IMELDA MAY - MOULIN BLUES FESTIVAL OSPEL - 07/05/10 | ||||||||||
|
· Jij was negen jaar toen je rockabilly muziek ontdekte. Je hebt ook in verschillende bands gespeeld. Hoe is het dan mogelijk dat jij je eerste solo album pas op de markt bracht in 2009? Ik was dertien jaar oud toen in dit genre van muziek ontdekte. Het is ook vanaf die leeftijd dat ik mijn eigen muziek schreef. Ik speelde in verschillende bands en heb er geen idee van waarom ik niet eerder een solo album uitbracht. Ik ben uiteraard blij dat ik de kans heb gekregen om die diverse ervaringen op te doen.Vermoedelijk heb ik het pad gevolgd dat voor mij werd uitgestippeld. Op mijn zestien deed ik optredens in bluesclubs, ik wisselde regelmatig van band en uiteindelijk startte ik met het schrijven van bluesmuziek voor andere artiesten. Ik liep wel met het idee in mijn achterhoofd om mijn eigen band op te richten maar op dat ogenblik heb je veel plezier en doe je veel ervaring op. Ik heb samen met Mike Sanchez het podium gedeeld, verder heb ik in een Swing band gespeeld. Daarnaast verdiepte ik mij in rockabilly en country muziek. Ik probeerde mijn muziek en ideeën te delen met anderen maar het lukte voor hen niet altijd om dit te uiten zoals ik dat wenste. Op dat ogenblik heb ik mijn eigen band opgestart om zo mijn eigen overtuiging te kunnen verkondigen. Mijn eerste solo album bestond uit drie eigen nummers en verder covers, dit voornamelijk om te testen wat aanslaat bij het publiek en ook om mijn eigen favoriete nummers muziek kenbaar te maken. Het is een unieke ervaring en sinds de opnames is er veel veranderd en lijkt mijn carrière wel in een stroomversnelling te gaan. Ik had misschien veel vroeger moeten starten met een eigen band en opnames maar ik ben blij dat ik eerst veel en verschillende ervaringen heb opgedaan! * Je vader heeft je verteld dat je de blues beter kan zingen met een gebroken hart. Is hij ook een muzikant? Neen, mijn vader was een dansleraar, hij hield natuurlijk ook van muziek. In de jaren tachtig was het thans niet makkelijk om werk te vinden in de regio waarvan ik afkomstig ben. Toen er thuis twee baby’s aanwezig waren vond mijn moeder dat mijn vader op zoek moest gaan naar een baan met meer werkzekerheid. Mijn vader is toen schilder – decorateur geworden. Hij schildert alles zowel binnen als buiten het huis. Het artistieke en creatieve heb ik zeker van hem geërfd. Mijn moeder is eveneens een creatieve ziel, zij is een kleermaakster. Thuis stond de radio altijd aan en was er steeds wel iemand aan het neuriën of meezingen. Vroeger zorgde mijn moeder voor mijn kleding, heden ten dagen niet meer, ze verdiend haar pensioen. Ze was erg getalenteerd, door naar je te kijken kon ze je maten opnemen. Ik kan zelf ook wel een eindje overweg met naald en draad, dat heb ik van haar geleerd. Beiden hebben mij altijd erg gesteund in mijn muzikale carrière. * Je hebt op de Grammy’s samen met Jeff Beck het podium gedeeld. Kan je ons uitleggen waarom je naar hem opkijkt? De man is geniaal! Hij is een buitengewoon muzikant, verder is hij ook een aangename man die ik een vriend zou noemen. Hij werd beïnvloed door rockabilly. Cliff Garland is zijn favoriete gitarist aller tijden. Hij houdt van de blues maar verder is hij liefhebber van rock en roll. Deze laatste zoals wij dat nu kennen is ontstaan vanuit de rockabilly uit de oude doos. Paul Mc Cartney, Bob Dylan en Jeff Beck, ze brengen allemaal muziek die ver teruggaat met zijn roots. Ze brengen allemaal ere aan de rock en roll uit vervlogen tijden. Het is een plezier om samen met Jeff te spelen. Tijdens een optreden nam hij mijn kam uit mijn broekzak en daarmee bespeelde hij zijn gitaar! Het klonk subliem. Hij is een uitermate geweldige muzikant en daarenboven een fantastische kerel.Het was voor mij een eer om gevraagd te worden voor de Grammy’s samen met Jeff. Het is wel spijtig dat het eerbetoon aan Les Paul niet heeft plaats gevonden tijdens zijn leven. * Heb je hobby’s naast muziek? Niet echt, muziek is alles, het is mijn leven. Mijn echtgenoot, die teven ook mijn gitarist is en ik zijn er bezeten van. Toevallig zeiden we gisteren nog tegen elkaar dat we nieuwe dingen moesten zoeken die we dan konden. Zelfs als er op de Tv een muziek uitzending of documentaire is dan roepen we naar elkaar op te komen kijken. * Meiden die gek zijn van rockabilly hebben vaak veel tattoos. Jij hebt er geen. Is daar een reden voor? Ik heb er inderdaad geen en ik heb ook nooit de drang gevoeld om er eentje te laten plaatsen. Ik vind dat een tatoeage een speciale betekenis moet hebben. Je moet zeer zeker zijn alvorens je er eentje laat plaatsen want je moet er je ganse leven mee rondlopen. Ik heb passie voor een massa dingen maar niet echt voor een tatoeage. Ik vind dat iedereen vrij is om met zijn lichaam te doen wat hij of zij wil. Het is wel ongewoon voor een rockabilly meid maar misschien start ik een nieuwe trend! * Als je op tournee ben en niet moet optreden. Wat doe je dan? Het merendeel van de tijd zijn we op tournee. Als ik een beetje vrije tijd heb kijk ik Tv, op zoek naar een muziekdocumentaire of ik luister naar muziek. Als we dan al eens een keertje thuis zijn dan trek ik me terug in de opname studio. Ik doe namelijk de productie en mix van onze CD’s zelf. Alle vrije tijd die ik heb is kostbaar voor mij en ik rep me dan naar de opname studio om die tijd nuttig te besteden. Het is een drukke job maar ik ben een helemaal gek van en zou het zeker opnieuw doen. Muziek is mijn leven! Momenteel is het een hectische tijd maar je moet de kansen grijpen wanneer ze zich voordoen. Er kunnen donkere wolken of slechte tijden volgen. Een mens kan maar beter voorbereid zijn en een appeltje voor de dorst voorzien. Als ik echt niets om handen heb maak ik een wandelingetje met mijn hond. Ik heb vorige week ook even de tijd gehad om te winkelen, in Amsterdam. Onze tour manager geeft iedereen 50 euro per dag, dit is geld dat je vrij kan uitgeven aan eten of hebbedingentjes, enz. … . Ik heb mijn 150 euro en nog een 20 euro van mijn echtgenoot op vijf minuten tijd uitgegeven in een een klein antiek winkeltje in Amsterdam. Ze hadden daar een unieke vinyl plaat van Little Richard en Sister Rosetta Tharpe, die samen gospeldeuntjes zingen.. Ik heb ze nog niet kunnen beluisteren tot mijn grote spijt. * Hoe gaat het schrijven van de teksten en de muziek in zijn werk? Luister je naar melodieën of doe je dit door dagdromen? Oh ja dagdromen, dat is mogelijk. Vaak komen de teksten zo in mijn hoofd. Momenteel schrijf ik weinig maar dit is omdat we zoveel optreden en op tournee zijn. Ik ben moe als ik opgetreden heb. Ik begin graag met een frisse kop, ik moet mijn hoofd kunnen leegmaken, geen zorgen, geen stress! Als ik me verveel begin ik te dagdromen zoals veel mensen. Op dat ogenblik komen dat beste teksten in je op. Ik heb teksten geschreven terwijl ik fietste of tijdens de huishoudelijke karweien, bij het uitlaten van de hond en ga zo maar door. Mijn brein staat nooit stil. Ik kan in het midden van de nacht wakker worden en aan een melodie denken. Op dat ogenblik moet je het dan neerpennen anders weet je het bij het ontwaken niet meer. Vaak komen de melodie en de tekst samen in je hoofd. Ik heb een klein rood boekje waarin in al mijn ideeën noteer, zodat ik ze nog ken en kan uitvoeren. Verder ga ik opnamestudio’s bezichtigen, ik voel aan de muren en hoop zo soms inspiratie op te doen voor een nummer. * Doe je iets speciaals voor die prachtige stem: thee of oefeningen voor de stembanden misschien? Lekstokken! Vroeger deed ik geen stemoefeningen, nu, met de vele optredens probeer ik wel op te warmen. Ik drink veel warme dranken om de stem te smeren en verder kan op regelmatige basis een porto wonderen verrichten. Pavarotti drink ook altijd een porto voor zijn optreden en hij heeft een geweldige stem. Ik volg zijn voorbeeld. * Het leven van een vrouwelijke artieste kan hard zijn. Vaak weg van thuis. Als je opnieuw moet starten, zou je dan hetzelfde pad bewandelen? Yep, zeker weten! Ik heb goede bandleden die zich gedragen als echte gentlemen. Ze verlaten de kleedkamer wanneer ik me moet omkleden. Ze zijn galant en behulpzaam. * Is een speciaal project dat we in de nabije toekomst kunnen verwachten? Zeker. In de toekomst ga ik terug het podium delen met Jeff Beck in Amerika en dit om zijn droom te vervullen. Hij wil een Les Paul avond organiseren als eerbetoon. Verder heb ik ook nog studiowerk wat verder afgewerkt moet worden. Er zijn ook nog enkele opnames gepland zodat er een nieuwe CD kan uitgebracht worden ergens in september. Ik heb muziek geschreven voor een film genaamd: Wild Tiger, het is een Engelstalige film met Emily Blond en Bill Nighty. Niet te vergeten dat er nog veel optredens zijn gepland die moeten afgewerkt worden. * Beïnvloedt het publiek je humeur tijdens een optreden en kan dit lijden tot een verandering in de setlijst? Ik heb een setlijst of een agenda die ik wil afwerken als ik op het podium ben. Mocht er iemand de naam van een nummer roepen dan kan het zijn dat we dit ook spelen. Mensen weten meestal vooraf welke nummers en welk genre je gaat brengen. Als je steeds ingaat op de verzoeken van je publiek dan blijf je veranderen en raak je het noorden kwijt. * Als laatste heb ik een vraag die ik altijd stel. Als jij een reporter was en je kon een vraag stellen. Aan wie zou je dan een vraag stellen en wat zou die vraag zijn? Oh God, dat is een moeilijke vraag. Daar moet ik eerst even over nadenken. Er zijn zoveel vragen die ik wil stellen aan verschillende mensen. Ik zou aan Elvis vragen: “Your place or mine?” Blueswalker
|