Soms gaat het razendsnel. We hoorden bij toeval het razendsnelle ‘Finding Natalie’ van ene David Haerle, even illuster als onbekend, en die song blies ons van bij de intro van de sokken. We zochten meteen contact. David woont al zijn hele leven in Edendale, district van Los Angeles, ten noordwesten van Downtown L.A., home en decor van de meeste grote filmstudio’s uit de pioniersperiode, de tijd van de Keystone Cops en de eerste Charlie Chaplin, vlak vóór de uittocht naar Hollywood, tegen 1920 aan. Haerle was in de wolken met de interesse uit tiny Belgium en vroeg ons adres, waarna, amper een paar dagen later, onze bpostbode ons een groot pak met een full cd toestak, duidelijk te groot voor onze ruim bemeten postbus. Niet expliciet om gevraagd, wel gekregen, en, oh boy, zo mogen er wel naar ons toe komen zweven.

De plaat opent met dat hoogst aanstekelijke ‘Finding Natalie’, een lekker ouderwets west coast rocknummer met intro, middenstuk, knetterende, spetterende, naar een Bengaals vuurwerk climax toewerkende solo’s van Haerle op elektrische gitaar en van de ongelofelijke violiste Luanne Homzy (Vitamin String Quartet), terwijl de ritmesectie van jetje geeft. Een verstilde outro maakt het verhaal af. Al komt de inhoud van het nummer overeen met geen enkele van de ons bekende Nat(h)alieën, toch kan je je gemakkelijk vereenzelvigen met de inhoud: een ontwapenende herinnering rond een intussen uit het oog verloren, geïdealiseerde prille liefde, die David ooit nog hoopt opnieuw te ontmoeten om er een passend sluitstuk aan te geven. Zàlig! En u kan het ‘live in the studio’ meemaken, dankzij de knap gemonteerde clip,  (Er is zelfs een video van een alternatieve solo, die vooral toont waarom de andere solo verkozen werd)

Nu, we kennen nog een karrevracht cd’s met één geweldig nummer… en met voor het overige amechtig vulsel. En in dat geval had u er hier verder niets over gelezen. Maar ons aanvoelen dat we een goudklompje vasthadden, bleek bewaarheid: na ‘Finding Natalie’ volen er nog twaalf songs, niet allemaal even volatiel, maar wel allemaal even verleidelijk in hun verscheidenheid. Alle dertien goed dus. Of Edendale een echte Tuin van Eden is, zoals de titel suggereert, laten we in het midden, maar voor David Haerle is dat wel het geval. Vele van zijn songs gaan erover. Vandaar dat hij ervan zegt dat ‘Garden Of Edendale’ een love story is: liefde voor rock-‘n-roll, voor zijn thuis en voor de ongelofelijke mensen die hij er kent. ‘I have a crush on this here city / Another perfect LA summer, another day so pretty luidt het in het half parlando ‘I Have A Crush’. De songs werden ook allemaal opgenomen in lokale studio’s: Sunset Sound en Edendale Studio. De plaat is dus met recht en reden een fiere ‘home grown’.

Verrassend genoeg is dit een debuutplaat, maar zo klinkt ze niet. Haerle is duidelijk niet aan zijn proefstuk. Maar niet alleen de songs zijn af, ook de sound is dat. Haerle kreeg assistentie van Jose Salazar en Brina Kabler voor de productie en werkte met een aantal befaamde technici en mixers: Bob Ludwig, Elliot Scheiner (Grammy Award!) en David Bianco, die elk werkten met de allergrootsten in de rock (we besparen u de waslijst!) ‘Garden Of Edendale’ heeft desondanks geen last van overproductie of polijsting, eigen aan vele west coast platen. Integendeel, het klinkt zoals rock moet klinken. ‘I Have A Crush’, ‘Shining Star’, ‘Play It Like THE Record’ en ‘The Tracer’ swingen onbedaarlijk de pan uit, terwijl tracks als ‘Always’ en ‘Women Make The World Go ‘round’ (in duet met Bess Harrison) laid back de zonzijde van het L.A.-schap, heu, belichten. Er zitten daartussenin nog andere muziekjes: het lichtjes geheimzinnige, in de solo openbloeiende ‘The Stranger’, het ingehouden ‘Do You Know Surrender?’, het fijne troostlied ‘Tell Your Story’, het van Lou Reed weggelopen ‘Glendale’ (=stad in L.A. County), de instrumentale ‘The Tone That Got Away’ en het afsluitende ‘Everything I Ever Wanted’. Daarbij is violiste Luanne Homzy een uitgesproken meerwaarde. ‘Finding Natalie’ blijven we dé oorwurm vinden, maar, dat mag duidelijk zijn, ‘Garden Of Edendale’ overtuigt in zijn geheel. Wij kwamen er de hete zomer van 2018 mee door. En David Haerle heeft zijn start niet gemist. Liefhebbers van pakweg Tom Petty, Mark Knopfler, Peter Case en Jackson Browne vinden hier hun gading.

Antoine Légat.

“Los Angeles based singer-songwriter David Haerle has really surprised us positively with his debut album ‘Garden Of Edendale’. His excellent self-penned songs are perfectly fitting for the fans of artists like Jackson Browne, Peter Case, Tom Petty and Mark Knopfler. But the well deserved merits for this magnificent record are all going to its performer David Haerle.“ – www.rootstime.be