MiKe Henderson werd geboren in Independence, Missouri, in 1953. Hij was één van de oorspronkelijke leden van de bluesgroep The Bel Airs toen ze in 1981 in Missouri werden opgericht. Ze brachten in 1984 een album uit, "Need Me a Car", op Blind Pig Records. Henderson verliet de band in 1985 en verhuisde naar Nashville. Het jaar daarop sloot hij zich aan bij de rootsrockband The Roosters. Hij was ook lid van de spin-offband The Kingsnakes. Deze band begon in juli 1986 wekelijks te spelen in het Bluebird Café. Ze verkortten hun naam tot The Snakes toen ze werden getekend door Curb Records. Een album, "The Snakes", werd in 1989 uitgebracht door Curb.

In 1996 vormde Henderson de bluesband Mike Henderson & the Bluebloods met Reese Wynans op piano, Glenn Worf op bas en John Gardner op drums. Ze brachten het album "First Blood" in oktober 1996 uit op Dead Reckoning. Het nummer "Pay Bo Diddley"uit deze plaat werd op de radio veel gedraaid. In januari 1999 brachten ze hun tweede album "Thicker Than Water" uit, waarbij John Barlow Jarvis Reese Wynans op piano verving. Het album kreeg veel positieve recensies, waarin zijn slidespel werd vergeleken met Hound Dog Taylor, zijn harppartijen met Little Walter en dat Henderson op behendige wijze het geluid van het Chicago van de jaren vijftig wist op te roepen. Naast zijn solocarrière, die vijf studioalbums omvatte, was Henderson van 2005 tot 2011 lid van de countryband The SteelDrivers en was hij een songwriter die samenwerkte met zijn voormalige SteelDrivers-bandgenoot Chris Stapleton.

Door de jaren was Henderson een Grammy-winnaar, tweevoudig CMA-awardwinnaar, viervoudig Grammy-genomineerde en IBMA-awardwinnaar. Met al deze dingen op zijn naam was Mike's favoriete optredenlocatie The Bluebird in Nashville, Tennessee, waar hij samen met een fantastisch ensemble meer dan vijfentwintig jaar lang de maandagavonden domineerden. Henderson overleed onverwachts in zijn slaap op 22 september 2023, op 70-jarige leeftijd. De band op deze opname, "Last Nite at the Bluebird – Live!", is hijzelf op zang en gitaar, Kevin McKendree op piano, Steve Mackey op basgitaar, en Pat O'Connor op drums, en dit was dan ook de laatste bezetting die bestond ten tijde van Mike's overlijden. De concerten gaan nu verder in deze muziekcafé met Yates McKendree, nu als frontman van de band.

Henderson was een muzikale kameleon, schreef een schat aan liedjes, haalde het hemelse en helse uit de snaren van een gitaar, mandoline en viool, en zong met ongebreidelde overtuiging. Hij paste dit alles toe in een mix van country, bluegrass en blues. Zijn repertoire bestaat uit een verscheidenheid aan bluesklanken, soms gepolijst en soms roekeloos, maar altijd vermakelijk. Bodemloze, krachtige blues, dat is waar het in "Last Nite at the Bluebird – Live!" om draait. Deze verzameling hoogtepunten uit Henderson's laatste maandagavondshows in het legendarische Bluebird café laat iedereen zien wat hij in huis had. Henderson's stem en gitaarklanken zetten de kleine ruimte onmiddellijk in vuur en vlam. De CD opent met Henderson's eigen "Weepin' & Moanin'" met meteen een gitaarsolo die ongetwijfeld tot de beste bluesriffs behoort die je ooit hebt gehoord, en gaat verder terwijl Mike de blues uit zijn lijf schreeuwt met zijn rauwe vocalen om meteen te vervolgen in een geweldige rockende versie van Blind Lemon Jefferson's "Matchbox".

Zijn beste gitaarspel vinden we misschien wel terug op "Too Much Alcohol", al past hij echter niet in hetzelfde schuitje als de gitaargiganten, denkende aan Johnny Winter of B.B. King, omdat hij gewoon zijn eigen ding doet en er dus geen kenmerkend geluid te horen is. Na het vrolijke "When I Get Drunk" waarin de heren spelen alsof hun leven ervan afhangt, is het even gas terugnemen in de shuffle "Have A Good Time" waarin Mike zijn indrukwekkende mondharmonicakunsten laat zien. Om dan weer de vlam in de pan te steken in "Pay Bo Diddley" waarbij zijn stevige gitaarsolo bijna buitenaards aanvoelt en vervolgens af te sluiten met een wilde en gekke uitvoering van "Gimme Back My Wig". Deze 8 geweldige nummers, geven het gevoel alsof je er zelf bij was en dit dankzij de behendige Kevin McKendree met zijn robuust pianospel, waarbij de andere leden de blues delen op een manier die hun afkomst bevestigt. Hopelijk volgt er nog meer.

Tracklist:

Weepin’ & Moanin’ 6:40 (Henderson) Matchbox 3:14 (Jefferson) Too Much Alcohol 4:39 (Williamson/Hutto) A Thousand Miles From Nowhere 6:29 When I Get Drunk 5:44 (Burns) Have A Good Time 4:30 (Horton) Pay Bo Diddley 5:55 (McDaniel, Nicholson, Wilson) Band Introduction 2:03 (Mike Henderson) Gimme Back My Wig 5:04 (Taylor, Hopkins, Josea)

Band:

Mike Henderson - Vocals, Guitar Kevin McKendree – Piano Steve Mackey- Bass Guitar
Pat O’Connor- Drums Sound Recording David Jeffries Mixing & Production Kevin McKendree