‘BRBF’, nu officieel ‘Blues Peer’ is al jaren de vaste festivalafspraak voor alle liefhebbers van blues muziek. Niet alleen de naam veranderde maar ook de programmatie en het publiek. Er wordt inderdaad opvallend meer rock gepland. Dat dit een onoverkomelijke slechte zaak moet zijn, is niet waar en kan zelfs ook voor verassingen zorgen. Dit jaar werden vooral vragen gesteld rond de komst van “K’ Choice”, “The Scabs” en de rock dame Melissa Etheridge.

Ook bij een grote rock dame als Etheridge kunnen we ons voorstellen, dat mensen zich afvragen waar de blues zit in haar muziek. Per definitie is zij een rock artieste, maar de blues is en blijft de wieg van de rock en, dat blijkt bij Etheridge ook meer dan duidelijk. Melissa draait intussen bijna dertig jaren mee aan de top en ze kreeg meerdere nominaties en won twee Grammy Awards. Wij van Rootstime lieten het niet aan ons muzikaal hart komen en maakten met haar een afspraak voor een babbel.

 Mr. Melissa (Lou) Etheridge, welkom in België, welkom in Peer. Je bent afkomstig van Kansas. Je moeder was computer consultant en je vader leraar. Je was al vrij jong geïnteresseerd in muziek. Wanneer wist je dat je een professionele muzikante wou worden? Steunden je ouders je in deze keuze?

We stellen ons als website even kort voor en vragen of iedereen er klaar voor is, want Melissa is komen opdagen met haar persoonlijke stylist en beginnen er dan heel geconcentreerd aan…

Waarom artieste? Ik herinner me van heel lang geleden, het zijn waarschijnlijk mijn éérste bijgebleven herinneringen, dat er een transistor radio was en dat ik het nummer “I Wanna Hold Your Hand”… hoorde. Het “Beatles’” nummer…
Een muzikale omgeving? Mijn oudere zus had veel langspeelplaten, waar ik naar luisterde. En, er was de wekelijkse variété tijdens de “Ed Sullivan Show” [1948-1971/nvdr], de radio…

Ondersteuning? Mijn vader was een muziekliefhebber en mijn ouders ondersteunden me in mijn keuzes. Ik herinner me dat mijn vader me een betere gitaar kocht, dan dat ik éérst had en dat ik daarna optrad tijdens talentenjacht shows en dat ik dingen deed, die kleine kinderen in een kleine stad doen. Toen ik twaalf was (ze giechelt spontaan), ik besef nu pas hoe jong ik toen was… speelde ik in lokale clubs en in country bands. 

Je kan Melissa Etheridge niet omschrijven in één woord. Ik probeer het te doen in drie woorden: 1) singer-songwriter - 2) gitariste / muzikante - 3) activiste. Graag een korte reactie, want ik wil op elk van deze punten wat dieper ingaan.

Ik denk dat je daarmee de lading goed dekt, want de andere termen zitten bevat in deze drie woorden.

Omschrijving 1: Songwriter: Schrijf je altijd persoonlijke songs? Zijn je songs inhoudelijk triest? Waarom deze vraag? Omdat in je laatste album “This Is M.E.” veel teksten gaan over eenzaamheid en alleen zijn. Is dat zo? 

Persoonlijke songs? Ik schrijf meestal persoonlijke songs. Ook wanneer ik over dingen schrijf, die buiten mezelf gebeuren, zijn het dingen die ik begrijp, aanvoel, weet in te schatten. Dit geldt ook voor mijn oudere songs.

Zijn de songs in je laatste album “This Is M.E” droevige songs, songs over eenzaamheid en alleen zijn? (erg nadrukkelijk) Neen, beslist niet! Alles is uitgebalanceerd. Zelfs de nummers die meer triest, die meer introvert zijn, zijn positieve nummers.     

Omschrijving 2: Gitariste: Ik las dat je houdt van de gitaarstijl, van de riffs van Keith Richards. Waarom Richards? Zijn er nog anderen?

Klopt, ik ben fan van Richards’ gitaar stijl. Als je straks mijn show gaat zien, zal je dat beter begrijpen. Ik speel nu al vijfenveertig jaren gitaar en dertig jaren professioneel voor een publiek. Ik oefen dagelijks en ik word steeds beter. Gitaar spelen is op dit ogenblik het heerlijkste deel van mijn werk als artieste.
Zo’n vijf jaren geleden heb ik een keuze gemaakt: wou ik enkel ritme gitaar blijven spelen, of wou ik mijn eigen “ritme” gaan ontwikkelen? Ik heb toen beslist dat ik meer wou en dat ik beter wou spelen. Ik wou zelf de gitariste zijn i.p.v. dat iemands anders het voor mij speelt. Andere gitaristen helpen me hier bij en vertellen me wat ik technisch moet doen. Dat is een van de reden, waarom ik zo graag naar blues festivals kom.

Nog andere gitaar invloeden? Ik zeg meestal Keith Richards, omdat ik van origine van een “Rhythm” kom en omdat ik hem begrijp. Maar, ik ben ook van Eric Clapton, Richie Havens en José Feliciano...    

Omschrijving 3: Activiste: Als ik zeg activiste, bedoel ik ho-le-bi activiste en gelijke rechten voor homo’s en lesbiennes. Sinds je in 1993 er openlijk voor uit kwam, dat je lesbisch bent, veronderstel ik, dat de wereld veranderd is, dat de mensen anders reageren?

Activiste? Ik ben een “accidentele” activiste. Ik heb nooit zelf een plan opgemaakt om activiste te worden. Dat is spontaan in me op gekomen, gegroeid, is me niet opgelegd door iemand. Op een zeker ogenblik in mijn leven heb ik een keuze gemaakt en eens die keuze gemaakt, zijn er, omdat je een publiek iemand bent, de vragen, komen er de reacties. Het lijkt erop dat ik een activiste ben, maar dat is niet zo. De media, dat zijn de activisten (gelach).    

Reacties? De meeste reacties, waren goede, positieve reacties. Er waren geen negatieve reacties.

Je hebt ondertussen 15 Grammy nominaties en twee Grammy’s gekregen. Betekent dit meer dan erkenning?

Het is fijn wanneer je collega’s je waarderen, want er is altijd een bepaalde, laat me het “benchmarking” noemen. Nominaties zijn als marketing ook interessant en bepalen mee de “waarde” van de artiest. Het zijn die dingen die op de website komen.
Maar je kan alles ook omdraaien. Ik ben vijftien keren genomineerd, heb twee keren gewonnen en heb m.a.w. dertien keren verloren… (gelach)

Je laatste album “This is M.E.” is een ommekeer. Een nieuw label (je ging weg bij Island Records) / een nieuw management (Primary Wave Music)… Betekenen deze wijzigingen een nieuwe start? Meer eigen betrokkenheid, meer vrijheid?

Ik besefte dat de muziek industrie de laatste tien jaren sterk veranderde en dat de samenwerking, de structuren ook veranderd zijn. De labels zijn minder geïnteresseerd in de “buitenstaanders”. Ik stond in een sterke positie. Ik had zelf de label eigenaar kunnen zijn. IK was het die de keuzes maakte. Ik ben onafhankelijk (in eigen beheer) gaan werken, omdat ik dan mijn eigen baas ben, omdat ik dan geld kan verdienen met mijn eigen albums en omdat ik dan ook eigenaar ben over mijn eigen songs.
Dit zal je ook gaan voelen en horen in mijn volgende albums. Ik ben dat verplicht aan mezelf. Ik wil nog veel bewijzen.      

Staan er special nummers op het album? Ik doel op “Who Are You Waiting For”, dat je schreef n.a.v. je huwelijk met TV producer / schrijfster Linda Wallem…

“Who Are You Waiting For” Dat is inderdaad een heel speciaal en persoonlijk nummer. Mijn vrouw was er mee akkoord en heel fier dat ik dit nummer op het album plaatste. Het album is, zoals alle albums trouwens, een gegeven van waar ik nu sta. Van wat ik doe en van wat ik wil gaan doen.

Wat is het verhaal achter de song “Monster”? Is “monster” in het nummer een synoniem voor “verschillend” zijn?

Dat nummer schreef ik samen met Jerry [Duplessis, de bassist / nvdr], die er vanavond ook bij is en mee tourt. “Monster” is inderdaad een synoniem voor “anders zijn”. Het is ook een van mijn lievelingsnummers. Het staat op de set list deze avond.  

Voor de foto op het album heb je foto’s van fans verzameld. Hoe waren de reacties en hoe herkenden ze hun foto?  

Het idee van een samengestelde foto te maken van mij en de microfoon, komt van mijn nieuw management. De foto’s werden ingestuurd door zo’n 900 fans en kunnen via een app op mijn website opgevraagd en uitvergroot worden; zodat iedereen zich kan terug vinden en alles interactief wordt.

Wat trekt je nog aan buiten muziek?

Muziek betekent heel veel voor mij. Maar ik hou ook van wandelen en yoga… voor zover ik er tijd voor vind.

Wat zijn je plannen voor de nabije toekomst? Wat zijn dingen die je nog wil doen?

De rest van het jaar tour ik nog. We gaan terug naar de States en daarna naar Australië. 

Dingen die je nog wil doen? Een aantal van mijn “grote” dromen zijn al uitgekomen. Ik zing en ik treed overal in de wereld op. Ik zong al samen met Bruce Springsteen (ja, hij is de baas!) en verder wil ik met iedereen optreden, die met mij wil optreden.

Een vraag over de set list. Hoe maak je een keuze uit zo’n uitgebreid repertoire? Welke nummers kies je?

Ik ben de baas over de set list en… ook over alle andere zaken. Vanavond zal ik in functie van het podium en de plaats waar we zijn beslissen wat we zullen gaan zingen. Een aantal van mijn favoriete songs moet ik altijd, omdat de fans dit willen, brengen. De andere nummers komen uit mijn andere albums en mijn laatste album. Ik probeer altijd in te schatten wat het publiek in het land waar ik ben wil…

Laatste vraag: Hoe wil je later herinnerd blijven?

Melissa Etheridge, she brought heaven on earth…
Melissa Etheridge, zij genoot van het leven! 

MELISSA ETHERIDGE, thank you again for your time and thank you for your music!

Eric Schuurmans

meer foto's © Rootstime