*
Je bent een multi getalenteerde vrouw als het aankomt op instrumenten
bespelen. Je speelt de viool, gitaar, mandoline etc en je zingt nog ook.
Waarom is voor jouw de viool zo speciaal?
Eigelijk wilde ik saxofoon leren spelen maar mijn moeder vond dat niet
zo’n goed idee. Ze had een beetje angst dat ik teveel met de mannen van
de band zou optrekken. Wel mams, ik kan je vertellen dat ik nu nog steeds
veel met de mannelijke leden uit mijn band optrek. Mijn familie is afkomstig
uit het zuiden en één van mijn moeders vriendinnen bespeelde de viool,
zo is mijn interesse voor dit instrument ontstaan. Gedurende lange tijd
werd de viool niet aanzien als en volwaardig instrument. Mijn familie
wilde klasse muziek brengen en zocht zijn inspiratie bij klassieke liederen.
De viool geeft alle klanken en emoties weer. Je maakt niet alleen muziek,
je brengt ook een gevoel. Er wordt een sfeer gecreëerd tijdens het spelen.
Door het bespelen van de viool kan ik alles aan iedereen vertellen en
wel zonder woorden. Mijn viool spreekt met zijn hart, net als ik.
* Volgens je biografie zijn er 4 generaties vioolspelers in je familie.
Hebben jullie ooit iets muzikaals samen gedaan?
Ik wist vroeger niet dat we met vier generaties muzikanten waren thuis.
Pas toen ik in mijn eerste rock bandje speelde, rond de leeftijd ven 23
jaar werd dit nieuws mij bekend. Iedereen in mijn omgeving kan de viool
bespelen, het is een instrument waarbij de competitiedrang tussen mensen
erg hoog is. Daarnaast kan je bij verscheidene orkesten wijd en zijd terecht
als je de viool goed kan bespelen. Mijn broer bespeelde vroeger eveneens
de viool maar is overgeschakeld op de trombone, die hij trouwens fantastisch
kan bespelen. Als je wil dat er ergens een tent leegloopt dan moet je
absoluut mijn moeder engageren. Zij kan niet één noot zingen. Tijdens
mijn jeugdjaren begon ze steevast te zingen als mijn kameraden en ik de
keuken moesten verlaten. Afschuwelijk! Ze had wel een enorm gevoel voor
ritme. Ze zette de radio altijd aan en deelde allerlei muziekinstrumenten
uit. Mijn speelmaatjes en ik konden ons dan in de woonruimte volledig
uitleven. Ons huis werd het party huis genoemd. Mijn vader daarentegen
was een chemicus die geweldig kon zingen. Van hen hebben we thuis onze
muzikale roots geërfd denk ik. Op een avond was ik eens een muziektheorie
aan het uitleggen aan één van de bandleden. Mijn vader werd erg euforisch.
Toen ik hem de reden hiervoor vroeg, vertelde hij met dat de uitleg overeenstemde
met een wiskundige reactie. Hij was opgelucht en overtuigd dat ik echt
zijn dochter was en niet die van de melkman, volgt er luidkeels lachend.
* Je lijstje van optredens is gigantisch, de U.S.A., europa
en zelfs Japan. Is er één plaats waar je graag weer naartoe zou willen
en zo ja waarom.
Hier ( het BRBF ) wil ik nog wel een keertje terugkeren. Het heeft 4 jaar
geduurd alvorens we op dit festival konden spelen. Het stemt me gelukkig,
hier te zijn. We spelen rock, jazz, blues, folklore, enz. …, men kan ons
niet in één genre onderbrengen. Onze muziek heeft invloeden van Amerika,
Europa en ga zo maar door. De muziek is ongeveer 120 jaar oud en misschien
een beetje anders. Toch past hij perfect op dit bluesfestival. In de toekomst
zou ik ook graag een keertje in Australië spelen, daar ben ik nog nooit
geweest. Als mensen ons op het podium zien, denken ze, oh, een viool,
een accordeon. Als ze dan éénmaal onze muziek aanhoren zijn ze vaak aangenaam
verrast.
* Als artieste heb je ook al muziek gemaakt voor films. Waar gaat je voorkeur
naar uit, live muziek of studiowerk?
Ik wil dat mensen plezier maken en zelfs op de tafels dansen. Dit gezegd
zijnde slaat Lisa zelf uitbundig met de handen op de tafel. Ik hou ervan
als mensen dansen tijdens een show. Wanneer je film muziek componeert
moet je vooruit denken. Je moet nadenken over de gevoelens die een scène
teweeg brengt bij de kijkers. De muziek mag niet op de voorgrond treden,
er moet eerder een emotie naar voor gebracht worden. Als muzikant kanaliseer
jij de aandacht naar iets wat geprojecteerd wordt op het scherm. Het is
een uitdaging.
* Je hebt in het verleden samen gewerkt met Randy Newman en
Lyle Lovett. Was dat een aangename ervaring?
Mijn God, het zijn echte komedianten! Lyle was toen een echte huilbeer,
hij was recent gescheiden van Julia Roberts. Hij is een tedere man. In
die tijd was Toy Story II net uitgekomen en ik vind dat Lyle wel iets
weg heeft van die schattige puppy. Het was een hilarische tijd. Randy
is een uiterst getalenteerd muzikant. Hij had een fantastisch nummer geschreven
dat beiden brachten als een duet. Mijn taak binnen dit hele gebeuren bestond
erin om de muziek levendig te maken. Ik voelde me een beetje als een marionet.
Tijdens deze optredens heb ik Jay Leno ook een keertje ontmoet.
* Je bent erg druk bezig met muziek. Is er nog tijd over om
te relaxen en wat doe je dan zoal buiten de muziek om?
Mijn dokter heeft me eens aangeraden om een hobby te zoeken. Deze brave
man wilde eveneens dat ik zou sporten. Ik heb hem eens geïnviteerd op
één van mijn optredens. Hij heeft zijn mening herzien! Ik sport voldoende
op het podium en hoef geen verder bezoek aan de gymzaal.Verder is muziek
mijn hobby, mijn passie, voor mij is het geen stresserende bezigheid.
Ik kook wel graag. Shoppen voor handtassen en schoenen is niet aan mij
besteed. Mijn muziekstukken zijn als kinderen, je weet nooit wat er mee
gaat gebeuren. Ik schrijf erg veel liedjes en uiteindelijk worden er maar
enkele gebruikt.
Je kan beter 100 teksten schrijven dan 100 kinderen baren.
* Nog steeds wordt de blueswereld aanschreven als een wereld
van en door mannen. Jij leeft vooral in die mannenwereld, is dat niet
hard als vrouw zijnde?
Als de blues een echte mannenwereld is waarom gaan dan bijna alle teksten
over vrouwen, vraag ik me af. Vrouwen zijn vaak bekommert om hun uiterlijk,
dit beperkt hen soms in hun muzikale expressie. Mannen hebben het makkelijker
en denken eerder aan de volgende groupie. Ik ben eerder een kwajongen
en voel me goed in de muziekwereld.
* Ik citeer: “you make people happy and let the spirit move
you”. Wanneer ‘on stage’, speelt dan je eigen stemming een rol of laat
je je muzikaal beïnvloeden door het publiek?
Op het podium ben je dienaar van je publiek. Je persoonlijke problemen
en emotie mogen niet de bovenhand nemen. Het gaat om de noden van je fans.
Je moet hen meevoeren naar een plaats waar ze gelukkig en vreugdevol zijn.
* Is er een bepaald ritueel dat elke keer voor een optreden
terug keert?
Ik kom uit een Christelijk gezin en bid voor ieder optreden.
* Een laatste vraag die altijd weer terug komt. Stel jezelf
in mijn plaats en je mag één iemand een vraag stellen. Welke vraag en
aan wie wil je ze stellen?
Goeie God, dat is een moeilijke vraag. Er zijn zoveel muzikanten die ik
wel eens een vraag zou willen stellen. Ik zou Rod Stewart willen vragen
hoe hij zich voelde toen hij zijn eerste hit scoorde.
Nadien hebben
we Lisa bedankt voor dit aangename gesprek en gevraagd om snel weer terug
naar België te komen.
Blueswalker & Lady Blue
|
