Artiest info
Website
Myspace Eden Brent live interview @ Duvel Blues 2010 VIDEO
DUVEL BLUES PUURS 29/05/10

* Waar en wanneer is je interesse in het pianospel ontstaan?

Thuis in de woonkamer was er een piano aanwezig die mijn oudere broer en zus bespeelden om hun muziekles (piano) in te oefenen. Ik was nog een peuter en had eveneens een piano, de speelgoedversie wel te verstaan. Rond mijn vierde levensjaar kreeg ik les van mijn grootmoeder. Ik leerde “ This little light of mine” spelen op de piano in de huiskamer. Ik oefende de muziekstukken van mijn broer in. Al vanaf zeer jeugdige leeftijd heb ik pianolessen gehad. Ik hield ervan om dit instrument te bespelen doch ik was een verschrikkelijke student want ik haatte het oefenen. Tijdens mijn studententijd heb ik van een leerkracht een aantal technieken geleerd om het instuderen interessanter te maken. Zo krijg je meer het gevoel van een muziekstuk, een optreden in plaats van een oefening.

* Je treedt zowel solo als met een band op. Heb je een voorkeur voor één van beiden?

Ik hou van beiden. Als je samen met anderen het podium deelt krijgt je eigen muziek een heel andere sound, betekenis, enz. … . Little Dave Thompson is een vriend van me, die in een tragisch ongeval om het leven gekomen is. We hebben samen een aantal keer opgetreden. Tijdens deze show veranderde we elk een beetje van onze eigen nummers waardoor er een nieuw nummer tot stand kwam. Ik hou van de kameraadschap, het samenzijn met anderen en de gesprekken. Als solo artiest moet je dan weer geen verantwoording aan anderen afleggen. Aangezien je alleen reist zoek je spontaan nieuwe mensen op, om een praatje te maken. Tijdens een solo optreden ga je meer communiceren met het publiek, zij zijn jouw band! Vanavond waren zij het koor.

* Is dit de eerste keer dat je optreed in ons Belgenland?

Jazeker, vele vragen me of dit mijn eerste tripje naar Europa is. Ik heb besloten dat België het middelpunt van Europa is en dit is mijn eerste bezoek.

* Je hebt een prachtige stem. Is dit aangeboren of ontstaan na enige oefening?

Ik heb zangles gehad. De leerkracht liet me hele octaven bezingen en oefenen met klassieke muziekstukken. In die tijd had ik een stembereik tot sopraan maar heden ten dagen is dit bescheidener en ben ik meer een alt stem. Sopraan is een kopstem en dit vind ik zo onnatuurlijk klinken. Zingen moet je doen met een buikgevoel, met je hart en ziel. Ik vind mij stem beter klinken met de jaren. Ik geloof dat je opvoeding, vriendenkring en geboortestreek bepalend zijn voor je stemgeluid, je klank. Ik kom van de Mississippi Delta, daar wonen voornamelijk Afrikanen en deze hebben een aparte “sound” die verschillend is van andere streken in Amerika. Om een voorbeeld te geven: Chicago en Mississippi gelijken op elkaar qua “sound”, de mensen daar verstaan elkaar. Het lijken aangrenzende gemeentes en toch liggen ze mijlenver uiteen.

* Je heb al vele erkenningen en trofeeën vergaard. Zijn er nog bepaalde doelen die je wil bereiken?

“The sky is de limit”. Ik kijk en droom van de sterren. Mijn muzikale carrière naar grotere hoogten brengen is een belangrijk doel. Vorig jaar heb ik twee onderscheidingen gewonnen en dit jaar ben ik benoemd tot pianospeler van het jaar door Pinetop Perkins. Ik heb hem gekust in het bijzijn van vele mensen. De verkrijgen van deze erkenning voelde aan als de beste dag van mijn leven. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, dat is het mooie aan muziek maken. Je kan het ook aanzien als een vloek want je bent nooit tevreden. Ik geef je gelijk, je stopt beter met musiceren als je niets nieuws bijleert.

* Er wordt vaak gezegd dat de blueswereld een mannenwereld is. Is het moeilijk als vrouw om hierin te overleven?

Neen, ik ben gek op mannen en vind het niet erg om erdoor omringd te worden. Als jonge meid heb ik enkele weken in een rock band gespeeld. Ik had weinig inspraak en mocht niet mee op stap omwille van mijn jeugdige leeftijd. Dat is balen! Ik wou een artiest zijn, mijn muzikale verhaal verkondigen. Muziek is een passie, het zit in je hart en ziel. Als echte muzikant, zelfs als vrouw, wil je doorgaan. Je wil respect en niemand kan je stoppen.

* Wanneer je niet met muziek bezig bent, wat doe je dan zoal?

Ik slaap, ik drink een wijntje of hang een beetje rond in een bar. Soms krijg ik in die tipsy toestand, een goed idee voor een nieuw nummer. “Ain’t got no Troubles” is een nummer dat zo is ontstaan. Ik heb het geschreven voor mijn vriend waarmee ik een LAT relatie heb. Af en toe neem ik zelfs een slaapmutsje mee naar huis vanuit de bar.

* Beïnvloedt het publiek je humeur of setlijst tijdens een optreden?

Zeker! Zowel tijdens een solo optreden als tijdens een optreden met de ganse band gebeurt het opmaken van de setlijst gedurende het optreden. Als muzikant moet je flexibel zijn en inspelen op de toestand die zich voordoet. Vaak wordt alleen het begin - en eindnummer afgesproken. Het hele gebeuren is afhankelijk van reacties van het publiek evenals van mijn gemoedstoestand. Een publiek kan zeer gevarieerd zijn; jong en oud hebben andere verwachtingen, beiden houden meestal wel van interactie. Dit samenspel tussen artiest en luisteraar zorgt voor energie en magie.

* Heb je goede raad voor jeugdige dames die het willen maken in de muziekwereld?

Het is een goede raad voor iedere muzikant. Je moet jezelf zijn en er volledig voor gaan. Muzikant ben je in hart en ziel. Grijp naar de sterren en laat je niet ontmoedigen daar een tegenslag. Stoppen is geen optie is de muziekindustrie, zelfs wanneer je geweigerd wordt voor een optreden moet je blijven doorgaan. Een muzikant wil net als een reporter zijn verhaal vertellen.

* Kan je ons iets meer vertellen over Boogaloo Ames?

Boogaloo was een gekend jazz muzikant in de jaren ’40. Spijtig genoeg is hij gestorven in 2002 en toen is mijn solo carrière pas echt van start gegaan. We hebben 16 jaar samen gespeeld. Boogaloo en ik zijn zielsverwanten, ik heb lief en leed met hem gedeeld. Hij eerde en herkende mijn capaciteiten en gaf me kracht. Hij zei me dat ik geen tweede viool diende te spelen, doch heb ik op het podium nooit beter willen doen dan hem. We hielpen elkaar. Hij heeft verschillende beurzen en trofeeën verworven dankzij mij. Als hij langer had geleefd, hij had vermoedelijk dezelfde succeservaringen als ik gekend. Net als Boogaloo heb ik nooit roem gezocht, ik heb eerder een prestatiedrang en zoektocht naar herkenning! Ik zoek naar de schoonheid van muziek, de schoonheid van het leven.

Blueswalker
Met dank aan Lady Blue