ERJA LYYTINEN - BRBF PEER 2008 - 12 JULI 2008

Het eerste muziekinstrument dat je bespeelde was de viool, waarom ben je in een later stadium overgeschakeld naar de elektrische gitaar?
Tijdens je jeugdige levensjaren is het normaal om klassieke muziek te leren spelen en dit deed ik met de viool. Het is tijdens mijn puberteitsjaren dat ik ben overgeschakeld naar de elektrische gitaar. Ik heb mijn diploma behaald aan het conservatorium en daar ben ik blij om. De belangrijkste reden waarom ik ben overgestapt op de elektrische gitaar is dat mijn vader eveneens de gitaar bespeelde. Er waren bij ons thuis dus vele gitaren voorhanden ik moest er bij wijze van spreken maar eentje opnemen en beginnen te spelen. De muziek die ik wil brengen zit in mijn gedachten en ik heb de gitaar zelfstandig leren bespelen. Heel af en toe bespeel ik de viool nog een keertje. Mijn ouders zijn eveneens muzikanten en als ik met hen mee naar een optreden ga dan speel ik wel eens een deuntje op de viool.

Koko Taylor en Bonnie Raitt zijn voor jouw een inspiratiebron. Wat betekent hun muziek voor je?
Tijdens mijn kennismakingsjaren met bluesmuziek heb ik Koko horen zingen en dit vond ik fenomenaal. Toen ik studeerde aan het conservatorium heb ik vele mensen horen zingen maar het is pas tijdens een optreden van Koko dat ik echt in de ban was van haar zangtalent. Zij heeft een prachtig, uniek, ik zou zelfs zeggen ruw stemgeluid. Ik probeer dit tijdens mijn optredens ook te produceren misschien zelfs te weinig. In mijn eerste bluesband genaamd “Blue Qoo”, hebben we een aantal covers gebracht van Koko Taylor, daarnaast heb ik ook nog gespeeld in een gitaartrio waarbij we nummers brachten van Bonnie Riatt. Daar zij beiden vrouwen zijn in de blueswereld zorgt dit voor een speciale band, begrijp je.

“Dreamland Blues” verscheen op de CD “Blues Guitar Women” en werd gebracht door de Canadese bluesartieste Sue Foley. Ze heeft hiervoor een award ontvangen, zou je deze niet liever zelf gewonnen hebben?
Ja en neen, eigenlijk. Het is natuurlijk altijd prettig om geprezen te worden maar ik vond het al een hele eer om te mogen meewerken aan deze CD en daarnaast is het mijn eerste internationale verschijning of publiciteit. Al mijn andere Cd’s zijn gepubliceerd in Finland dus deze kans zorgde voor een internationale doorbraak. Je mag wel stellen dat dit vele deuren voor mij opende en dat het een hoop kansen heeft gecreëerd.

Je bent vaak onderweg van en naar optredens. Denk je dat het anders is voor jouw als vrouw in tegenstelling tot je mannelijke collega’s?
Dat is een moeilijke vraag want ik kan niet weten hoe mannen dit ervaren. Ik ben inderdaad vaak onderweg en merendeels met mannen. Persoonlijk zou ik het wel prettig vinden mochten er meer vrouwen aanwezig zijn. Als ik een mindere dag heb en de jongens hebben commentaar dan ga ik een discussie niet uit de weg maar ik denk dat ik vrij makkelijk ben om mee om te gaan. Ik ben opgegroeid met twee broers en ik heb geen zusters dus ik ben het wel gewend om met de jongens om te gaan.

Waar haal je de inspiratie bij het schrijven van je liederen?
Uit verscheidende situaties die zich voordoen in mijn leven, de gevoelens die ik ervaar. Sommige dingen heb ik zelf beleefd, andere zijn levenservaringen van vrienden en familie. Het zijn situaties die mij aangrijpen of ontroeren en daarover schrijf ik dan een nummer.

Is het moeilijker voor een jonge vrouw om het te maken in de blueswereld?
Voor sommige zal dit misschien wel zo zijn maar ik ervaar het niet zo. Je moet hard werken wil je het maken in de muziekindustrie, je kan dit positief of negatief ervaren. Als ik thuiskom van optredens dan start ik aan de administratie of ik beantwoord mails, ik schrijf nieuwe nummers, ik oefen op nieuwe dingen. Ik ben een bezige bij. Er mogen zeker meer vrouwen aanwezig zijn in de blueswereld maar dan wel toffe vrouwen waar je een toffe babbel mee kan hebben en zeker plezier mee kan maken.

Tijdens je optredens ben je erg energiek, zijn er speciale dingen die je doet want dat vele reizen is toch eerder vermoeiend?
Dat is zeker waar daarom moet je gezond eten, bijvoorbeeld steak met een salade wordt er al lachend gezegd. Ik let nooit op de calorieën want ik ben altijd wel bezig en verbruik het meeste toch denk ik. Ik zou misschien meer naar de gym moeten gaan want dat is eveneens gezond. Het allerbelangrijkste is volgens mij voldoende rust nemen, je moet het lichaam voldoende ontspannen en dit moet je altijd doen wanneer het mogelijk is, op alle momenten van de dag. Mijn ouders hebben veel gereisd voor hun muzikale carrière en zij vertellen mij steeds opnieuw dat het van cruciaal belang is om rust te nemen op een vrije dag.

Heb je speciale rituelen die je uitvoert voor een show om de zenuwen te bedaren?
Laat me eens even nadenken. Ik wil eigenlijk even alleen zijn voor de show, even bezinnen en enkel aan mezelf denken.

Wat doe je graag als je niet met muziek bezig bent, heb je andere hobby’s?
Ik heb weinig tijd voor andere bezigheden dan muziek maar zoals iedere vrouw hou ik wel van shoppen en dan gaat mijn voorliefde uit naar het bezoeken van schoenwinkels. Daarnaast hou ik erg veel van koken. Ik ben dol op sushi, pikant eten daarentegen is niet aan mij besteed. Als ik eens een dagje vrij ben dan inviteer ik vrienden en kook voor hen.

Kan je enkele artiesten opnoemen met wie je in de toekomst graag eens zou samenwerken?
Ohh, er zijn er zovelen. Bonnie Raitt blijft natuurlijk mijn topfavoriet maar daarnaast heb je Eric Sardinas, hij heeft een bijzonder imago, straalt energie uit.

Je nieuwe CD “Grip of the Blues” heb je opgenomen met je eigen band en klinkt anders dan het eerste album dat je uitbracht, was je ontevreden over het eerste album?
Het is anders, het is fijn om een eigen band te hebben om samen mee te toeren. We zijn nu twee jaar samen en zijn op elkaar ingespeeld, dit merk je tijdens de shows. De hammond speler is eigenlijk een extraatje op de CD en gaat quasi nooit mee op optredens.

.

Er zijn veel liefdesliedjes op de CD, zijn dit allemaal eigen ervaringen of vertel je dit liever niet aan de buitenwereld?
Zijn er echt zoveel songs over de liefde, dat heb ik niet opgemerkt. Ik probeer veel gevoelens over te brengen door mijn muziek, blije gevoelens, frustratie, melancholie, enz. … . Als ik een nummer schrijf gaat dit inderdaad wel over een gebeurtenis die ik heb ervaren op de ene of de andere manier. “Wish I had you back” gaat uiteraard wel over een liefdesrelatie die ik heb gehad.

Als je jezelf in mijn positie kon stellen en je zou iemand een vraag mogen stellen, wie zou je dan aanspreken en wat zou je vragen?
Dat is pas moeilijk te beantwoorden. Ik zou het niet dadelijk weten dus laat me even nadenken. Kon je nou niet gewoon even mijn leeftijd vragen vertelt ze al lachend. Ik zou een vraag stellen aan alle muziekliefhebbers, die begrijpen dat muziek vol emoties zit. Ik zou vragen of het moeilijk is om muziek te maken en of het ontroert. Ik zou vragen of het hard is om je gevoelens te tonen via de muziek. Helpt muziek je om je gevoelens te verwerken. Met andere woorden ik wil wel eens voor psychiater spelen en vertellen dat muziek therapeutisch kan werken.

.

foto's : Lady Blue

Blueswalker