PJEIREBLUES @ DOMEIN 3 FONTEINEN - VILVOORDE - za. 07.12.13

Het Pjeireblues festival in Vilvoorde was een verlaat St. Niklaas geschenk, maar dan kreeg je ook het beste uit de cadeauzak van Sint Eddy, want alle bands boden een meer dan aangename verrassing. Niet alleen de kwaliteit, maar ook het Europees cachet was gegarandeerd met bands uit Griekenland, Spanje en Nederland die allen voor een eigen karakteristieke bluesy invulling borg stonden. Alleen de knechten van de Sint kwamen roet in het eten gooien door rond middernacht de elektriciteit af te sluiten en de zaal in het duister te hullen. Wanneer de nood echter het hoogst is slaagt het drievoudig muzisch partnerschap - collegialiteit, inventiviteit en muzikaliteit - er moeiteloos in om elkaar ook in het volslagen donker te vinden. De afsluitende Nederlandse band ‘La Maison du Malheur’ wint daarenboven de prijs van meest flexibele band door als een straatband temidden van het publiek akoestisch te gaan spelen ondanks alle frustraties omwille van de achtergebleven micro’s en instrumenten op het podium. Nooit was New Orleans zo dichtbij! Toen tijdens deze 9de editie Pjeireblues het nog volop licht en soms wat lawaaierig was in de backstage van dit ruiterijcomplex hadden we de tijd om even met twee van de organisatoren, Eddy Plasquy en Johan Serkeyn te praten, maar ook met die vier bands die van deze avond een geslaagde editie gingen maken. En dat het wederom een super geslaagd muziekfeest was kan je hier lezen.


 

Band of Eli (B.)

Met Band of Eli vonden we dé band om Pjeireblues 2013, het festival voor ‘blues mè ne rekker’, mee te beginnen. In de beschrijving van hun muziek komen steevast blues en rock, maar soms ook soul voor. In ieder geval speelt Band of Eli soms ruw, soms zacht, maar altijd mooi gedoseerd en in ieder geval kunnen ze prat gaan op een eigen sound. Band Of Eli is aan de slag sinds 2012 en werd opgebouwd rond de Sint-Niklase zanger-gitarist Elie De Prijcker. Hij vond met Steven Hebb op bas en Joris De Bock op drums twee volgelingen die elk hun deel toevoegen aan een mooi geheel. Al in oktober 2012 brachten zij hun 1ste cd ‘Sunrise’ uit en niet voor niets speelde Roland Van Campenhout een stuk mee. Eigenlijk gebeurde hun ‘outcome’ op muziekwedstrijd Lawijtstrijd in Sint-Niklaas, een wedstrijd voor bands uit het Waasland. Ze wonnen niet, maar lieten een ongelooflijke indruk na. De wedstrijdjury omschreef deze als volgt: ‘Frontman Elie De Prycker overtuigde met strak gepolijste seventies-rock. Ondersteund door een goed geoliede ritmesectie legde hij een verbluffend technisch perfectionisme aan de dag. Zowel op gitaar als vocaal trakteerde hij het publiek op een paar zeer fraaie en bijzonder relevante hoogstandjes.’ In juli 2013 werd Band of Eli bekroond op de Gentse Feesten met de podiumprijs van ‘Jonge Wolven’.  

 

 

Mickey Pantelous & Dr. Albert Flipout One Can band (GR)

Met zijn voorliefde voor “twisted blues” bekleedt Mickey Pantelous niet alleen in Griekenland maar ook binnen de bluesscene een aparte plaats. Geïnspireerd door o.a. Captain Beefheart, Tom Waits, R.L. Burnside en Chuck E. Weiss, geeft hij aan zijn donkere bluessongs een punk-inslag zonder weerga. Mickey is al een tijdje onderweg. Na een kort project met een driekoppige band heeft hij jaren geleden resoluut gekozen voor een solitair bestaan.  Enkel gerugsteund door Dr. Albert Flipout, een illuster blik met een imposante witte moustache en een al even indrukwekkend verleden,  bespeelt Pantelous elektrische gitaar, een minimale drumset, harmonica en nog een handvol instrumenten. Zijn stem ‘growls and howls’ doorheen een repertoire dat voornamelijk bestaat uit eigen nummers, aangevuld met eigenwijze  interpretaties van o.a. White Stripes en Guns ’n Roses.  De teksten laveren tussen gezonde absurditeit en geëngageerde maatschappijkritiek.  Met zijn twee voeten staat hij tot aan zijn knieën in de Griekse realiteit, kijkt hij rond en laat hij zich samen met Dr. Albert Flipout horen. Rauw, moedeloos, echt, met een gezonde dosis zelfrelativering en af en toe ‘met nen hoek af’... 

 

 

Pike Cavalero and the Gentle Bandoleros (Esp)

In 2011 overdonderden Pike Cavelero en zijn kompanen de Spaanse rockabillyscene met ‘Just a Matter of Manners’ (op Sleazy Records). Met een gezonde en aanstekelijke mix van rockabilly, country and western en rockin’ blues en veroverden zij op zeer korte tijd niet alleen alle uithoeken van Spanje, maar waren zij o.a. te gast op de Rockabilly Rave (2012) in Engeland, het Get Rythm weekend in Italië (2012) en het Eight O’Clock Jump Festival in Frankrijk (2011).  Nu komen zij voor het eerst in België. Put on your blues suede shoes and get your ‘rekker’ ready, babe! ¡Aqui estamos!

 

 

La Maison du Malheur (NL)

Indien ze niet hadden bestaan, hadden wij ze uitgevonden voor Pjeireblues ... We zullen eerlijk zijn: de manier waarop deze negen man sterke formatie vooroorlogse drumbeats, honky-tonk piano en spetterend koper tot een swingende tot een aanstekelijke muzikale ratatouille maakt, heeft ons lichtelijk van de wijs gebracht.  Stokoude jazz en rockin’ rythm & blues: daar gaat het over en dat horen we graag. Did I hear Professor Longhair? Or did Howlin’ Wolf just slip in ...? Alles wordt mogelijk met dit zootje ongeregeld, dat met plezier uw botten door elkaar zal rammelen.  La Maison du Malheur deed in hun korte bestaan al heel wat ervaring op. Sinds 2011 raast dit gezelschap met een indrukwekkende sousafoon op kop door de Nederlandse polders. Uitschieters waren daarbij ongetwijfeld hun passage op het North Sea Jazz festival en uiteraard hadden ze ook al een aantal optredens in onze contreien. Ondertussen waren ze te gast in een trits TV-programma’s en brachten ze in maart 2013 een CD uit, ‘Wicked Transmission’, die met veel bijval werd onthaald en uitstekende recensies kreeg. Sinds juni zijn ze te horen in een reclamecampagne van Heineken, waardoor ze wereldwijd aandacht krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze nu ook de volgende editie van Pjeireblues op gepaste chaotische manier mogen afsluiten!