uitgebreid gaan promoten en King King gaat een enorm druk 2016 tegemoet. Er staan heel wat speciale gebeurtenissen op het programma.

Kan je daar al iets meer over vertellen?

Spijtig genoeg niet, Walter. Nog even geduld. Ik wil de fans van The Nimmo Brothers bij deze ook gerust stellen, want ik las al ergens dat de band gestopt was. The Nimmo Brothers komen zeker terug en zullen pas stoppen als Stevie of ik er niet meer zal zijn. Zolang wij twee leven, zolang zullen The Nimmo Brothers bestaan.

Lindsay hoe is het met jouw kleine jongen? Is hij goed hersteld van zijn operatie aan de rug?

Bedankt om te vragen, Walter. De operatie is helemaal geslaagd en hij viert binnenkort zijn eerste verjaardag.

Ik wens jullie een geweldig concert toe en sterkte en veel plezier in de drukke periode die nog volgt.

Walter Vanheuckelom

meer foto's © Rootstime