Uit de regio Washington DC krijgen we de eerste full length plaat binnen van een man, die nochtans al vrij lang in de muziekbusiness zit, maar nooit veel materiële sporen naliet. Met zijn high School band speelde hij Beatles-pop met bluegrass, waarna hij naar Los Angeles trok, in een wat zinloze poging om er met zijn nieuwe band de country rock nieuw leven in te blazen in de stad, waar dat genre was uitgevonden, maar waar de tijd duidelijk niet had stilgestaan. Veel eenzame avonden in clubs zonder volk, waar de Paisley Underground beweging het bewind had overgenomen, maakten dat Mark er plots genoeg van had en rechtsomkeer maakte.

Een kwart eeuw lang zou hij zich nog alleen met het stichten en opvoeden van een gezin bezighouden en het zou tot 2012 duren voor hij opnieuw een song schreef. Een aantal daarvan kwamen terecht op twee EP’s, die gunstig ontvangen werden door de pers, maar verder eigenlijk niet veel potten braken, maar Mark hield vol en kijk, vandaag is er die in eigen beheer uitgebrachte debuutplaat. Die bevat vijf tracks van de “Qualifiers”-EP, naast zes nieuwkomers, die je moeiteloos in de “folk pop” kunt onderbrengen en die stuk voor stuk gekenmerkt worden door de sterke melodieën, knappe harmonieën en de mix van folk en pop zoals het bijgevoegde persblaadje dat beloofde.

In de liner notes bij de CD, laat Mark zelf de namen vallen van Jesse Winchester, Gram Parsons en Lowell George en de zweempjes daarvan vind je echt wel terug in zijn songs, al zou ik er Elvis Costello, Gerry Rafferty en Neil Finn aan toevoegen. Dat zijn mensen van de iets jongere generatie, die elk de melodie met de tekst wisten te verzoenen, zonder dat ze oorpijn veroorzaakten. De songs van Mark Rogers zitten in dat segment en ze handelen over de gewone dingen des levens: graag zien, onrustig worden, zoeken, dromen…enfin, die dingen die elk van ons in dit ondermaanse bezig houden.

Ik kan u jammer genoeg niet vertellen welke nummers van de EP komen en welke nieuw zijn, maar eigenlijk is dat niet zo belangrijk. Wel belangrijk is, dat je hier een elftal knappe song bij elkaar hebt waar je je dosis country in kunt terugvinden, naast hele happen pop en folk, die zich bijzonder fijntjes in je oren weten te nestelen: ik zou er flink wat voor over hebben om zeven dagen op zeven, één keer per uur, een song zoals opener “Right Here” uit mijn radio te horen komen. Ook het blues-getinte trio “No Bigger Fool” en “Waiting” kan hier ten huize op goedkeurende hoofdknikken rekenen. Echte uitschieters hoor ik niet meteen, al zal dat wel aan mij liggen: ik hoor namelijk ook geen enkele miskleun en dus durf ik spreken over een heel fijne plaat van een laatbloeier die ik nog een mooie toekomst toedicht.

(Dani Heyvaert)

“The American folk and pop artist Mark Rogers has collected the five songs from his previously released EP ‘Qualifiers’ and added another six tracks to create his first full cd ‘Laying It Down’. Numerous musical influences can be heard in the songs, a.o. Jesse Winchester, Gram Parsons, Lowell George, but also Elvis Costello, Neil Finn and Gerry Raferty provided a few traces of recognition.” - www.rootstime.be