Even situeren, voor de mensen die zich afvragen waar de naam “ThouxAzun” vandaan komt: Thoux is een dorp in het departement van de Gers (Gascogne), “Azum” wijst richting de gelijknamige vallei, waar je ook de bekende Pic du Midi vindt. Je zit dus helemaal in wat, meer algemeen, als Occitanië aangeduid wordt en het zijn de woonplaatsen van beide protagonisten van deze plaat. Lopez zingt, bespeelt allerlei fluiten en boha, een Occitaanse variant van de doedelzak. Rousse is dan weer in de weer op accordeon en viool en beide heren werken intussen al zeven of acht jaar samen als duo, naast de talloze andere projecten waarin ze te vinden zijn. Dat zijn onder meer samenwerkingen met Cyrille Brotto, Bijan Chemirani, Les Ogres de Barback, Dirty Caps en Lo Bal de Lop.

De “convits” van de titel, wijzen simpelweg naar de gastmuzikanten die hier mee het mooie weer kwamen maken. Het zijn er veel en ze zijn hier wellicht niet allemaal even bekend, maar u mag me op mijn woord geloven: stuk voor stuk zangers, zangeressen en muzikanten, waar je, na het beluisteren van deze plaat, méér wil van horen. Jocelyn Papon kent u misschien, net als Abdel Bouzbiba van bij Du Bartas, percussionist Sébastien Gisbert is zo’n beetje alomtegenwoordig in de Occitaanse folk en violist Camille Stimbre kennen we van in Gooit en van bij Cam&Léon. Thierry Roques vind je sinds twintig jaar wel eens vaker terug aan de zijde van Lopez -in Celui qui Marche, bij voorbeeld, of Médin’Aqui-, terwijl je de komende jaren onmogelijk om Simon Portefaix heen zal kunnen.

Om maar even aan te geven: hier is zowat de crème de la crème van de hedendaagse folk aan het werk en het hele plaat lang, net een uurtje, word je verwend met melodieën en dansjes die je lijkt te herkennen, al bevat de plaat nauwelijks nummers die niet door Lopez/Rousse geschreven zijn. Die worden ook wel eens van een gewone Franse tekst voorzien, maar toch, dat heerlijke Occitaans vort de boventoon. In wezen is dit dansmuziek, die je aan volksbals doet denken, maar die term klinkt een tikkeltje oneerbiedig ten aanzien van de muzikantenkwaliteiten van al wie hier zijn opwachting maakt. Stuk voor stuk ervaren en hoog opgeleide muzikanten, die tijdig de waarde van de folkmuziek uit hun eigen regio ontdekt hebben. Dit si het soort folk waar men mij ten allen tijde wakker mag voor maken, al kan ook ik niet ontkennen dat je dit nog altijd het best live kunt meemaken. Tot we nog eens richting zuiden trekken, kan deze plaat echter moeiteloos als vervangmiddel gebruikt worden.

(Dani Heyvaert)