Saxofoniste Tineke Postma is een prima voorbeeld van de vooraanstaande plaats die de Nederlandse jazz wereldwijd inneemt, zij werd in de Downbeat polls genoemd als “rising star”in de categorie sopraan en altsax en ze won in 2009 de Jazz Juan Revelations Award. Maar inmiddels zijn we jaren verder en heeft ze het een en ander bewezen en is van rising star een echte ster geworden. Heel lang geleden zag ik haar bij een optreden in jazzclub “Langs de lijn” in Bussum en toen dacht ik al, zonder de wijsheid in pacht te hebben, die heeft wat, die gaat het maken. Dit is haar 7de album onder haar eigen naam en ze verscheen ook vaak als gastsolist op cd’s van anderen, b.v. op albums van Terri Lyne Carrington (Mosaic Project) en Dianne Reeves (Beautiful Life) die een Grammy Award wonnen. De laatste keer zag ik haar tijdens November Music In Den Bosch waar ze een gastrol vervulde bij het Marcin Wasilevski Trio, de vroegere begeleiders van trompettist Thomas Stanko.

Haar vorige album dateert van 2014 (“Sonic Halo”samen met Greg Osby). Deze lange pauze tot het uitkomen van “Freya”heeft alles te maken met het feit dat ze inmiddels de trotse moeder is van zoon Oscar. De titel “Freya”verwijst daar naar, zij is o.a. de godin van de vruchtbaarheid, ook verwijzen sommige titels op haar album naar vrouwen zoals Aspasia de vrouw van Pericles in “Aspasia and Pericles”en Juno Lucina in het gelijknamige nummer, zij was de godin die licht en daarmee leven bracht, vooral vrouwen offerden aan deze Juno vóór en na het ter wereld brengen van kinderen. Een andere titel die refereert aan een vrouw is “Geri’s Print” dat gaat over de in 2017 overleden pianiste Geri Allen waarmee Tineke samenspeelde in haar Int. Quartet en die haar enorm heeft geïnspireerd.

Op dit nieuwe album wordt Tineke omringd door een keur aan muzikanten : Ralph Alessi op trompet, Kris Davis op piano, Matthew Brewer op contrabas en el. bas en Dan Weiss op drums, Tineke is te horen op alt- en sopraansax. De muziek is spannend, waarbij vooral het samenspel van Alessi en Postma opvalt, trompet en sax vullen elkaar aan en/of cirkelen om elkaar heen als echte kampvechters. Openingsnummer “ Parallax” heeft als grote stimulus het strakke ritme van slagwerker Dan Weiss. Ook in “Seáthach’s Isle of Skye” speelt Weiss een belangrijke rol, ditmaal samen met bassist Brewer, zij leggen een ritmisch tapijt neer waarop Ralph en Tineke zich uitleven. De fantastische pianiste Kris Davis laat zich goed horen in het nummer “In the light of Reverence”, luister naar haar werk met Ingrid Laubrock (ts). Postma en Alessi schitteren hier wederom met hun dialoog, als muggen rond een lamp jagen ze elkaar op zonder gelukkig te pletter te slaan.

Een van de mooiste nummers is het lieflijke “Heart to Heart” met een fraaie bassolo en Alessi op gedempte trompet en Tineke laat haar altsax allerlei capriolen maken, van fluisterend tot grommen en piepen, maar altijd met een muzikaal verhaal, bijzonder. “Geri’s Print” is een mooi en warm eerbetoon aan Geri Allen, sax en trompet weven een melodieus geluidsbeeld waarna Kris een fijnzinnige solo neerlegt en dat alles ondersteunt door het sonore basspel van Brewer en het rotsvaste ritme van Weiss. De improvisatie is een wezenlijk bestanddeel en dat zorgt ook voor het interessante aspect van de muziek, er is weliswaar sprake van melodieën maar die keren sporadisch terug en tussendoor wordt er geïmproviseerd middels elkaar aftasten, aanvullen en stimuleren, precies zoals dat in jazz behoort te zijn. Een bijzonder geslaagd album, een overrompelende terugkeer van Tineke op het cd front en weeral een hoogtepunt in het Nederlandse jazz oeuvre.

Jan van Leersum