JIMMY LAFAVE - ROADTRIP USA - 26 tot 29 JULI 2007


Tourschema : Thursday 7/26 Watercolor Cafe Larchmont, NY - Friday 7/27 Falconridge Folk Festival Hillsdale, NY - Saturday 7/28 Governor's Island NYC, NY - Saturday 7/28 Guthrie Center Houstonia, MA
Sunday 7/29 Falconridge Folk Festival Hillsdale, NY

Deel 1.

Addy: Hi Jimmy, leuk je opnieuw te zien. Heb je net het Watercoler Cafe binnen zien komen en ik mis in vergelijking met je optreden in Dallas (vorig jaar) een muzikant: een drummer.
Jimmy: Hi Addy, ja, het klopt. Wally Doggett zou meespelen, maar die had geen tijd. Te druk met zijn nieuwe baan. Hij heeft in Austin een praktijk voor Chinese geneeskunde. We doen deze optredens zonder drummer. Maar voor het optreden van de Ribbon of Highway toer doet een drummer mee die we daar ter plaatse zullen ontmoeten. Hij is ons aangeraden door Johnny Irion. (die hem trouwens zelf nooit heeft horen spelen!)

Addy: Hij (Wally) speelt dus nog wel mee af en toe. Het optreden in Dallas zou zijn laatste zijn tevens ook het laatste optreden van Larry Wilson.
Jimmy: Dat klopt ik speel nu regelmatig met Dean Brown. Ja, Larry moest vanwege een polsblessure voorlopig stoppen met gitaar spelen.

Addy: Ik zie dat je nu ook met 2 gitaristen speelt John Inmon en Andrew Hardin. De band is met Jef May op bas en Radoslav Lorkovic toetsen kompleet. Waarom is er in de loop van de jaren een regelmatig verloop aan bandleden?

Jimmy: Soms noodgedwongen. Zoals Wally en Larry. Maar ik wil ook niet steeds terugvallen op de zelfde muzikanten. Voor elke nieuw plaat (Jimmy praat nog steeds over platen en niet over cd’s) wil ik wat nieuws proberen vandaar. Elke muzikant heeft zijn eigen inbreng en kan best heel goed op de nieuwe plaat uitpakken. Maar het kan ook gebeuren dat een van de huidige bandleden niet mee kan spelen. John Inmon bijvoorbeeld blijft na deze optredens in deze regio als begeleider van Elisa Gilkyson optreden en Andrew gaat volgende week naar Italië voor optredens. Dus het is zo af en toe eigenlijk wel wat passen en meten.

Addy: Die baret die je draagt is dat een trademark van je geworden?
Jimmy: Het is precies zoals je het zegt geworden. Na een tijd de baret gedragen te hebben ben ik er mee gestopt. Kreeg daar reacties van waarom zonder? Ben hem toch weer gaan dragen. Jimmy draagt ook vaak schoenen van Converse Een concertorganisator dacht dat het een goed idee was om de entreekaartjes uit te voeren in de vorm van de ster van Converse. Maar vlak voor het optreden bleek dat Jimmy een ander merk schoenen droeg, hij heeft op het laatste moment speciaal voor dit optreden een paar Converse schoenen gekocht.

Addy: Komt er ooit nog een Europese tour?
Jimmy: Geen idee, er zit niets in de planning. (Volgens mij houdt Jimmy zich op de vlakte ... ik krijg hier verschillende signalen over binnen. John Inmon is er van overtuigd dat er volgend jaar zeker een kans is dat er Europese optredens komen en is heel duidelijk dat hij er met Jimmy over heeft gesproken. Maar Val Dern (nog steeds zijn manager?) is er van overtuigd dat het er niet inzit. Val Dern: ik heb het hem verschillende keren gevraagd en het antwoord was altijd nee. Daarom ben ik er mee gestopt om het hem te vragen. Ik ben er ook niet achter gekomen wat de ware reden is waarom de laatste Nederlandse optredens zijn afgelast. Mijn conclusie: samenloop van veel kleine dingen. Maar naar mij toe heeft niemand zijn achterste van zijn tong laten zien.)

Addy: Tot voor kort was de informatie op je website (myspace) minimaal. Was daar een speciale reden voor?
Jimmy: Zoals je gemerkt hebt zijn er de laatste tijd eigenlijk wel veranderingen op de website en er wordt druk aangewerkt om de website uit te bouwen. De aanpassingen van de website heeft ook te maken dat er per 1 januari a.s. veranderingen in de organisatie komen. (mijn indruk, mede door gedrag van Val Dern en opmerkingen van mijn reisgenoten, dat Jimmy van management zal veranderen) Jimmy zit zeker beter in zijn vel dan een paar jaar geleden. Letterlijk en figuurlijk.

Addy: Je hebt net een nieuwe cd uit: Cimmaron Manifesto.(zie cd reviews : Mei '07)
Een van mijn favoriete nummers is "This land", wat je nu ook speelt tijdens dit optreden. Het is eigenlijk wel een politiek getint liedje.

Jimmy: Ja dat klopt. Heb het geschreven met Woody Guthrie in gedachten. De nummers van Woody zijn door de loop van je jaren eigenlijk wel actueel gebleven. Zoals je weer gezien hebt doen we een paar speciale optredens per jaar met ander muzikanten. Het is de Ribbon of Highway Endless Skyways tour. Daar vertellen we aan de hand van gesproken woord en een stuk of 15 liedjes het verhaal van Woody en zijn gedachten over het Amerika van zijn tijd. We merken aan de reacties van het publiek dat zijn liedjes nog steeds actueel zijn en dat veel Amerikanen het niet eens zijn met de huidige politiek. Sommige nummers zijn bekend zoals "This land is your land" en "Oklahoma Hills". Maar Woody heeft ook veel teksten geschreven waar geen muziek bij is. Voor één van die teksten “God’s Promise” heeft Ellis Paul de muziek geschreven en wordt tijdens de tour gezongen door de Burns Sisters. (Nummer staat ook op de cd “the Speed of Trees” van Ellis Paul en op de nieuwe cd van de Burns Sisters Wild Bouquet. Andere artiesten die met een regelmaat meedoen zijn Bob Childers, Ellis Paul, Joel Rafael, Terri Hendrix, Loyd Maines, Sarah Lee Guthrie en Johnny Irion, Kevin Welch, Elisa Gilkyson en Slaid Cleaves.)

Addy: Komt er een live cd/dvd?
Jimmy: Ik heb genoeg materiaal voor zoiets als een live cd/dvd dus er is eigenlijk wel een kans dat er zoiets komt, maar ik moet nog 1 plaat opnemen voor Red House. (zou dit het project zijn waar hij samen met Mark Shumate aan werkt ?).

Addy: Is er een verschil met optreden in Amerika en Europa?
Jimmy: Eigenlijk niet. Ligt er helemaal aan waar en voor wie je speelt. Er zijn hier in Amerika ook verschillen. (Heb het nu zelf meegemaakt. Bij het optreden in het Watercoler Cafe is het publiek wat gereserveerder dan de volgende dag tijdens het optreden op het Falcon Ridge festival. Waar een heel andere sfeer was. Daar was tijdens de eerste keer dat Jimmy bij de regel “I want my country back again” luide bijval en applaus oogste. Maar ook het publiek in Greune Hall in Greune is weer anders.)

Addy: Is er iemand waar je graag mee wilt werken?
Jimmy: Als ik moet kiezen: Kasey Chambers ze komt uit Australië. Maar dat is een stuk moeilijker te regelen voor het opnemen van een plaat dan Ruthie Foster. Zij woont bij mij in de buurt en kan haar bij wijze van spreken vragen als ze een nummer mee wil doen op weg naar de studio. (De band was klaar en ze moesten vanuit Larchmond nog dezelfde avond door naar Albany).

Deel 2. Afgenomen op de laatste dag van het Falcon Ridge Folk Festival in Hillsdale NU

Addy: Heb je carte blanche gekregen van Red House Records ?
Jimmy: Ja volledig en ook geen druk ondervonden voor een nieuwe cd.

Addy: Tussen "Texoma" en "Blue Nightfall" zat 4 jaar en nu tussen "Blue Nightfall" en "Cimmaron Manifesto" iets meer dan 2 jaar. Is daar een reden voor?
Jimmy: Nee niet echt, ik ben niet een artiest die elke 20 minuten iets uitbrengt. Heb materiaal genoeg dat is niet het probleem, maar voor mij is gevoel belangrijk. Alles moet op zijn plaats vallen.

Addy: In een van de grote Amerikaanse recensies wordt er gesproken over dat als je de juiste producer zou hebben je de stap naar het grote publiek zeker nog zou kunnen maken. Waarom produceer je nog steeds je eigen cd’s?
Jimmy: Een producer kost geld en omdat ik een beperkt budget heb. Nee, niet helemaal waar. Maar ik hecht zelf meer waarde aan een goede soundengineer. Iemand die het helder op band kan krijgen. Sommige producers zijn er meer voor om het geheel op rolletjes te laten lopen dan voor de plaat. Ik heb vanaf het begin mijn eigen platen geproduceerd en ben er zelf eigenlijk wel tevreden over.

Addy: Tot nu toe eigenlijk alleen maar goede kritieken op de nieuw cd. Enig idee of dat invloed heeft op de verkoopcijfers?
Jimmy: Geen enkel. Maar naast de goede kritieken is de radio airplay de we krijgen een goed teken. We hebben 4 weken op de 1e plaatst gestaan van de Americana Music Association airplay Top 40. De cd stond ook 10 weken op de 1e plaats van de Folk airplay Top 50 van Roots Music Report. Jimmy staat in juli op de 2e plaatst van de Euro Americana Chart.

Addy: Je speelt ook weer een nummer van Bruce Springsteen Secret Garden.
Jimmy: Spelen we nu ongeveer 6 maanden. Met Bruce heb ik het zelfde als met Bob Dylan. Ze schrijven beide perfecte liedjes. Als ik een nummer van een ander speel/opneem wil er altijd wel iets aan de tekst veranderen om zo het nummer ook voor mij geschikt te maken. En bij Bruce en Bob heb ik dat niet.

Addy: De naam is nu genoemd Bob Dylan. Je maakt ook nu met de nieuwe cd je naam waar dat je nummers van Bob speelt en opneemt.
Jimmy: Dat is natuurlijk maar gedeeltelijk waar. Maar je hebt gelijk dat ik veel nummers van hem speel en opneem. Ik ben van mening dat Bob één van de grootste songwriters is en één van mijn favorieten. Maar het is niet zo dat ik dagelijks achter de pc zit om het laatste nieuws van hem op te zoeken. Heb hem ook nog nooit ontmoet en weet ook niet of ik dat wel wil. Maar zo heeft iedereen zijn favoriet. Ben het dus niet met Steve Earle eens die zegt dat Dylan nog niet op de tafel mag dansen van Townes Van Zandt. Townes was natuurlijk een van de besten maar niet beter dan Dylan.

Addy: Bedankt, hoop dat je volgend jaar weer naar Europa komt. Zoniet hoop ik je volgend weer te spreken tijden het Woody Guthrie Folk Festival in Oklahoma.
Jimmy : Addy daar moet je zeker naar toe en als je daar bent spreken we elkaar zeker weer.

Addy Nijenboer

"Walk a Mile in My Shoes"

....cd "Cimarron Manifesto"

Vanwege de medewerkers van Rootstime : Hartelijk dank aan Addy Nijenboer.