BIG PETE & EDDIE CLARK (THE ORIGINAL LESTER BUTLER TRIBUTE BAND)
MOULIN BLUES - OSPEL NL.- 2 MEI 2008

We hadden in een hotel in Ospel de gelegenheid om twee leden van de Original Lester Butler Tribute Band te interviewen, enkele uren voor ze hun stomende “high energy” show in een volgepakte tent op de weide van het "Moulin Blues" festival brachten. Even kwamen tijdens dat optreden herinneringen aan Lester Butlers legendarische laatste gig met “13” opnieuw tot leven in Ospel, dank zij ondermeer Big Pete en drummer Eddie Clark. Met elk van hen hadden we een kort gesprek.

EDDIE CLARK

Welkom Eddie, hier in Ospel!
*Wanneer kwam het idee er om een Lester Butler tribute band op te richten en waarom in feite?
Eerst en vooral, bedankt dat jullie dit interview met ons willen doen. In feite is er nooit een echt idee van ons gekomen om een tribute band op te richten, het is allemaal begonnen met contacten tussen fans en muzikanten. Ik kwam via internet op de Moulin Blues Site terecht en omdat daar Lester's laatste concert plaats had, schreef ik in het gastenboek dat het misschien een goed idee was om op 't Moulin Blues festival ooit nog eens een tribute optreden te doen. Ik weet de juiste letterlijke woorden niet meer, maar misschien kan je in het log nog wel mijn reactie terug vinden. In ieder geval, het kwam er op neer dat ik met hulp van een aantal muzikanten contact kreeg met de organisatie in 2000 en de bal ging aan 't rollen. Ze hielden van 't idee omdat in1998 het optreden van "13" in Ospel, Lesters laatste was. De Lester Butler Memorial Band bestond uit Paul Size, Enrico Crivellaro, Zach Zunis, Mason Casy (die ik toen niet kende) Rick Reed, en ik, Eddie Clark. Het was een hele goede groep en we speelden 3 uren en 4 bisnummers... Whew! Nadat het achter de rug was, bedankte ik de MBO en vroeg hun of er eventueel niet een aantal concerten te regelen waren voor de vele fans die 't optreden gemist hadden. Zij brachten me in contact me Mike Donkers en de L.B.T.B. was geboren, zij het met enkele aanpassingen. Dat was eind 2001, ik vergeet het soms.

*Welk is de vaste kern van de band en welke gastmuzikanten hebben er ondertussen al in gespeeld?
Voor de eerste twee tours in 2002 hadden we Big Pëte, Enrico Crivellaro, Matt Scofield, Rick Reed en ikzelf. In 2006 veranderden we wat van bezetting en kwam Lord Julius in de plaats van Rick Reed en lieten we Enrico weg. Deze versie met enkele gitaar (Matt Scofield) nam een demo op die op You Tube te bekijken valt. In 2007 was er de versie waar Matt vervangen werd door Monster Mike Welch. Opnieuw bleek dit een bijzonder sterke versie te zijn. De nieuste versie van 2008 had terug Paul Size en Alex Shultz, twee originals en de vaste bekenden Big Pete en Lord Julius. Het wordt steeds beter, niet? De vaste kern is dus Big Pete, Lord Julius en deze man hier. Als je Big Pete op gitaar ziet, kunnen wij met ons drietjes alleen wel de tent op zijn kop zetten.

*Momenteel liggen er geen boekingen meer vast, als ik me niet vergis. Kan dat betekenen dat er, indien er in de nabije toekomst geen boekingen meer binnenkomen, de Lester Butler Tribute Band een stille dood zou kunnen sterven?
Dat onderwerp hebben we met ons drietjes, als vaste kern, al dikwijls besproken. Hoewel ik Lester ontzettend mis, zou ik, zoals Matt Scofield het noemt, in de "spirit " van Lester kunnen spelen ten allen tijde, ik hou er echt van. We hebben echter ook allerlei andere invloeden en we hebben bewezen dat we allerlei vormen van Blues, Funk, Rock, en Swing kunnen spelen, wat ons brengt op een ruimer aanbod dan alleen maar Lesters materiaal. Daarbij komt dat we tot nu toe enkel Nederland en België aangedaan hebben en niets daarbuiten. Mijn droom is om met de band Amerika en de rest van Europa aan te doen, ook Scandinavië bijvoorbeeld. Ik hou er enorm van om met Pete en Julius te werken, het zijn echte vrienden op en naast het podium, en je kan er van op aan dat wanneer ik een telefoontje krijg om met LBTB te werken zij met hun tweetjes ook een telefoontje krijgen. Dus de groep zal altijd beschikbaar zijn voor boekingen, of het nu als tribute band voor Lester is of als: “Something Something Band” (voorheen LBTB) met een meer gevarieërde setlist, maakt niks uit.

*Ik weet dat je naast Lester Butler ook speelde met William Clarke en Deak Harp, alle drie zijn het prima mondharmonicaspelers, is 't toeval of speel je liever met Bluesharpspelers dan bijvoorbeeld met gitaristen?
Een van mijn lievelingsinstrumenten is de Hammond B3 en ik had het geluk te mogen spelen met Bill Dogget, een van de grootmeester op dat instrument. Als ik gewild had kon ik dat voor de rest van mijn leven gedaan hebben. Na William Clarke's dood speelde ik vijf jaar met jazz trompettist Jeff Elliott en gedurende een lange tijd speelde ik met geen enkele mondharmonicaspeler. In Ventura, California speelde ik vanaf 2002 met mijn eigen band met Roby Duron en Rick Reed, en schrik niet, we waren een hard rock trio, Roby heeft een supersterke stem en speelt hardrock gitaar. Dat deden we gedurende 3 jaar. In feite zit het zo. Doordat ik met twee super harpspeler kon werken, en ik mij dus MOEST specialiseren in dat soort werk, is het voor andere harpspeler interessant om mij erbij te hebben, de ervaring, plus het feit dat het leuk staat om te kunnen vermelden met wie ik speelde. De samenwerking met Deak in Chicago was leuk en ik hoop ooit nog eens met hem samen te werken. Anderzijds begon ik voor ik drummer was zelf ook op mondharmonica en ik heb er nu nog steeds ééntje in de buurt. Dus, ja ik hou van harpspelers.

*Naast de Lester Butler Tribute Band, speel je nog in een vaste groep momenteel, of zijn er nog andere artiesten voor wie je momenteel als drummer toert?
Sinds 2006 ben ik voltijds student aan het "College" en ik hoop te gradueren dit jaar als een Academic Affairs student in CAD computertekenen. Dus de school gaat momenteel voor, maar ik scharrel nog wat als drummer natuurlijk. Hier in Eugene, Oregon, drum ik momenteel bij J.C. Rico and Zulu Dragon en we spelen enkel hier in deze (mooie) omgeving. J.C Rico is momenteel de top wat betreft zangkwaliteit. J.C. is zwart en 60 jaar oud en hij kan met enkel zijn stem het publiek werkelijk begeesteren. Hij heeft twee oudere releases, “Mississippi VII” en “First Offence”. Nu ga ik op You Tube een a-cappela nummer van J.C plaatsen. Ik heb Big Pete een exemplaar van Living Blues magazine gegeven met een review van "Mississippi VII" , het is een exemplaar van 1998 geloof ik. Natuurlijk moet ik ook Bill Rhoades vernoemen. Bill en ik gaan heel ver terug, in de jaren zeventig en tachtig was er een groep die hij leidde, “The Party Kings”. Bill is ’n groot bluesharpspeler en Bill heeft me enorm veel geleerd. Ik begreep nog niet veel van de blues technieken toen, en Bill heeft me zowat alles geleerd. Nu dat ik terug in Oregon ben en Portland, waar Bill woont, werk ik samen met Frank Goldwasser en Mike Osborne, twee heel bekende gitaristen, in de Party Kings Band. Ik moet heen en weer pendelen voor de optredens met die band, maar dat geeft niet. Bill Rhoades is een grootmeester van de bluesharp en heeft een CD “Voodo Lovin”. Hij werkt ook samen met the Waterfront Blues Festival in Portland, Oregon voor het jaarlijkse "Harmonica Blowdown" een soort superjam voor harpspelers. Het is mijn droom om mijn Amerikaanse en Europese vrienden samen te brengen en met hun aan beide zijden van de grote plas te werken.

Een nobel initiatief, Eddie!
Hopelijk zien we elkaar nog eens terug en als ik nieuws heb dat de moeite is, zal ik het jullie zeker laten weten.

We bedanken Eddie en schakelen over op Nederlands want Big Pete, of Pieter van der Pluijm zit tegenover ons en ook voor hem hebben we nog een aantal vraagjes.

BIG PETE
*Pieter, je speelde bij The Strikes, The Backbones en ook in de Lester Butler Tribute band, kan je ons wat vertellen over die bands, en hoe het chronologisch allemaal verliep?
Hoi Ron, effe denken hoor…mijn eerste echte ‘doorbraak’ was met LBTB in 2002, maar daarvoor speelde ik in verschillende bands met verschillende mensen uit verschillende plaatsen, te veel om op te noemen eigenlijk, daarna volgde the Strikes en nu the Backbones.

*Wie heeft er, buiten Lester, nog invloed gehad op je mondharmonicaspel. Ook de oude Chess artiesten als Little Walter of Sonny Boy Williamson?
Ja,.. zeker Little Walter, Sonny Boy 1 en 2, Junior Wells, William Clarke, big Walter Horton, Al Blake, Kim Wilson, jullie landgenoot Big Dave en ook mijn landgenoot Kim Snelten, en ik vergeet er vast nog duizend…….haha

*Is er momenteel een zanger en mondharmonicaspeler die je doet denken aan Lester Butler, die diezelfde power en intensiteit heeft, en vernieuwend bezig is, buiten Pieter van der Pluijm natuurlijk!
NEE, er zijn vele goede spelers, maar niet met die power en intensiteit van Lester.

*Een praktisch vraagje: is het niet moeilijk om met de agenda’s van de verschillende losse medewerkers, boekingen vast te leggen, en is het nog nooit gebeurd dat bijvoorbeeld geen enkele van de gitaristen beschikbaar was?
We zijn nu met een vaste bezetting aan het werk aan een nieuwe plaat, en in die bezetting zullen we vanaf heden ook spelen, uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Die bezetting is als volgt: Sander Kooiman: gitaar zang, Lord Julius: bass, Joost Tazelaar: drums, ik zelf zang, harmonica en gitaar.

*Een vraagje over The Backbones: met deze band heb je veel getoerd met grote bluesnamen, hier en in Amerika, dacht ik, dat moet wel een goede leerschool zijn kan ik me voorstellen, waarmee je steeds nieuwe ervaring kan opdoen, is het niet?
Zeker weten! Maar ik heb nog nooit in Amerika getoerd tot heden helaas…
Dat komt er nog wel van, als je Eddie’s plannen hoort..

*Wat zijn je toekomstige plannen, nieuwe opnames met the Backbones, of eventueel live opnames met Lester Butlers Tribute band, Big Pete solo, of nog wat anders wat je ons als eerste kan vertellen?
Big Pete & the Backbones! Ik zie deze bezetting echt als ‘mijn’ nieuwe band, dus the Backbones en Big Pete solo!

Dan zien we elkaar nog wel ergens te lande, Pete, daar zijn we van overtuigd. Ondertussen veel succes met je optreden dadelijk en in de nabije toekomst met je “eigen” Backbones. Dank je voor dit gesprek.

Hoe goed het optreden op de “Moulin” weide wel was die vrijdagavond, hebben jullie ondertussen al gelezen op 'concert review', en hoe goed Big Pete’s toekomstige optredens vanzelfsprekend weer zullen worden, dat lezen jullie ongetwijfeld binnenkort hier ook, want onze “reporters ter plaatse” staan zoals altijd paraat om jullie op de hoogte te houden aangaande het reilen en zeilen in het concertwereldje!

Meer foto's op: Lady Blue
RON