KYLA BROX - VILVOORDE - 12/12/09 | |||||||||
|
1. Kyla, je bent opgeroeid in een muzikale familie. Je vader is een bekend bluesmuzikant, hij speelde onder meer in The Aynsley Dunbar Retaliation. Later vormde hij zijn eigen band genaamd: Victor Brox Blues Train. Je moeder en zusters hebben eveneens deze muzikale microbe te pakken en dit onder de vorm van een zangtalent. Zou je kunnen stellen dat muziek bij jouw in de genen zit? Dat is misschien wel zo. Ik heb het geluk om deze muzikale gave te erven van mijn ouders. Van kindsbeen af wilde ik reeds muziek maken en optreden. Ik ben de jongste van een reeks van vijf kinderen en heb altijd de droom gehad om zangeres te worden. Mijn droom is nu realiteit, mijn droom is mijn hobby! Het staat in de sterren geschreven dat ik geboren ben om muziek te maken, denk ik. 2. Jouw echtgenoot Danny en jij zijn reeds op jonge leeftijd van start gegaan met optredens in de band van je vader. Dit is te horen op de CD: "Darwin Night train". Kan je daar iet meer over vertellen? Ik ben inderdaad van start gegaan in de band van mijn vader. Op dat ogenblik was ik twaalf jaar. Dat is nog erg jong om al op de bühne te staan. Tijdens de eerste optredens die ik samen met mijn vader heb gedaan, was ik een achtergrond zangeres in zijn band. Danny bespeelde de bas, hij was eveneens maar twaalf of dertien jaar, geloof ik. Ondertussen zijn we beiden al een stuk ouder en inderdaad gelukkig gehuwd. 3. Doordat jullie al geruime tijd en reeds van op jonge leeftijd samenwerken, zullen jullie elkaar wel perfect aanvullen en aanvoelen. Dat lijkt me wel erg prettig samenwerken, niet? We werken samen als een goed geoliede machine. Het is inderdaad zo dat je kan betrouwen op je intuïtie, je voelt elkaar aan en je vult elkaar aan. De drummer en gitarist van de band zijn destijds ook begonnen in de band van mijn vader. Je kan dus wel stellen dat we erg goed op elkaar ingespeeld zijn en goed samenwerken, ook al zijn we nog jong. Het is prettig om maar niet te zeggen zalig om op deze manier samen te werken en plezier te maken. 4. In jouw vaders bluescollectie zullen zeker vrouwelijke bluesartiesten zoals Jo Ann Kelly, Dana Gillespie, Maggie Bell and Christine Perfect voorkomen. Hebben deze vrouwen die reeds muziek brachten in de jaren zestig, zeventig en tachtig een invloed op de muziek die jij nu brengt? Om eerlijk te zijn denk ik niet dat deze dames mij inspireerde. Het zijn fantastische artiesten maar ik ben meer beïnvloed door mijn ouders, mijn familie en Amerikaanse artiesten zoals Betsy Smith, Etta James. Ik heb thans vorig jaar nog een optreden gezien van Maggie Bell, ze is fantastisch. 5. Op de voorgaande CD "Beware" en nu op de nieuwe CD horen we vaak accoustische muziek, zonder verstrekers. Is daar een speciale reden voor? Danny bespeelt de bas in de band maar hij is ook een fantastische akoestische gitarist met een erg aparte eigen stijl. We vermaken ons prima met twee. Het geeft ons eveneens meer vrijheid om rond te reizen en muziek te brengen. Momenteel staat dat reizen op een lager pitje doordat we een baby’tje van zes maanden hebben. Als we nu moeten reizen voor en optreden zijn we niet meer met twee maar met drie en de babysit natuurlijk. Vijftig procent van de optredens die we elk jaar doen zijn akoestisch en daarom leek het ons een goed idee om een CD hiervan op de markt te brengen.Veel fans komen eigenlijk naar een optreden om het gitaarspel van Danny te aanschouwen, niet om mij te horen zingen, grapt Kyla. Daarnaast moeten we ook rekening houden met onze gitarist Marchall. Hij heeft al enkele jaren een andere band waarmee hij soms op tournee gaat. Op die ogenblikken zijn we dan niet volledig als band maar kunnen we dus wel akoestische optredens uitvoeren. 6. Memphis soul, lijkt een speciaal plekje in je hart veroverd te hebben. Op de CD"Beware" staat er fantastische covers van "Let's stay together " de Al Green song en "I can't stand the rain" van Ann Peebles, beide opgenomen door Hi-label. Ben je een echte soul fan? Absoluut. Ik pleit schuldig! Ik hou veel van de muziek die opgenomen is door Hi Label. Ik hou eigenlijk van verschillende soorten muziek, de diversiteit spreekt me aan. Ik hou natuurlijk van bluesmuziek maar ik kan ook enorm genieten van soul of rock. 7. Verscheidenheid is wat jullie CD apart maakt. Het is geen 12 bar blues maar een mix van verschillende stijlen, duidelijk te aanhoren op "Grey Sky Blue". Is dit een bewuste keuze of niet? We proberen de muziek te schrijven die ons een goed gevoel geeft. Soms trachten we een traditioneel bluesnummer te schrijven maar uiteindelijk laten we ons vaak meeslepen door ons gevoel en onze emoties. Dit zorgt waarschijnlijk voor de aparte stijl zoals jij het omschrijft. Ik ben blij dat het ons onderscheid van andere bands en dat we daardoor opvallen in de blueswereld. Ik denk dat onze brede interesse aan verschillende muziekstijlen er eveneens voor zorgt dat we anders klinken dan de meeste doorsnee bands. 8. Je bespeelt de dwarsfluit. Dit is niet echt een instrument dat je verwacht tijdens een bluesoptreden. Hoe kom je ertoe om blues en de dwarsfluit te combineren? Reeds op vijf jarige leeftijd ben ik begonnen met het bespelen van de dwarsfluit. Tijdens een TV optreden heb ik dit instrument zien bespelen en ik weet nog dat ik er helemaal gek van was. Dat moest ik ook kunnen dacht ik toen. Ik heb eerst een klassieke scholing genoten. Ik heb ook steeds netjes de examens afgelegd. Het was mijn vader zijn idee om dit instrument te bespelen tijdens optredens. Hij en Danny hebben me echt aangemoedigd en overtuigd. Op het eerste optreden was ik erg nerveus. Ik kan je vertellen dat er een hele wereld van verschil is tussen het spelen van klassieke muziek en improviseren tijdens een live optreden. Nu vind ik het geweldig en beleef ik veel plezier bij het improviseren. Ik probeer ook wel eens nieuwe dingen uit tijdens een live optreden. 9. Ik heb vernomen dat je gitaar kan spelen. Waarom doe je dit niet tijdens een optreden? Ik bespeel inderdaad ook de gitaar. Danny en ik proberen vaak samen nieuwe dingen uit. Soms probeer ik alleen een nummer te schrijven en dan maak ik gebruik van de gitaar om te horen hoe het zou gaan klinken. Ik speel zelden gitaar tijdens een optreden. Ik heb dit slecht één maal gedaan en het gaf me kriebels in de buik van nervositeit. 10. Wat doe je het liefst: muziek schrijven, live optredens of een CD opname? Op de eerste plaats komen zeker de Live optredens, de interactie met het publiek is geweldig. Het is toch super om te weten dat al deze mensen luisteren naar jouw muziek. Het maakt je gelukkig! Op de tweede plaats zou ik kiezen voor het schrijven van de muziek. Dit is eigenlijk het gevoel dat je probeert neer de schrijven. Je communiceert over je beleving, je ervaring, enz... . De CD opname is belangrijk maar bengelt als derde in mijn top drie van favorieten. 11. Worden er ook nog optredens gepland met de volledige band, ik bedoel dan met Tony Marshal en Marshall Gill? ‘Tuurlijk wel, vanavond zijn we voltallig. We moeten soms de agenda's op elkaar afstemmen want zoals ik al eerder vermelde speelt Marchall ook nog in een andere band. Als er een optreden geboekt wordt voor de volledige band en onze Marchall kan niet mee dan gaan we soms wel met een vervanger op stap. Marchall blijft natuurlijk onze favoriet. 12. Zijn er al plannen voor een nieuw project, zoals een nieuwe tour of CD? Mijn enige en belangrijkste project van de laatste zes maanden is onze nieuwe spruit die veel liefde en aandacht nodig heeft. We zijn nog maar net opnieuw begonnen met optredens. We moeten nu voornamelijk werken aan de uitbreiding van onze agenda betreffende live optredens. Onze volgende tour begint in maart, geloof ik. Daarnaast hebben we de zeker de ambitie om een nieuwe CD op de markt te brengen maar een datum kan ik jullie daar nog niet voor geven. Er zijn hieromtrent nog geen concrete plannen. 13. Als laatste vraag; als jij iemand kon interviewen, wie zou je dan iets willen vragen en wat zou je vragen? Oh, dat is wel de moeilijkste vraag van allemaal. Laat me eens even nadenken. Ik moet al niet vragen waarom mijn baby huilt want het is een erg rustige en blije baby. Misschien zou ik Robert Johnson wel willen vragen of hij echt zijn ziel verkocht heeft. Blueswalker
|